Akşam Dogum günüm güzel geçmişti.
Sabah uyandıgımda Mete beni parka çagırıyordu.Ve yanında bi kaç arkadaşı.Beni yeni arkadaşlarla tanıştırdı.Sibel,İlker,Emre,Şeyma.
Onlarla tanıstıktan sonra saklambaç oynuyorduk.Mete hep oyunda bana 'Oyku sobe'demiyordu.Çünkü biraz mızıkçıydım.Mete benim üzülmemi istemezdi.İlker aramızda en komik olanıydı.Onun şakaları bizi güldürürdü.Mete ben güldüğüm zaman o da gülerdi.Ve hep o mutlu yüzle bakardı.Ama hala anlamamıştım ben sevmek ne demek!.
Biz parkta sibelle koşuştururken yere düştüm.Dizim kanamıştı.Sibel beni ayağa kaldıracakken.Mete.İşte beni seven çocuk Mete!O geldi ellerimden tuttu ayağa kaldırdı.Ellerimden tutunca anladım Sevmek ne demek.
Beni ayağa kaldırdı.Ve dizim yaralanmıştı Mete;
-Dizin kanıyor.Gel seni eve götüreyim dedi.Ve ben onun omzuna tutunarak eve geldim.Anem beni gördüğünde;
-Ah be yavrum!Noldu dizine
Mete;
-Meral teyze öykü koşarken yere düştü....
Meral teyze;
-Tamam mete o biraz dinlensin gelir dışarı.Bende;
-Tamam,Meral teyze dedim.
Mete Sabah olduğunda beni ziyaret etmişti.Meğer beni özlemiş.Bana yoldan çicek koparıp getirmiş.Bende;
-Cok teşekkür ederim.Çok sevindim.
Sonra diğer arkadaşlarım Sibel,İlker,Emre ve Şeyma geldi.Onlarda bana;
-Geçmiş olsun Öykü dediler.Ve onlara da çok teşekkür ettim.Hepsi çok sevindirdi beni.Annem arkadaşlarıma içecek verdi.Çok teşekkùr ettiler anneme..
NOT:Hikayeyi melodi ile okuyun :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kiraz mevsimi- #Wattys2016
RomantizmHayat gel şaşaırt bugün beni Aklımdan geçenleri;Getir koy karşıma Bir aşk hiç yaşanmamış gibi. Bilen bilir Adı Kiraz mevsimi
