The Broken Vow (Published Under Bliss Books)

Simula

Simula

Marriage is a lifelong commitment, hindi lahat ay sineswerte pero kung papalarin nga naman ako at jackpot na jackpot pa!

"Ang swerte mo pala, ano?" Mula sa pagkakasiksik sa leeg niya ay nag-angat ako ng tingin.

"Hmm?" he then gently tilted his head to stare back at me and I saw his jet black eyes filled with amusement.

"Ang swerte mo kasi crush mo lang noon, asawa mo na ngayon." He grinned kaya umawang na ang labi ko at biglang natawa.

"Wow, ang yabang naman po pala ni Mr. Samaniego!" I exclaimed, laughing at him.

"What?" he smirked and kissed the tip of my nose. "Hindi ba?"

"Oh, edi ikaw na ang gwapo!" I kissed the tip of his nose this time kaya muli siyang napatitig sa akin.

"Buti na lang pala gwapo ako," he said out of nowhere while reaching for my fingers inside the comforter.

"Conceited si Mr. Yelo." I chuckled, "porket gwapo akala mo--"

"I should thank my parents for this face, I guess." He shrugged, nang mahuli niya ang kamay ko ay naramdaman ko ang init doon.

"Why?" I asked, slowly feeling his fingers filling the gaps in between mine.

"Kasi naakit kita sa mukhang 'to." He winked kaya napatili ako at pinatakan siya ng halik.

"Mr. Samaniego! Noong naging tayo bakit ang landi mo na? Yelo ka lang dati, ah? Bakit ngayon mais na?'"

"I didn't know either," his black eyes stared intently. "Maybe because I'm with my Mrs. Samaniego?"

My heart quickened, nag-init ang pisngi ko, lalo na nang makita ang pag-angat niya ng magkahawak naming kamay sa ere.

"What a lucky bastard I am, I guess." He said, hinahaplos ang wedding ring sa daliri ko. "Sinusungitan ko lang noon, asawa ko na ngayon?"

We both ended up laughing.

Nanliit ng bahagya ang mata ni Angelo sa tawang iyon at ang dimple na maliit sa gilid ng kanyang labi na nakuha niya kay Tita Natalie ay lumitaw.

"We're lucky with each other, I guess, Dr. Samaniego?"

"I guess so, Dra. Samaniego." He answered me back, bringing my hand near his lips.

Nakita ko ang pagtitig ng mga mata niya sa akin at mayamaya'y hinalikan ang mga daliri ko, nakasentro sa singsing ko.

"I love you, Philomena." He said seriously at hindi pa rin siguro ako sanay na ganoon kaya kumakalabog ang puso ko at dinig na dinig ko iyon.

"I love you too, Dean Angelo." I said sweetly before reaching for his cheek. "I love you, babe."

Nang ibaba niya ang kamay ko ay muli niya akong niyakap, I lifted my head to settle on his arms as we cuddled, both naked under the sheets.

We just got wed this morning...malamig sa bansang ito pero hindi ko iyon ramdam sa higpit ng yakap sa akin ng asawa ko.

"How many kids do you want to have?" I asked while he's busy kissing my shoulder blades, ang kamay niya'y naglilikot na naman sa dibdib ko kaya pinalo ko na.

"Dean Angelo, katatapos lang natin!" I smacked him.

He groaned, "how about another one--"

"Answer me muna kasi, how many kids do you want us to have?" I asked kaya inangat niya ang mukha para tignan ako.

"Ikaw ang dapat tinatanong ko niyan, Philie. Kakayanin mo ba?" He sounded boastful kaya umawang ang labi ko.

"Excuse me? Hinahamon mo ba ako?!" Laban ko at tumawa pa siya, bahagyang dumadapa para mapagmasdan akong lalo.