Beni Bırakma

1. Bölüm

Sevgisizlik nedir?
Kimsesizlik nedir?
En önemlisi yalnızlı nedir?
...........
"Atlas bize ne yapacaklar?"dedim sesim titriyordu buradan bir an önce kurtulmak istiyordum ama çok zordu...

"Hiçbirşey yapmayacaklar güzelim hem bak ben buradayım ben buradayken kimse sana bişey yapamaz tamam mı?"diye sordu o beni her seferinde güçlü hissettiriyordu. Kafamı sallamakla yetindim.

Biz kaç defa kaçmaya kalktık ama hiçbirinde başaramadık.günlerce annem ve babam için ağladım nerede olduklarını sorguladım.abim bana hep böyle söylerdi "annemiz babamız yok ama sen onlar ile konuştuğunda seni duyuyorlar"derdi.

Abim beni bir gece yanına çağırdı ve dediki "Aleda abicim benim gitmem lazım annemizin babamızın yanına gitmem lazım"demişti ama ben kafamı iki yana salladım abim iki eli ile yüzümü tuttu ve "Ama Aleda ben sana ne dedim abicim?" Diye sordu bana "annemle babamızla konuştuğumuzda onların bizi duyduğunu söylemiştin sende duyacakmısın abi?"demiştim ağlamaklı ve yorgun sesimle.

"Elbette duyacağım abicim sen bana her el salladığında veya yemek yediğinde senin hep yanında olacağım birtakım görünmezlik oyunu gibi"dedi "şimdi bana bak bakalım"dediğinde kafamı kaldırıp onun suratına baktım.

Buğulanmış gözlerimle yüzünü incelemeye başladım. Gözleri şişmiş,göz altta ı morarmış,ve yüzünün birçok yerinde yaralar vardı.

"Aleda şimdi sana bişey söyleyeceğim ama sakin olmanı istiyorum tamammı abicim?"diye sordu bana. Kafamı salladım.

"Ben birdaha gelemeyebilirim sonuçta anne ve babamızın yanında olacağım sen kendine zarar vermiyeceksin tamam mı?"dedi ne dediğini anlamamıştım "hiçmi gelmeyeceksin abi?"diye sordum zar zor konuşabildiğinin farkındaydım.

"Hiç gelmeyeceğim abicim..."dedi ve birkaç birşey daha söyleyip evden çıktı ve birdahada gelmedi...

O günden sonra hayata küstüm ben kimseyle konuşmak kimseyle görüşmek istemedim bir umut abimin geleceğini düşündüm o beni bırakamaz diye düşündüm ama o birdaha hiç gelmedi...

İçimde hala bir ümit vardı annem ve babamın geleceğine dair birsürü ümidim olduğu gibi. Hergün onunla konuştum yaptıklarımı tek tek abime anlattım ama o tepki vermedi tıpkı annem ve babam gibi...

O iğrenç adamın sesi geldi "vay kimler var burada"dedi o pis bakışlarını benim üzerimde gezdirerek. Üzerime doğru yürüdü tam kolumu tutacakken Atlas önüme geçti "bırak onu!"dedi adama. Adam gülmemek için zor duruyor gibi bir surat ifadesi vardı.

"Ahahaha! Bak sen ya bırakmazsam ne olur?"dedi alayla "çekil lan önümden!"diye bağırdı Atlasa ve birsüre bekledi çekilmiyo bir tane tokat attı Atlas yere düştü çünkü çok sert bir tokat atmıştı.

Beni kolumdan tuttuğu gibi sürüklemeye başladı Atlasta yerden hem doğrulmaya çalışıyordu hemde bana bağırıyordu fakat Atlas tam kalkarken korumalar onu dövmeye başlamıştı...

Adam beni bir odaya getirdi ve kapıyı kitledi "nasılsınız küçük hanım?"dedi pis bakışları ardından ve o dakikadan sonra hayata karşı sevincim bitmişti artık kimsenin bana dokunmasına izin vermiyordum...
__________