Beni Bırakma

3. Bölüm

Acaba hayatım daha ne kadar mahvolucak daha ne kadar acı çekicem bilmiyorum...

Gözlerimi araladığımda güneş ışıkları odayı aydınlatıyorlardı. Dün en son Atlasın göğsünde uyumuştum ve sonrasında beni yatağa taşıdı diye hatırlıyordum.

Gözlerimi direk tavana sabitledim ve düşünmeye başladım buradan nasıl kurtulacağız? Abim ile ne işleri var? Atakan ile ne işleri var? Bu soruların cevaplarını çok merak ediyordum.

Kapı çalınca yataktan doğruldum içeri elinde tepsi ile gelen bir çalışandı. "Aleda hanım bu ilaçları içmeniz gerekiyor"dedi ilaçları bana doğrultarak.

"Bu ilaçlar ne?" Dedim hiçbirşeyim olmamasına rağmen neden ilaç içiyordum?!

"Efendim Bora bey öyle buyurdu"dedi aciz bir sesle sanki 'eğer içmezseniz beni öldürür' gibi bakıyordu bana.

"Tamam ver" dedim ve ilaçları aldım tabiikide içmeyecektim. Çalışan odadan çıktı.

İlaçları komidinin üzerine koydum ve ayağa kalktım kapıyı açıp odadan yavaşça çıktım.

Sola dönüp merdivenlerden aşağıya indim çok acıkmıştım. mutfağa yöneldim ve içeride kimse yoktu. buz dolabını açtım sandviçler vardı bir tanesini alıp yemeye başladım.

Sandviçimin yarısında mutfağa Bora girdi "ne yapıyorsun burada!" Diye bağırdı anlamaz gözlerle ona bakarken bir yandanda sandviçimi yiyordum.

"Yemek yiyorum"dedim sakin bir şekilde Boranın sabır dileniyor gibi bir hali vardı üzerime yürümeye başladı o geldikçe ben geriye doğru gidiyordum.

Sırtım duvara yaslanınca oda önümdeydi "birdaha benim haberim olmadan buraya gelirsen..." dedi ve hemen sözünü kestim.

"Ne yaparsın dur bi düşüneyim" dedim parmağımı dudaklarıma koyarak "bana vurursun veyaa beni öldürürsün doğru değilmi?"dedim.

Bir an saçlarımı tutmasıyla ağzımdan ufak bir çığlık kaçtı "inan daha kötüsünü yaparım" dedi sinsi bir gülümseme ile.

Saçlarımı bıraktı ve mutfaktan çıktı 5 saniye sonra ise dış kapının sertçe kapanma sesini duydum. evden gitmişti.

Ne yapacaktım ben buradan nasıl kaçacaktım? Aklımda Birsürü sorular vardı...

Sandviçim bittikten sonra mutfaktan çıktım bahçeye çıkmak istiyordum ve dış kapıya yöneldim.

Görevlilerden biri yanıma geldi "Aleda hanım Bora beyin izni olmadan çıkamazsınız"dedi sıkıntılı bir nefes verdim ve içeri girdim.

Odama girdim ve cebimden abimin fotoğrafını çıkardım gözlerim dolmuştu "abi seni çok özledim senin buradaki pislikle ne gibi işlerin olabilir hala anlamıyorum... ölmediğini biliyorum abi hissedebiliyorum lütfen bizi buradan kurtar" dedim kısık ses ile.

Bir anda kapı açıldı ve içeri korumalar girdi 2koruma beni kolumdan tuttu ve sürüklemeye başladılar "ne oluyo lan! Ne yapıyosunuz! Bırakın beni! Canımı acıtıyosunuz!" Bunları derken bağırıyor bir yandanda korumalardan kurtulmaya çalışıyordum.

Beni arabaya bindirdiler ama ben dururmuyum hayır kapıyı tekmelemeye başladım fayda etmediğini anladığım an pes ettim ve önüme döndüm nereye gittiğimizi bilmiyordum.

Yarım saat geçti ve araba durdu korumalar tekrar beni tutup bir depoya getirdiler içeriye beni adeta fırlattılar.

Karşımda gördüğüm görüntü ile başımdan aşağı kaynar sular döküldü.