The Tiara

Hoofdstuk 9 - Weekendje weg

"Hoe smaakt het?" Vraagt mijn moeder aan me. "Prima" mompel ik met volle mond. "Sophia! Manieren. Je bent een prinses!" Snauwt ze. Zij vroeg toch iets aan mij. Ik at snel mijn bord leeg en wilde net van tafel opstaan.

"Waar gaat dat heen jongedame?" Zegt mijn vader snel. "Vragen we hier niks meer?" Ik plof weer neer. "Mag ik van tafel?" Vraag ik ongeduldig. "Nee," antwoord mijn vader weer "We willen iets aankondigen."

Wat zou het nou zijn. Ben benieuwd.

"We gaan op een zakenreis naar Zweden. We zullen wel een week weg zijn. Dus jij," hij wees naar mij en ik keek hem verontwaardigd aan. "Jij ja, jij gaat naar je broer en zus luisteren."

Ik hoorde mijn broer en zus iets tegen elkaar mompelen. Geweldig weer dit!

"Mag ik dan nu van tafel?" Vraag ik geïrriteerd, en na een snelle ja loop ik zo snel mogelijk naar mijn kamer. Ik plof neer op mijn bed, en kijk naar mijn telefoon. Ik besluit Mateo maar te appen, dat heb ik al zo lang niet gedaan, niet omdat ik het niet wil, maar ik durf het niet echt. Ik weet ook niet echt waarom.

Toch besluit ik hem deze keer maar te appen.

S: Hey
M: Heyy hoe gaat het
S: Wel prima met jou dan
M: Kan beter, maar waarom appte je?

Shit, wat moet ik nu zeggen. Ik appte helemaal nergens voor.

S: Ik appte voor ons plan, hoe gaan we het doen?
M: Ik heb al wel wat ideeën bedacht, maar ik weet niet wanneer ik je weer zal zien.
S: Ik ben deze week alleen met mijn broer en zus thuis, we kunnen vast wel wat regelen.
M: Ja, desnoods met onze moeders 😂
S: 😂😂
M: Ik spreek je later nog, ciao
S: ciao

Ik gooi mijn telefoon naast me en denk na over de situatie. Hoe zou de toekomst gaan?

Ik was verloren in mijn gedachtes toen mijn zus de deur open. "Sophia, vind je het goed als we een feest geven?" Zegt ze gewoontjes. "Nee" mompel ik. "Hoezo niet?" Snauwt ze. "Doe het maar niet, als je geen problemen met mam en pap wil." Zeg ik rustig en ik ga weer op mijn telefoon. Mijn zus loopt helemaal rood aan, en ze zucht diep. "We zullen zien!"

Uh huh.

Ze knalt de deur dicht en ik hoor haar voetstappen vervagen. Ik neem ook een diepe zucht. Ze geeft me echt alleen maar stress.

***

"Mama! Ze geven een feest!" Schreeuwde ik in de telefoon. "Sophia, het is nu niet het moment. We kunnen er niks aan doen. En je broer en zus zijn verantwoordelijk genoeg, dus het is vast alleen muziek. We gaan weer, doei!" Mijn vader hing op. Hij was ook altijd zo simpel.

Ik pakte een kussen en uit frustratie begroef ik mijn hoofd erin en gilde. Maar niemand hoorde het natuurlijk, want de muziek stond echt keihard. Opeens ging de deur open en iemand kotste in mijn kamer, en de deur ging weer dicht. "WAT DOE JE!" Gilde ik maar het was al te laat.

***

Het was de volgende ochtend en ik was echt heel moe. Mijn mond deed pijn door te weinig water en ik had slecht geslapen door de muziek. Mijn kamer rook ook lichtjes naar kots, dus ik besloot gewoon snel op te staan. Ik liep de badkamer in en zag mijn verwilderde verschijning en ikzelf schrok ook een beetje. Ik probeerde mijn haar te stylen maar het lukte niet, maar boeien want iedereen die hier zou zijn slaapt nu of die zag helemaal niks meer door hun kater.

Ik was een beetje chagrijnig door het mislukte kapsel en het feest van gister, en toen ik de gang alleen al zag werd ik nog chagrijniger. Mijn broer en zus waren echt verwend! Waarschijnlijk mocht de schoonmaakploeg dit later opruimen. Ik liep verder naar de trap en ik moest over bekertjes, plasjes drank en paarse plakkerige smurrie heen lopen.

Ik keek op naar de woonkamer en ik kreeg bijna hartkloppingen. Wat is hier gebeurd? Hebben mijn zus en broer dit echt gedaan? Alles lag omver, er lag kots, flessen, mensen, drugs en nog veel meer. Verslagen stond ik op de grond. Maar ik ging mooi niet zitten! Ik moest een plan bedenken om ze op hun plek te zetten!

Aan de drugs te zien, en de dure drank, waren er rijke kinderen geweest, zoals de zoon van de premier, toekomstige directeur van een of ander bedrijf en mensen van Adel. Tieners dan. Ik nam een diepe zucht en haalde mijn hand door mijn haren. Dit wilde ik de schoonmakers niet aandoen, normaal was het een beetje dweilen en klaar! Mijn ouders zouden vast op een of andere manier mij de schuld geven. Ik keek op mijn telefoon en ik zag dat ik een sms had gekregen van mijn zus Elina:

Sophia.

Ik en Leon zijn naar Monaco, je red het vast wel alleen. Het feest was echt geweldig, zoals je kan zien. De schoonmakers ruimen het wel op en dan moet het wel weg zijn als papa en mama terugkomen. Je verzint wel iets anders.

Onthoud, het is 2 tegen 1.

Liefs Elina 💋

Ik kom mijn ogen echt niet geloven. Maar ik ging nu nog niks terug typen, voordat ik er spijt van kreeg. Ik dacht nog even na en kwam al snel met een plan!

Ik zou de schoonmaakploeg vertellen dat ze niet hoefden schoon te maken, omdat onze ouders weg zijn. Dan bel ik mijn ouders dat ik al sinds gister bij Mateo ben, zodat ik niet de schuld krijg en dat zal mijn moeder vast leuk vinden. Als ze terug komen zullen ze niet weten wat ze aantreffen!