İçimdeki Güzellik

1.bölüm

Güzellik nedir?bir kadının güzel olmasımı önemli?peki iç güzellik?neden onun kıymetini bilen yok?Güzel kadın insanın gözlerine,güzel karakterli kadınsa ruhuna rahatlık verir.Bence güzellik insanın yüreyinde olmalı.Eğer insanın yüreği güzelse bu onun dış güzelliğinde de kendini belli eder,ama bazı yüzü güzel içi çirkin insanlarda var.Bence dünyanın en bahtsız insanları onlar.Simaları güzel olduğu kadar,kalpleri çirkin.
Merhaba sevgili günlüğüm.Bu gün benim 21 yaşım oluyor.Hayatımda olanları ,herşeyi sana yazıcam.İsmim Nazlı.Benden küçük kardeşim var ismi Sinan.Onu çok seviyorum.Anne Babamıda çok seviyorum.Biz fakir bir mahallede yaşıyoruz.Maddi durumumuz zor.Eskiden annem çok zengin bir  iş adamının tek kızıydı.Sadece babamı sevdiği için ve onunla evlendiği için babası onu evlatlıkdan redd etmiş.Annem hep babamla nasıl tanışdıklarını ve bir-birilerini nasıl çok sevdiklerini anlatırken onu merakla dinlerdim.Masal gibi gelirdi onların hayatında olanlar.Çünki böyle sevgiler sadece masallarda olur.
21 yaşım olmasına rağmen çocuk olmama engel değil.Herkes beni asi ters olduğumu bilir.Mahallede çocuklarla oynuyorum Annem kızınca:
Annem-Seninle hiç kimse evlenmicek
Diye bağırırdı.Ama ben hiç evlenmek konusunu düşünmedim.Çünki benimle hiçkime evlenmek istemezki.Ben hep Güzel olmayı arzu ediyorum.Ama büyüdükce bunun mümkün olmadığını anlıyorum.Her aynaya bakdığımda üzülüyorum.Sanki iki insan görüyorum.Sağ tarafım başımı çevirince güzel kız görüyorum ama sol tarafım çevirince çirkin birini.Benim doğduğumdan beri sol yanağımda kara leke var.Ben büyüdükce o lekede benimle büyüdü.Ama artık alışdım bu ayıpla yaşamaya.İnsanların yüzündeki o ifadeden artık korkmuyorum.Çünki beni görünce tiksinip geri çekilmelerine artık alışdım.Benden korkmayan sadece mahalledeki çocuklar ve yakın arkadaşım Demirdi.Onunla tanışmamız garıp başlasa da sonra iyi arkadaş olmayı becermişdik.Büyük bir arabanın binamızın karşısında durduğunu gördüm.Merakla ne olduğunu öğrenmek için arabanın yanına geldim.Yeni eşyalar arabadan indirince komşumuz yerleşiyor.Arabadan inenler yeni komşularımızdı.Kızı o kadar güzeldiki ve güzel giyinmişdiki,ben sadece ona hayran hayran bakıyordum.
Oğluysa gözlükden herkese yukardan aşağıya bakıyordu.Bende sinirlenib.
Nazlı-şuna bak sanki zenginler mahallesine taşınmış hiç kimseyi beyenmiyor.
Çocuklar gülmeye başladı.
Demir-neden gülüyorsunuz?
Nazlı -sana.
Demir-Neden?
Nazlı - insanları küçümseyerek bakma .burası fakirler mahallesi.Sende buraya geldiğine göre fakirsin demekdir.Bozulmuşdu.
Demir kendini egolu gösterek.
Demir-çirkine bak beni beğenmiyor.Sen git yüzündeki lekeye bak sonra bana laf edersin.
Herzamanki gibi acı gerçekler yüzüme vurulmuşdu.Ama ben dalga geçmedimki sadece burası mahalle kendini egolu  göstermesi anlamsız olduğunu demek istedim.Onunla dostluğumuz kavgayla başlamışdı.Şuan iyi arkadaşız.Ben çok hayaller kurmayı ve onlara inanmayı seven biriyim.Bende birgün güzel kızlar gibi olacağıma inanıyorum.yazıb günlüğümü kapatdım.

Babamın işden gelmişdi.Elini yüzünü yıkayıb geldi.Alnımdan öpüb:
Babam-kizim doğum günün kutlu olsun.
Nazlı -sagol baba.Bak ne güzel yemekler yapdım.
Babam-senmi yapdın?
Nazlı -evet kızının bu konuda yetenekli olduğunu unutuyorsun.
Babam-ah seni çokbilmiş.
Yemekleri yedikden sonra annemin yapdığı pastayi getirdi.
Annem-dilek dile öyle üfle kızım.
Gözümü kapatdım ve kalpden güzel olmayı diledim ve yüzümdeki lekenin kayb olmasını istedim.Belki Allah beni duyardı ve bir gecede dileğim gerçekleşirdi.
Sofrayı toplayıb anneme yardım etdim.odama gelib uzandığımda çok yorulduğumu fark etdim.Dileğimi düşünerek uykunun kollarına kendimi birakdim.
Sabah annemle babam işe gitti.Annem dün doğum günüm olduğu için izin almışdı.Kardeşim bana emanetdi.Sabah kahvaltımızı edib mahalleye indik.Öglene kadar da gezdik oynadık.Eve gelib yemeğimizi yedik,sonra uzandım şakalaşarak uykuya gittik.
Ayıldığımda annemle babamın gelmesine az kalmışdı.
Biraz geçdikden sonra kapı çaldı.Polislerdi.Annemle babamın hastanede olduğunu söylediler.O an dünyam başıma yıkıldı.Hastaneye gelince gec kalmışdı.Fabrikada yanğın çıkmış ve onlar dahil 12 kişi yanğından çikamamışlar.Benle kardeşim hastanede öylece ağladık.
Bir gecede insan nasıl büyür onu anlamışdım.Artık kardeşime ben Bakıcakdım.Hayatın sert yüzüyor o gün rastladık.Allah büyükdü ve bize yardım edicekdi.
Koridorun sonunda kalan biri dikkatimi çekdi.Doktordan ailemin durumunu öğrenmişdi.Sonra üzgün bir bakışla bize bakdı.Arkasından gelen yaşlı adam kızım diyerek ağlamaya ve bağırmaya başladı.Neler olduğunu anlamadım.
Nazlı-siz kimsiniz?benim ailemi nerden tanıyorsunuz?
Tanju-ben sizin dedenizim.O da dayınız.
Nazlı -nee?o an aklımdan sadece bir denemizle dayımız eksikdi diye düşündüm.Dedem annemi evlatlıkdan redd etdiğini biliyordum.Ne kadar susmak istesemde olmadı .
Nazlı -neden şimdi kızım diye ağlıyorsun ?vaktinde kızının kıymetini bilicekdin.Zengin olmayan birini sevdiği için gözünün yaşına bakmadan evlatlıkdan redd etmişdin kızını.Şimdi ağlamak için çok geç.
Dayım olduğunu iddia eden ve bana o kadar uzak gelen konuşdu.
Ferman-haddini bil.bilib bilmeden konuşma.
Tanju-kalkın bize gidiyoruz.
Nazlı -ben sizinle hic biryere gitmem.
Ferman-kızım sizi yalnız birakamayız.
Nazlı -ben senin kızın değilim.Biz kendi evimize gideriz.
Tanju-ben sizi bundan sonra asla bırakmam.
Dikkatimi çeken şeyse.Yüzümdeki lekeden asla korkmadılar.Sanki yıllardır beni görmüşler gibi.Ama kararlıydım gitmicekdim.Sinanın elinden tutub eve gittik.Kafamdakı düşüncelerle savaşırken uyuyamamışdım bile.Napıcağımızı düşündüm,ağladım.Sinan okucakdı elimden geleni yapıcakdım onun için.
Yarın olmuşdu artık.Annemi Babamı defn edicekdik.
Sinan uykudan uyanmışdı.
Sinan-abla biz şimdi napıcaz?
Nazlı -yaşamaya devam edicez.
Sinan-yok yani tek başımıza napıcaz ne yiyicez?
Nazlı -sen merak etme ben sana bakarım.
Sinan-bence biz yalnış yapdık.Dedemizle gitmeliydik.
Nazlı sinirle-o senin nerden deden oluyor?bugüne kadar hic yüzünü görmedin.kalk hazırlan.
Nazlı -Sinanin dediklerini düşündüm.Akrabalarımıza belki şans vermeliyiz.Yasda çok insan vardı bazıları hiç tanımıyordum Sadece bakıyordum.Yas bitmişdi.Dedem kolumuzdan tutub.
Tanju-daha sizin yeriniz benim yanımdır.
Dayım elini omuzuma koyarak .
Ferman-inad etmeyin.siz benim ablamın emanetisiniz.
Bu sözlerden sonra bu aileni tanımak istedim.Onlarla gitmeye karar verdim.

Umarım beğenirsiniz.Vote və yorum atmayı unutmayın.Sizce nasıl olmuş?devam edelimmi?