O karanlığa bir daha dikkatlice baktım. Karanlığa kendimi öylesine kaptırmıştım ki Daniel'ın sesiyle irkiliverdim. "Eliesha napıyorsun öyle?" Ben de bilmiyordum tam olarak naptığımı.Acaba bir anlık göz yanılması mıydı? Böyle bir şeyin gerçek olduğuna inanmak istemiyordum.Açıkcası aklıma geldiğinde çıldıracak gibi oluyordum.
-İyiyim Daniel hava almak için pencereyi açmıştım. Sen hala uymadın mı Saat 3.
Alaylı bir gülümsemeyle -bir o kadar da acı- bana baktı ve öylece sustu. Belli ki uyku tutmamıştı. Daha sonra iyi geceler diyip umursamaz bir tavırla kapıyı kapattı. Onun bu davranışlarının temelinde bir şeyler olduğuna neredeyse emindim.
Bir anda titreyip üşüdüğümü hissetmiştim. Yavaşça yatağıma geçtim ve üzerimi örtüp uyumayı planlıyordum ki bir titreme daha. Ama bu sefer üşüdüğümden değil. Şaşkındım. Bu tireme esnasında karaltılar görüyordum. Bir an öyle bir korktum ki bayılabilirdim. Az önce dışarıya baktığımda gördüğüm o kızın görüntüsü beynimde dolanıp duruyordu. Ben korkudan öylesine sıkı yummuştum ki gözlerimi, gözlerimi parçalayacağımı sandım. Anladım yine uyku yoktu bana. Yatağımdan doğruldum.
Tam o esnada bir de ses duymaz mıyım? Sadece çığlık sesleri. Ciğerlerini parçalayacak kadar çok bağıran bir genç kızın korku ve acı dolu iniltisi.Bir anda çığlık atmak istedim. Tam bağıracaktım ki sesim çıkmıyordu. Sinirden ve korkudan gözlerim kıpkırmızı kalmıştı. Ağlıyordum. Elimden hiçbir şey gmiyordu. Angel ın yanına gitmeyi düşündüm bi ara. Odanın kapısına yöneldim ve kilitli olduğunu fark ettim. İşte şimdi kendimi çaresiz hissediyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Perdeler Ardındaki Ses
ChickLitDüşüncelerde boğulmak nasıldır bilemezsin. Sessizliğim sana ürkütücü gelebilir , gelmeli de. Çünkü ben de korkuyorum bu sessizliğimden. Yaşadıklarım ne kadar korkunç tahmin bile edemezsin. Her gün kanter içinde kabuslarımdan uyanmak çok zor geliyor...
