Heels, boys & lots of drama

4. Onderweg naar de hel

Ivy en ik probeerden vroeg wakker te worden vooral om het feit dat ik nog naar Micheal toe wou.
Het was 10 uur ik heb mijn koffer al half ingepakt gister met haar.
Derest komt zo met me nieuwe geshoptte kleren.
We maakten ontbijt fristen ons op en gingen toen naar de stad om te shoppen.
Daarna snel lunchen samen.
Met mijn laatste uren samen met Ivy begon ik me te beseffen dat ik haar echt ging missen.
Ik hield haar hand vast en kneep er zachtjes in.
"Ik ga je echt missen" zei ik met een traan in mijn ogen.
Hij rolde langzaam over mijn wang waardoor zij ook een traan moest wegpinken.
"Ik jou ook Mya heel veel" zei ze zacht.
"Kom we gaan snel naar Micheal voor je weg moet".
Ze had gelijk het was al half 3.
Aangekomen bij Micheal's huis stond hij voor de deur op ons te wachten.
Ik werd er zenuwachtig van.
Mijn hart klopten nu echt sneller dan ooit te voren.
Ivy omheslden hem en vertelde hem het slechte nieuws.
"Ooh" zei hij zacht.
Ik zag in zijn ogen verdriet en afschuw alsof het hem echt veel deed.
Dit deed mij pijn en voelde ergens ook fijn , om te weten dat hij om me gaf.
De laatste minuten gingen snel voorbij.
We beloofden elkaar ons foto dagboek bij te houden en we maakten nog snel wat selfies met elkaar.
Toen gaf ik Ivy een dikke knuffel en fluisterde in haar oor "Hou hem in de gaten voor me hè" ze gaf me een speels duwtje en drukte daarna een dikke kus op mijn wang.
Daarna wou ik Micheal een knuffel geven.
Zijn donkerbruine haren zaten warrig precies hoe het hem het leukst stond en ik keek diep in zijn helder groene ogen ik kon de sproeten op zijn neus zien.
Hij fluisterde me toe "Ik ga je missen Mya" en gaf me toen uit het niets een kus op mijn mond die toen veranderen in een zoen.
Hij trok me nog één keer terug toen ik wegliep en kuste me.
Het voelde te goed om waar te zijn wat het nog harder maakte om weg te gaan.
2 maanden zonder Ivy zonder Micheal.
Ik moest hard zijn en me best te doen de tranen in te houden.
Ivy schreeuwde me toe "Ik hou van je Mya ik ga je missen schat".
Micheal schreeuwde verder "Vergeet me niet door alle knappe Itiliaanse jongens eh schoonheid" en knipoogde verleidelijk.
Ik gaf ze beide een luchtkusten, "Love jullie guys".
Eenmaal thuis zette ik snel mijn nieuwe kleding in mijn koffer.
En bracht hem naar beneden.
Mijn moeder ging daarna naar de auto samen met mijn vader.
We zetten onze bagage in de auto en stapten in.
"Heb je alles schat?" Vroeg mijn moeder aan mijn vader.
"Vliegtickets?"
"Check"
"Sleutels?"
"Check"
"Pasporten en portomonnees ?"
"Dubbel check"
"Oke dan kunnen we gaan" zei mij moeder.
We kwamen aan op schiphol en gingen langs de boarders.
10 minuten later mochten we het vliegtuig in.
Na elke minuten vertragen stegen we eindelijk op.
Ik weet niet eens hoe lang maar ik viel in een diepe slaap met muziek in mijn oor.
Mijn moeder gaf me zachtjes een duwtje toen we landen.
"Word wakker lieverd we zijn er".
Ik keek uit het raam en zag de zon fel schijnen en ik zag de lucht op z'n mooist.
We waren er , mijn sterk verlangen naar huis werd minder, Venetië was prachtiger dan ik me had voorgesteld.