Ben yağmurlu bir gecenin altında yanan,amber kokulu mumdum
Teslimiyetim sanaydı Yanışlarım sana yalvarışlarım sana, bitişlerim sana ama tüm bunlara rağmen tek güzelliğim sanaydı. Tek nefesin yeterdi bitirmeye,üflesen kaybolurdum.
Ya sana bitişlerimi izlemeyi sevdin ya da belki de küçücük alana yaydığım ışığımı bitirmek istemedin. Ne kadar çok dilerdim bana kıyamıycak olmanı...Ondan ya senden bildiğim tüm cevapların yanına kendimce cevaplar uydurmam.
Ama tek gerçek var. Varoluşumu isteseydin ,yok olacağımı bile bile ateşe vermezdin beni...
Görüyor musun ? Zihnimin kalbi usul usul erirken,oluşan çukurdaki sıvıyı. O da sana...
Kalbimin gözyaşı mı desem yanarken içimden atmaya çalıştığım senin armağanın olan azap mı?
Söndürülsem ne fayda? Kurusa yaşlarım dönüp kalmaz mı benliğimde? Öyle işte... Her türlü kurtulamıyorum senden ve ben sönüp yarım kalmayı değil yana yana sana ve senin ellerinde yok olmayı tercih ettim. Neyi görmeni isterdim bilir misin varlığımın üstündeki gölge?
Işığımı,kokumu,ısımı... Ne varsa paylaştım senle. Yetersiz de hepsi bilirim ama ne varsa sundum sana, tek bir şeyi değil her şeyimi vermek istedim az da olsa.Hiçken bile her şey olmaya çalıştım.Anlamasan da hissetseydin ya beni , olmaz mıydı?Elini uzatsan sıcaklığımı, yaklaşsan kokumu ve gerçekten baksaydın bana ışığımı, görmez miydin? Biliyorum, geçmişten bir umut hiçten ibaret ama bil ki olmayan senin,gerçekte var olma ihtimaline yandım, kafamın içindeki silüetine söndüm ve sen yerini bilmediğim kalbime sinmiş bir isten ibarettin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Ruhlar Mezarlığı
Non-FictionMerhaba:) Ben çiçekçi kız . Yazdıklarım sadece yıllardır varlığını Hissettiğim ama asla bedenini bulamadığım birine... Ben herkesin ruh eşinin olduğunu düşünüyorum. Bu yazdıklarım da tıpkı benim gibi ruhunun aynası kayıp olan güçlü kadınlara ve güz...
