Gelemedim...çok istedim sevgilim ama bulamadım bugün de seni...
körpecik kalbimin en derin mezarlığısın oysaki Bugün de düşünüyorum seni.İnsan diyorum mezarlığını arar mı?? Benim ruhum her gün arıyor.Uyuyorum mesela ruhum bedenimden ayrılıp rüyalarımda seni arıyor ve zihnimin tüm sokakları çıkmaz sokak.
Acaba bir gün sokağımın duvarlarına adını karalar mıyım ? Hem de hiç silinmeden. Sevginin acısını bile istiyorum biliyo musun? İs adamsın ya sen hani.. kalbimde,zihnimin boş duvarlarına uğrayıp leke olarak kalsan bile razıyım. Yeter ki senden bir iz senden bir anı bırak. Ben ömrümce saklarım....Nasıl karşılaşırız acaba? Böyle klasik çarpışır mıyız yoksa bir cafe de göz göze mi geliriz? Ve belki hiç gelemeyiz birbirimize,hiç bulamayız. O kadar korkunç Kİ bu ihtimal,düşüncesi bile kalbimi yaktı sevgilim . Kor olup sen yak beni ama yokluğunla
yakma....Annem hep "bakan kör"der gözümün önündekini göremem. Seni göremezsem sen gel,gözlerimin içine bak. Benim kalbim seni tanır,adını sanını bilmez ama yine de tanır. Bir emanetim var çünkü. Ruhumun yarısı sen de ve bir alacağım var.
Kalbin
Kalbinden alacaklıyım
Elim boş döndürme kapından olur mu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Ruhlar Mezarlığı
Non-FictionMerhaba:) Ben çiçekçi kız . Yazdıklarım sadece yıllardır varlığını Hissettiğim ama asla bedenini bulamadığım birine... Ben herkesin ruh eşinin olduğunu düşünüyorum. Bu yazdıklarım da tıpkı benim gibi ruhunun aynası kayıp olan güçlü kadınlara ve güz...