Mending A Broken Heart...With My Stranger..

Chapter 2

Rina

Aftet ng paguusap naming magkapatid i filed a 2 months vacation to mend my broken heart..

At napag-alaman ko din na tinanggal na niya pareho ang dalawa the day he knew what happen to us...

Im not that bad..pero nararapat lng sa kanila yun hindi sila dapat pang magtagal sa kompaniya namin..mga ahas sila...

Kinabukasan after nung paguusap namin ng kuya ko umalis agad ako papuntang Batangas...alam ko napakalapit lang sa Maynila but im sure na hindi maglalandas ang mga landas namin dahil mas pinili kong pumunta sa lugar na hindi namin pag mamay-ari..

After a long trip nakarating din ako sa wakas dito sa Lipa Batangas..dito kasi yung may pinakamagandang lugar na sinabi ng kuya ko na pinaresearch pa sa secretary niya..

Hinatid ako ng isang trycicle sa isang bahay na sinadyang gawin na rental house may mga malapit ding mga bahay dito..pagkababa ko may sumalubong agad sa akin siguro ito na yung kausap ni kuya na magaasikaso sa akin..ang kulit kasi sinabi kong kaya ko naman ang sarili ko dahil marunong naman ako sa gawaing bahay..dahil kahit isa kami sa may pinakamaking negosyo sa bansa hindi ako naging señorita sa bahay..

Magandang hapon po maam..

Bati ng isang matandang babae at lalake..

Ah..Magandang hapon din po sainyo..

Ganting bati ko sa kanila..

Ay..akin na po yang dala niyong maleta maam.

Yung matandang lalake sabay kuha sa maleta ko.

Naku salamat po..ako nga po pala si Rina..at yun nalang din po ang itawag niyo sa akin..

Pakilala ko sa kanila...ayaw ko na tinatawag akong maam..kaya sinabi ko narin na yung pangalan ko nalang itawag sa akin.

Ala eh..kung yan ang gusto mo anak..

Yung matandang lalake..

Ngitian ko naman ang matanda..

Ay siya nga pala..ako si Mang Domeng mo at ito naman ang Aling Marta mo ang asawa ko..

Pakilala ng matanda at sa asawa niya sa akin..

Ginagagalak ko po kayong makilala..sabi ko.

kami din Rina...si Aling Marta.

Hala sige na Marta ayain mo na papasok sa bahay itong si Rina at ng makapagpahinga na.

Sabi ni Mang Domeng

Halika kana Rina..

Aya naman sa akin Aling Marta..

Pagkahatid niya sa akin sa kuwarto ko at ganun sa mga gamit ko nagpaalam na muna ako ng dalawang matanda at bago sila umalis nagbilin pa ang mga ito..

Ng mapag-isa na ako sa renentahan kong bahay nagshower muna ako bago ako humiga..

Yeah..this is life...im here alone because the two of you..

Di ko maiwasang malungkot at maalaa ang ginawa nila sa akin..

Makakalimutan din kita Jerald..

And i swear once na magkrus ang mga landas natin i will make sure to show you na kung ano ang winala mo..it is your lost not mine Jerald..Araw niyo ngayon sa darating na araw sa akin naman.

You're not a big lost anyway..

Pero kahit ganun ang sinasabi ko sa sarili ko but the pain still there...

At di ko rin namalayan na tumutulo na pala ang luha ko..

Sa sobrang pagod sa biyahe at sa pag-iisip narin nakatulog ako ng di ko na namalayan..

Nagising ako sa mahinang katok mula sa pinto ng silid ko...

Oh...alas otso na pala ng gabi..napahimbing pala ako ng husto..

At muling may kumatok at tinatawag narin ako ni Aling Marta..

Rina...anak labas ka muna diyan at ng makapahapunan ka muna..

Tawag sa akin..namiss ko tuloy si mommy...

Hay...matatapos din to..i need to move on fron that nightmare....

Ah..sige po.susunod na po ako sainyo mag-ayos lang po ako..sagot ko..

Hmmm..oras palang ang nakalipas mula ng dumating ako dito pero napakagaan na ng loob ko sa kanilang mag-asawa..

Lumabas na ako at nadatnan ko sila na nas kusina..

Magandang gabi po..

Bati ko sa kanila..

Andiyan ka na pala Rina.

Hala..halika na at ng makakain kana.

Oo nga..i did not took any meal the whole day..wala pa kasi akong gana..pero ngayon parang gaganahan ata ako ang bango at mukhang masarap ang ulam na niluto ni aling Marta.

Sabayan niyo narin po ako.

aya ko sa kanila sabay upo..

Naku..tapos na kami sa bahay kaina..naku sana magustuhan mo tong luto ko..

Sagot naman ni Aling Marta

Naku mukha nga pong mapapadami ang kain ko ngayon mukhang masarap po ang niluto niyo..

Puri ko naman.

And yes...true parang binawi ko ngayon ang ilang araw na wala akong ganang kumain..ang sarap kasi ng luto ni aling Marta..

After kong magdinner nakipakwentuhan muna ako sa magasawa..katabi lang naman ng bahay nila ang tinutuluyan ko..

***