unforgettable • jikook

sergi

merhabalarrr ben geldim yine

bu kurgu biraz detay istiyor o yüzden daha yavaş yazıyorum 🥺

iyi okumalar dilerim, vote ve yorumlarınızı bekliyorumm ❤️

------

21 Aralık 2020 • Londra | İngiltere, Birleşik Krallık

20:30

Vücudumu, ruhumu ve tüm benliğimi saran heyecan duygusunu bir kenara bırakmaya çalışsam da bu konuda başarısız oluyordum.

Çocukluğumdan beri hayalini kurduğum şey gerçekleşmişti. Yanımda sevdiğim insan vardı. Tamamlanmış hissediyordum. Tablolarım birer birer insanların dikkatini çekerken, ben de uzaktan onları izliyor ve tebrik etmek isteyenlerle kısaca konuşuyordum.

Noel heyecanı ülkeyi sarmışken, karın yağacağını belli edercesine gökyüzü kıpkırmızıydı. Açılış saatinden beri geçen her bir dakikada dilim tutuluyor arada bir heyecandan mideme kramplar giriyordu. Birçok yetenekli sanatçı gelmiş ve benim bu yaşta bu kadar güzel şeyler yapmamı harika bulduğunu söylemişti.

Mutluydum, fazlasıyla mutlu hissediyordum. Belli bir saatten sonra gelenin olmayacağını düşünsem de hâlâ ilk saat gibiydi her şey. Tablolar güzel meblağlarda satılmıştı. Bugünü hayatımda belki de hiç unutmayacaktım.

Herkesin gözdesi olan tablo hâlâ satılmamıştı. Taehyung ona öyle bir fiyat biçmişti ki satmamız imkânsız gibi gözüküyordu. İndirim yapmak istesem de beni durduruyordu. Çizdiğim tabloda ağlayarak bebeğini kucağında taşıyan bir kadın ve onunla konuşan bir adam vardı.

Bu çocukluğumdan beri gördüğüm bir rüyaydı. Defalarca kez resmetmiştim fakat hiçbir zaman uyandığımda yüzlerini hatırlayamamıştım. Bu yüzden yüz tasviri yoktu tablolarımda. Namjoon'un dediğine göreyse bu mükemmeldi çünkü insan empati yapabilecek kendini hangi konumda hissediyorsa ona yerleştirebilecekti.

Omzuma bırakılan öpücükle başımı sevgilime çevirip, gülümsedim. Üstüne giydiği takım elbise uzun boyuna ve geniş omuzlarına o kadar yakışmıştı ki buraya gelen güzel kadınlardan onu kıskanmadan edemiyordum. O ise beni kendine çekiyor, sevgilisi olduğumu belli ediyordu.

"Bay Park, bu tablolar gerçekten harika. Size ve yeteneğinize hayranım. Yeni serginizi görmek için sabırsızlanıyorum.."

İçimde oluşan mutluluk hissiyle gülümsemiş ve kısaca tokalaşmıştım önümdeki sarışın kadınla. "Beğenmenize sevindim Bayan Clarke."

Sergiyi ziyaret edenler yavaş yavaş ayrılırken Taehyung yanıma geldiğinde elini omzuma atmış ve desteklercesine sıkmıştı hafifçe. "İyisin değil mi? Hala titriyorsun Jimin." Başımı iki yana salladım ve omzundaki elini tuttum. "Heyecandan sanırım, bugün çok güzel bir gün Taehyung."

"Evet, öyle.."

"Erkek arkadaşınla aranız nasıl?"

Taehyung gülümsedi. "Gayet iyi."

Namjoon'un yüzü bu konular açıldığında düşüyordu. Neden olduğuna hiç anlam veremiyordum. "Jiminle erkek arkadaşını neden tanıştırdın?"

"Sana ne?"

İkisi de birbirine döndüğünde oluşacak hengame ve karışıklıktan korkarak aralarına girdim. "Sakin olur musunuz? Bir gün benim için dayanın." İlk geri adımı Taehyung attı. Yüzünde kendinden emin bir ifade vardı.

Birkaç dakika sonra aniden yükselen insan sesiyle kapının tarafına ilerledim. Muhabirler tek tek doluşmuşken önde Taehyung'un arkadaşı Hoseok ve tanımadığım bir kadın geliyordu, arkada ise..