(Miray Vuslat Tekin)
(Alper Sancak)
Herkese merhaba! Yeni kurgumun ilk bölümü sizlerle.
Başlama tarihlerinizi atın bakalım.:)
MİRAY VUSLAT TEKİN
Yine gözlerimi açtım şu lanet hayata. Artık hiçbir beklentim yok. Önceden de olmadığı gibi...
Abim çoktan uyanmış kahvaltı hazırlıyordu. Boynumun tutulduğunu belli etmemem lazım. Üzülmesini istemiyorum.
"Günaydın."
"Sanada."
Şuan ki konumumuzdan bahsedecek olursak eğer, kullanılmayan evlerden birinde kalıyoruz. Şansımız yaver gitti ki içki içen adamlar fazla yok. Paramız vardı. İstanbula geldikten sonra telefon, forma falan aldık. Abimle iletişime geçmemiz gerekiyor çünkü. Abimin hastanede giymek için aldığı uniformalar falan da var. Yani baya bir paramız azaldı. Ev tutacak paramız kalmadı diyebilirim. Yiyeceğimiz için ve temel ihtiyaçlarımız için idareli harcıyoruz. Ben ne kadar okulu istemesemde abimin zoruyla okula kaydımı yaptırdım. Bugün de okulun ilk günüydü. Ne heyecanlı ama (!).
"Gel hadi."
Kahvaltıya oturdum. Az ama bize yetecek kadar yiyecek vardı.
Kahvaltımızı yaparken abim konuşmaya başladı.
"Bak abicim, biliyorum sen her şeyi biliyorsun ve başa çıkarsın ama yine de bu konuşmayı yapmam gerek. Her zaman bana haber vereceksin. En ufak şeyde bile. Ders çalıştıracağım sana ve bugünkü derslerini dinleyip not çıkaracaksın. Kimseye sataşma. Kocaman şehir okuldan eve, evden okula klasiği olacak. Erken geldiğimde ben seni gezdiririm zaten ..."
"Yeterli." diyerek abimin sözünü kestim.
Abim konuşana kadar kahvaltımı yapmıştım zaten. Çantadan formalarımı alıp merdiven altına gittim. Üzerimi giydim. Abim eteklerden almak istese de ben pantolon aldırmıştım. Pantolon daha rahat. Kıyafetlerimi giydim. Saçlarımı tepemde topladım. Çanta almaya gerek yoktu bence.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Name İs Bela
Teen FictionSadece tanıtımı vereceğim. Eğer sevilirse yazmaya başlayacağım. Abisiyle zorluklarla yaşayan 17 yaşındaki Miray sizlerle olacak. Babasından kaçıp yeni bir şehire yerleşen Miray ve abisi Tolga karşınızda olacak. Miray lisede karşılaşacağı insanlarla...