Spor festivali sonrası 13-14 saat uyumuştum. Okul için mecburiyetten uyandım ve tam anlamıyla ölü gibiydim. Okula zorda olsa gittim ve sırama oturdum. Kafamı sıraya gömdüm ve yarı uykulu öyle kaldım. Arkamdan birisi omuzlarımdan çekti ve ileri geri sallamaya başladı. Kirishima: hey uyan! Denki: çok komik görünüyorsun. Kirishima beni dik tutup omuzlarımı bıraktı . Biraz öyle kalıp tekrar kafamı sıraya gömdüm. Jiro: hey ölü gibisin. Sen: sanırım öldüm bile. Denki: sorun ne? Sen: dün çok yoruldum. Kirishima: ilaç içtin mi? Sen: aptal mısın tabiki de içtim. Hepimiz yan yana oturduğumuz için rahatça konuşabiliyorduk. İçeriye Sensei girince önümüze döndük ve dersler işlendi. Öğle arasında yemeğimi alıp masaya oturdum. Yemeğimle oynuyordum ve önümdeki aptallar fısıldaşıyordu. Kirishima: hâlâ düzelmedi Sero: sanırım tekrar ilaç vermeliyiz. Konuştuklarını az çok duyabiliyordum. Sen: HEY DİYECEK BİR ŞEYİNİZ VARSA YÜZÜME SÖYLEYİN! denki: eski hâline döndü. Yemeğimi yedim ve ilaç içtim. Artık daha iyiydim ve ders başlamıştı. Bize staj için talep gösteren kişilere bakıyordum. Abim yoktu! Ha? Onun adına benim için başvuru yapılmamıştı. Listeye baya bir baktım. Bir sürü tanınan kahraman vardı. Mirkoyu gördüm. Hem güçlü hemde abimle yakın sayılırdı. Çok hızlı seçmiştim ama pişman olacağımı zannetmiyordum. Kısa sürede okulun popüler kızlarından birisi olmuştum. Nedeni güzelliğim ya da başka bir şey değildi. Çok özgüvenli ve zekiydim. Aynı zamanda güçlüydüm de , bunu herkes spor festivalinde anlamıştı. Belki çok güzel bir yüze sahip değildim ama gerçekten iyi bir fiziğim vardı. Ortalama birisiydim sonuç olarak. Saçlarımın önü doğuştan açık renkti ve arkaları da açıp kahverengiydi. Sarı ve derin gözlerim vardı. Aslında temel olarak abimle benzesek de o sarışındı ve kırmızı kanatlıydı. Benim saç rengim biraz daha karışıktı ve siyah beyaz kanatlarım vardı. Ama kesinlikle yüzümüz çok benziyordu. Dişlerimiz ve gözlerimiz sanki fotokopi makinesinden çıkartılıp bize verilmiş gibiydi. Okul bitince antrenman yapacaktık o yüzden antrenman alanına gidip oturdum. Diğerlerini beklemeye başladım. Önce kirishima geldi. İkimiz yerde oturup beklemeye başladık. Sonra Mina'da geldi ve yanımıza oturdu. Ben tüylerim ile ilgilenirken Mina fotoğrafımı çekmişti.
Sen: hey sil onu Mina: asla!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sen: aghh en azından birilerine gösterme Mina: pekii
Artık toplanmıştık ve antrenmanımızı yapmıştık. İşimiz bitirince soluklanmak için oturduk.
Mina: hey Tenshi-chan neden bize ilk tanıştığımızda abinin bir kahraman olduğunu söylemedin?
Sen: bilmem dikkat etmemişim
Mina: emin misin?
Sen: evet kesinlikle.
Mina: saat geç oluyor istersen seni eve bırakabilirim, anne ve baban merak edebilir.
Sen: hayır teşekkürler. Yarın görüşürüz.
Bütün eşyalarımı alıp hemen okuldan çıktım. Mina bunu bilerek yapmamıştı ama onları her duyduğumda kalbim acıyordu. Bileğimle akan gözyaşlarımı sildim ve burnumu çektim. Beni istemeyen ebeveynler için gözyaşı dökmeyecektim. Buna 7 yaşında karar vermiştim. Kendime verdiğim sözden çıkamazdım. Eve girdim ve duş aldım. Saçlarımı kuruladıktan sonra uyudum. Ertesi gün mirko sensei'nin yanına gittim. Bana birçok yeni şey öğretti. Bacak kasları gerçekten harikaydı. Çok güçlü bir kahramandı. Birlikte devriyeye çıktık ve bana bildiklerini anlatmaya devam etti.
Sen: hey mirko, neden beni seçtin?
Mirko: hmm aslında beni seçeceğini düşünmezdim çünkü çok fazla istek almıştın. Hem güçlüydün hemde hawksı biraz sinir etmek istedim. Gerçekten sana öğretilenleri hızlı bir şekilde kavrıyorsun. Sen ve ben benziyoruz . Bu yüzden başvuru yaptım
Sen: teşekkürler
O gün olaysız bitmişti. Staj nedeniyle onun yanında kalacaktım. Onun evine gittim ve bana yatağımı gösterdi. Evi çok güzeldi.
Mirko: kanatların için büyük yatak seçtim
Güldüm ve teşekkür ettim. Biraz sohbet ettik ve saat geç olduğu için yattık.
