Sabah kalkınca kendime kahvaltı hazırlamak için aşağıya indim ama kahvaltı hazırdı. Üzerinde yazan notu görünce gülümsedim.
| En iyi #3 kahramandan yaralı |
| Kuşuna kahvaltı. Afiyet olsun 🖤 |
Bu aralar biraz fazla yoğundu ve benimle ilgilenememişti. Kahvaltıdan sonra üzerimi giyip okula gittim. Kimse ağzını açamıyordu. Gün öyle sessizce bitmişti ve çantamı toparlıyordum. Kapının önünde olan kalabalığı görmemiştim. Başkaları kapıyı açınca şaşırmıştım ama toparlanmaya devam ediyordum.
Deku: kachan şimdi senin yüzünden herkes bizden nefret ediyor.
İida: özür dilemelisin.
Kirishima: hey bakugou
Önünde duran kalabalığa bakıp gitmeleri için bağırıyordu. Sonunda toplanmam bitti ve kapının önüne geldim. Tüylerimi kullanarak herkesi kenara çektim ve yol açtım.
Sen: konuşarak geçebileceğini zannediyorsan yanılıyorsun.
Bakugou biraz daha köpürüp arkamdan yürümeye başladı. Sonra kirishimada geldi. Çıkışa kadar sessizce yürüdük ve sonra yine sessizce dağıldık. Ertesi günde bir şey olmamıştı. Çıkışta eve gitmek yerine parka gittim ve göletin yanına yere oturdum. Gerçekten sessizdi ve kimse yoktu. 10 dakikanın sonunda arkamda birisini hissettim. Kafamı çevirdiğimde bakugouyu gördüm.
Sen: ne yapıyorsun burada?
Bakugou cevap vermeden sessizce yanıma oturdu.
Sen: cevap bekliyorum.
Bakugou: sadece oturmak istedim.
Sen: ha? Normalde bağırırsın
Bakugou: CANIM İSTEMEDİ BİR PROBLEM Mİ VAR
Sen: BAĞIRMA BANA
Bakugou: tch
Sen: gidiyorum ben
Bakugou: git de rahat oturayım
Sen: HEY DUYABİLİYORUM
Bakugou: DUY DİYE SÖYLEDİM ZATEN
Parktan çıktım ve eve yürümeye başladım. Neden her yere yürüyerek gidiyordum ki , kanatlarımı süs diye vermediler. Gerçi kanatlarımı zorlamak istemiyordum çünkü haftaya spor festivalinde bana lazımdılar. Eve gidip uyudum ve ertesi sabah okula gittim. Öğle arası olmuştu.
Kirishima: hey tenshi burası boş!
Yanlarına gittim ve masaya oturdum. Masada denki ve kirishima vardı sadece. Sonra ojiro da geldi.
Deki yemek yemek yerine bir eliyle benim tüylerimden birisini seviyordu diğer eliyle ojironun kuyruğuna dokunuyordu.
Ojiro: ehmm denki?
Denki: mhm
Sen: DENKİ
denki: ha sorun ne?
Sen: yemeğini ye.
Denki: h-ha doğru
İkimizi de bıraktı ve yemek yemeye devam etti.
Kirishima: hey özgünlüklerinizi kullanırken zorlanıyor musunuz?
İkimiz de birbirimize baktık.
Ojiro: aslında özgünlüğün kullanımı rahat fakat günlük hayatta biraz zorluyor
Evet anlamında kafamı salladım^
Sen: kıyafet bulmak biraz zor olabiliyor ve insanların biraz fazla dikkatini çekiyor.
Kirishima: ama ikiniz de çok güçlüsünüz. Keşke bende öyle olabilsem.
Sen: hey zaten sen çok güçlüsün. Beni defalarca kurtardın hatırlamıyor musun?
Kirishima: evet ama...
sen: ama yok. Sen çok güçlüsün ve iyi bir kahraman olacaksın.
Kirishima: teşekkürler.
Yemeklerimizi yedik ve sınıfa çıktık. Ders İngilizceyi. Derslerden sonra hemen eve gidip çantamı bıraktım. Sonra antrenman yapmaya çıktım. Önce yürüyüş ve ısınma hareketleri sonra yakın dövüş. En sonda telekenizi için çalıştım. Ağır yüklü şeyleri uzun süreli kaldırma ve haraket ettirme çalışmaları yaptım. Sadece zihnimle bir otobüsü hatta binayı kaldırabiliyordum ama bunun süresi pek uzun değildi. Küçük nesnelerde hiç zorlanmıyor ve uzun süre devam edebiliyordum. Aslında telekenizi ile bütün rakiplerimi eleyebilirdim ama bu ağır migrene ve belki de rakibimin ölümüyle sonuçlanabilirdi. Hem sadece telekenizi kullanırsam şirketlerin dikkatini çekemezdim. Akşam olmuştu ve eve gittim. Sıcak bir duştan sonra giyinip aşağı indim ve kendime içecek hazırlamaya başladım. Abimde aşağıdaydı. Normal şekile konuşurken bana saldırı günü hakkında sorular sormaya başladı. 1-2 tane küçük soruyu cevapladım ama daha fazlasını bilmek istiyordu.
Sen: daha fazlasını anlatmayacağım.
Keigo: ha? Sorun ne?
Sen: neden bunları bilmek istiyorsun?
Keigo: ahh önemli değil sadece orada değildim ve bilmek istedim.
Sen: öyle olsun. Daha fazlasını anlatmayacağım.
Odama çıktım ve havluyla saçlarımı kurulamaya başladım. Sonra hafif bir şarkı açıp uyudum. Bütün haftasonumu kendimi geliştirmekle harcadım. Saatlerce antrenman, kanatlarımı rahatlatma ve metalleştirme alıştırmaları , telekenizi çalışmaları yaptım ve sadece iki günde kendimi çok geliştirmiştim. Pazar akşamını kendime tatil ilan ettim çünkü özgünlüklerimi kullandıktan sonra vücut ve migren ağrılarım oluyordu. Akşam zorlu bir migren krizim olmasına rağmen bir şekilde uyumayı başardım. Pazartesi okula gittim ve sonra sınıfa Sensei girdi
Herkes: SENSEİ İYİLEŞTİNİZ Mİ!?!!?
Sensei: evet. Şimdi sessiz olun, festivale gidiyoruz.
Spor üstlerimizi zaten giymiştik o yüzden hemen spor festivali alanına gittik. Yavaşça sahaya çıktık . Bizden sonra B ve C sınıfları çıktı. Destek sınıfları pazarlama sınıfları ve diğerleri. Herkes oradaydı ve birazdan müsabaka başlayacaktı.
Selammm 🥺❤️ nasılsınız? Kitap nasıl gidiyor 😭🤧✨🥺❤️💍
