Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uçağın kalkmasına son 10 dakika vardı ve Kim Taehyung hâlâ ortalarda gözükmüyordu. Sevinmek için 10 dakika erken olsa bile yaz tatilimde ki eğlenceme engel olan engelin ortadan kalkma ihtimali kalbimin ritmini çoktan değiştirmişti.
Taehyung ve ben iyi bir ikili değildik. Eskiye dayanan tanışmışlığımız olsa bile her zaman yakın olan ailelerimiz olmuştu. Biz ne zaman arkadaş olarak birbirimize yaklaşmak istediğimizde aramızda ki o kötü enerji birleşiyor ve ateşle barut gibi patlamaya sebep oluyordu. Bu yüzden birbirimizi görmezden gelmek bizim için her zaman daha iyi bir seçenek olmuştu.
Baskıcı, kuralcı, sıkıcı biri hiç bir zaman olmamıştım. Aksine eğlenmeyi deli gibi severdim. Sarhoş olmayı, deliler gibi dans etmeyi, dedikodu yapmayı, bir erkekle flörtleşmeyi ve bir kaç tatlı yaramazlıklar yapmayı da severdim. Ama konu sorumluluk oldu mu benden daha kontrolcüsü yoktu.
İlkokul, ortaokul, lise yıllarım boyunca her zaman başkan olmuş, bununla kalmayıp lise de okul başkanına kadar kendimi yükseltmiş, üniversite yıllarımda ise kulüp başkanlığı yapmıştım. Bana verilen en küçük sorumluluk bile benim için büyük bir öneme sahipken henüz reşit dâhi olmamış bir insanın her türlü -neredeyse- bakımını, sorumluğunu almak beni sinirlendiriyordu.
Hayır... Aslında bu beni sinirlendirmiyordu.
Bu insanin, iblis olan Kim Taehyung olması sinirlerimi ve paniğimi bin kat arttırıyordu.
Kim Taehyung çok tehlikeli biriydi. Hatta üstelik tanıdığım en tehlikeli insanlardan biriydi. Her türlü işte bilgisi vardı. Bilmediği oyun yoktu, bilmediği hile yoktu. Akıllı zekasını sadece yaramazlığa çalıştırması benim onun ensesine yapışma arzumu çok büyük bir şekilde etkiliyordu.
Lisa'nın midesi uçağın kalkışıyla birlikte kalkacağı için Lisa üzerine aldığı örtüyle çoktan derin bir uykuya girmişti. Yanında ayaklarını uzatmış bir şekilde oturan Rose ağzındaki sakızı sesli bir şekilde çiğneyerek telefonuyla uğraşıyordu. Diğer tarafta oturmuş Jisoo taktığı kulaklıklarla gözleri kapalı bir şekilde müzik dinlemeye başlamıştı. Ben ise yanımda ki boş yere baktım.
Güzel haber; Kim Taehyung yoktu. Kötü haber; hâlâ uçağın kalkmasına 5 dakika vardı.
Açık kahverengi şapkamı çıkartarak beyaz mini kotumun açıkta bıraktığı bacaklarıma parmaklarımı dokundurarak desenler çizmeye başlarken oldukça sessizdim. Üzerimde ki beyaz ince askılı badiden dolayı bariz bir şekilde inip kalkan göğsüme baktım biraz. Sakindim. Hızlı nefes alıp vermiyordum. Kesinlikle panik değildim.
Acaba üzücü problemleri olan arkadaşlarını getirmekte sorun mu çekmişti? Ancak o Kim Taehyung'tu. KYT Holdinglerin biricik varisiydi. Her bir arkadaşı için ayrı özel araba bile kiralayabilirdi. Kafam takacağım bir durum yoktu. Gelmediyse gelmemişti. Gelmeyecekti. Gelmemeliydi.
