You & I

Part 16

Pov Μαριάννας
Ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου και βλέπω τον Αλέξανδρο να έχει στηριχθεί στον αγκώνα του και να με κοιτάει.Χαμογελάω αχνά και μου λέει:
Α-Καλημερα αγάπη.
Μ-Καλημερα. Του λέω και με φέρνει πιο κοντά του για να μου αφήσει ένα φιλί στα χείλη.
Μ-Ποση ώρα είσαι ξύπνιος;;
Α-Κανενα τέταρτο.
Μ-Και εμένα γιατί δεν με ξύπνησες;;
Α-Γιατί κοιμόσουν πολύ γλυκά και δεν ήθελα να σου χαλάσω τον ύπνο.
Μ-Και τι ώρα πήγε;;
Α-9 και τέταρτο.
Μ-Τι ώρα έχεις προπόνηση σήμερα;;
Α-10.
Μ-Θα προλάβεις να με γυρίσεις λίγο στο σπίτι πριν πας στο γήπεδο;;
Α-Γιατι δεν έρχεσαι μαζί μου;;
Μ-Στην προπόνηση;;
Α-Ναι για να με θαυμάσεις.
Μ-Ψώνιο. Λέω και γελάει.
Μ-Γίνεται να έρθω;;
Α-Γιατί να μην γίνεται;;μου λέει απορημένα.
Μ-Ξερω εγώ πως είναι ο προπονητής σας.Μπορεί να μην θέλει να υπάρχουν αλλά άτομα εκτός από τους παίκτες όταν έχετε προπόνηση.
Α-Αμα είχε τέτοια θέματα δεν θα στο πρότεινα καν.
Μ-Ναι,έχεις δίκιο..Δεν έχω και κάτι ιδιαίτερο να κάνω, όποτε θα έρθω. Του λέω και μου χαρίζει ένα πλατύ χαμόγελο.
Α-Ωραία..Άμα θέλεις πες και την Ελπίδα να έρθει μαζί με τον Στέφανο για να μην κάθεσαι και μόνη σου μέχρι να τελειώσουμε την προπόνηση.
Μ-Ναι τώρα θα πάω στην κουζίνα για να ετοιμάσω κάτι να φάμε και θα την πάρω.Λεω και πάω να σηκωθώ.
Α-Που πας,φιλί δεν έχει;; Με ρωτάει παραπονεμένα.Γυρνάω και τον φιλάω στα χείλη, με ξαναριχνει στο κρεβάτι και έρχεται από πάνω μου και αρχίζει να με φιλάει κτητικα.Τον σπρώχνω σιγά σιγά και με κοιτάει παραξενεμενα.
Μ-Αμα συνεχίσουμε έτσι δεν σε βλέπω να πας στην προπόνηση.
Α-Εε μωρέ και να χάσω μια προπόνηση δεν έγινε και κάτι.
Μ-Αλέξανδρε σήκω τώρα να ετοιμαστούμε και θα τα πούμε πιο μετά αυτά που θες. Του λέω και σηκώνεται.
Α-Να ξέρεις δεν τα ξεχνάω αυτά.
Μ-Ενταξει αγάπη μου. Του λέω και γελάω.Σηκωνομαι και πηγαίνω στο μπάνιο.Αφού κάνω τα απαραίτητα γυρνάω στο δωμάτιο για να ντυθώ και μετά πάω στην κουζίνα.Βάζω καφέ να γίνεται και αλειφω μερικές φέτες με μέλι και ταχίνι.Τα αφήνω στο τραπέζι και παίρνω το κινητό μου.Καλώ τον αριθμό της Ελπίδας και μετά από μερικά χτυπήματα το σηκώνει
*Αρχή κλήσης*
Ε-Ελα Μαριαννακι.
Μ-Καλημερα Ελπίδα μου, σας ξύπνησα;;
Ε-Οχι έχουμε λίγο ώρα που σηκωθηκαμε.
Μ-Αα ωραία, τι κάνετε;;
Ε-Καλα μωρέ, εσείς;;
Μ-Μια χαρά.
Ε-Χαίρομαι.
Μ-Λοιπόν πήρα να σε ρωτήσω κάτι..Ο Αλέξανδρος μου πρότεινε να πάω στην προπόνηση μαζί του και να καθίσω στις κερκίδες αφού δεν έχω προπόνηση σήμερα και ούτε έχω κάτι καλύτερο να κάνω αυτήν την στιγμή.Θέλεις να έρθεις και εσύ μαζί με τον Στέφανο να καθίσουμε μαζί;;
Ε-Ναι ωραία ιδέα.Εξάλλου ούτε εγώ έχω κάτι ιδιαίτερο να κάνω τώρα.
Μ-Το ξέρω για αυτό σε ρώτησα και εγώ..Ωραία λοιπόν θα τα πούμε στο γήπεδο.
Ε-Τέλεια.Άμα είναι να σε κλείσω για να προλάβω να ετοιμαστώ.
Μ-Εντάξει τα λέμε.
Ε-Φιλάκια.
*Τέλος κλήσης*
Αφήνω το κινητό στο τραπέζι και βλέπω τον Αλέξανδρο να έρχεται.Έτοιμος με τις ωραίες τις φόρμες του,ένας κούκλος είναι.
Μ-Εντάξει,ετοιμάστηκες;;
Α-Ναι πανέτοιμος είμαι.
Μ-Ωραία κάθισε τότε να φάμε πρωινό και μετά άμα θέλεις φεύγουμε για να είσαι και στην ώρα σου.
Α-Ναι καλύτερα γιατί ήδη πήγε 9 και μισή.
Μου λέει και ξεκινάμε να τρώμε.Μόλις τελειώσαμε συμμάζεψα λίγο την κουζίνα και έπλυνα τα πιάτα και αφού πήρα τα πράγματα μου φύγαμε.Μετά από κανένα εικοσάλεπτο φτάσαμε και αφού ο Αλέξανδρος πάρκαρε το αυτοκίνητο κατεβήκαμε.Εκείνη την στιγμή είδα και το αυτοκίνητο του Στέφανου να το παρκάρει.Κατεβαίνουν τα παιδιά και έρχονται προς τα εμάς.
Σ-Καλημέραα.
Α-Καλημερα παιδάκια.
Ε-Χαιρεται.
Μ-Γεια σας.
Σ-Παμε Αλέξανδρε;;
Α-Ναι έχει πάει 10,πάμε μην ακούσουμε τίποτα βρισιές.
Σ-Κοριτσια ξέρετε πως να πάτε στις κερκίδες έτσι δεν είναι;;
Ε-Ναι βρε μωρό μου, άντε πηγαίνετε εσείς. Ο Αλέξανδρος μου φτάνει ένα πεταχτό φιλί και του λέω:
Μ-Καλη προπόνηση.
Α-Ευχαριστώ. Δίνει η Ελπίδα ένα φιλί στον Στέφανο και φεύγουν.Με την Ελπίδα μπαίνουμε από την άλλη είσοδο στις κερκίδες και βρίσκουμε δύο άδεια καθίσματα μπροστά για να καθίσουμε.Γενικά δεν έχει πολύ κόσμο.Θα μου πεις προπόνηση έχουν πόσο κόσμο θέλεις να έχει..Μετά από κανένα πεντάλεπτο βγαίνουν όλα τα αγόρια από τα αποδυτήρια και ξεκινάνε ζέσταμα.Η Ελπίδα και εγώ τους κοιτάμε και ταυτόχρονα μιλάμε και λίγο για διάφορα θέματα.Κάποια στιγμή μετά από κανένα μισάωρο παρατηρώ ένα παιδί από την ομάδα που δεν τον έχουμε γνωρίσει ότι κοιτάει επίμονα την Ελπίδα.Ωχχ έτσι και το πάρει χαμπάρι ο Στέφανος δεν ξέρω τι θα γίνει.Ελπίζω να μην ακολουθήσει κανένας τσακωμός.
Μ-Ελπιδακι...
Ε-Ελα..
Μ-Θα σου πω κάτι αλλά θα γυρίσεις όσο πιο διακριτικά γίνεται να κοιτάξεις.
Ε-Εντάξει.
Μ-Αυτος που είναι δίπλα στον Δημήτρη σε κοιτάζει επίμονα. Λέω και η Ελπίδα γυρίζει το κεφάλι της διακριτικά προς την μεριά του.
Ε-Δεν τον βλέπω καλά έτσι πως με κοιτάζει.
Μ-Αυτο φοβάμαι.
Ε-Κοιτα εάν δεν το παρατηρήσει ο Στέφανος δεν θα υπάρξει κανένα θέμα.
Μ-Εδω στο τέλος θα το καταλάβει μέχρι και ο προπονητής ο Στέφανος δεν θα το παρατηρήσει;;
Ε-Ναι δίκιο έχεις. Λέει η Ελπίδα και απλά και οι δυο μας κοιτάμε μπροστά σαν να μην συμβαίνει τίποτα..Έλα όμως που το παίρνει πρέφα ο Αλέξανδρος και πριν προλάβω να του κάνω νόημα να μην μιλήσει το έχει πει ήδη στον Στέφανο.Μα τι έξυπνο αγόρι που έχω.Όχι πείτε..Βλέπω τον Στέφανο να πλησιάζει αυτό το παιδί και να του λέει κάτι με ήρεμο τόνο.Τουλάχιστον έτσι φαινόταν από εδώ.Ο νεαρός γυρνάει ξανά στην προπόνηση και το ίδιο κάνει και ο Στέφανος.
Ε-Σε ευχαριστώ Θεέ μου. Λέει η Ελπίδα και κάνει τον σταυρό της.Εγώ πνίγω ένα γέλιο και μετά της λέω:
Μ-Ειδες τελικά τίποτα κακό δεν συνέβη.
Ε-Ευτυχώς να λες...Μέχρι το τέλος της προπόνησης τα πράγματα κύλησαν ομαλά και όταν τα αγόρια πήγαιναν ξανά στα αποδυτήρια για να αλλάξουν μας έκαναν νόημα να περιμένουμε στις κερκίδες και αυτό κάναμε.Μετά από κανένα δεκάλεπτο βλέπω τον Στέφανο να έρχεται.
Ε-Βρε καλώς τον.
Σ-Γεια σας και πάλι. Μας λέει και δίνει ένα φιλί στην Ελπίδα.
Ε-Ολα καλά;;
Σ-Ναι μια χαρά. Περίεργα πράγματα.Δεν ανέφερε τίποτα για το συμβάν πριν.Τελοσπαντων..
Μ-Ο φίλος σου που είναι;;
Σ-Μπηκε να κάνει ένα ντουζ και μου είπε να φύγουμε με την Ελπίδα για να μην περιμένουμε πολύ ώρα και εσύ θα περιμένεις λίγο και θα έρθει από εδώ για να φύγετε.Αν και δεν νομίζω να αργήσει.
Μ-Εντάξει λοιπόν..Θα έρθετε από το σπίτι;; Ρωτάω τον Στέφανο.
Σ-Εσεις τι κανονίσατε;;
Ε-Λεγαμε να έρθετε να φάμε μεσημεριανό όλοι μαζί.
Σ-Ωραια λοιπόν..Θα σε αφήσω στο σπίτι για να περάσω από το δικό μου να κάνω ένα μπανάκι και μετά θα ξανάρθω και άμα έρθει στο σπίτι του ο Αλέξανδρος μπορεί να τον περιμένω για να έρθουμε μαζί. Λέει στην Ελπίδα.
Ε-Ωραία.
Μ-Τα λέμε μετά. Τους λέω και αφού με χαιρετήσουν φεύγουν.Κάθομαι για λίγο στην θέση που ήμουν και πριν και χαζεύω στο κινητό μέχρι να έρθει ο Αλέξανδρος.Μετά από λίγο βλέπω μήνυμα από τον Αλέξανδρο.Το ανοίγω και βλέπω να λέει:
"Έλα λίγο από τα αποδυτήρια" Μα καλά τι έγινε,αναρωτιέμαι.Δεν του απαντάω κάτι και απλά φεύγω από τις κερκίδες για να μπω από την άλλη είσοδο που οδηγεί μέσα στο γήπεδο.Μπαίνω μέσα στα αποδυτήρια και βλέπω τον Αλέξανδρο να είναι ημίγυμνος και να έχει μόνο μια πετσέτα γύρω από την μέση του.Νιώθω το στόμα μου να στεγνώνει με αυτό το θέαμα που έχω μπροστά μου αυτήν την στιγμή.Ξεκολλάω το βλέμμα μου από το σώμα του και τον ρωτάω:
Μ-Εγινε κάτι;;
Α-Οχι,τι να γίνει..
Μ-Και τότε γιατί μου είπες να έρθω εδώ;;Τον ρωτάω και τον βλέπω να με πλησιάζει.
Α-Ετσι. Μου λέει και με πιάνει από την μέση.Με κολλάει πάνω του και νιώθω να τα χάνω για λίγο.Ξεκινάει να με φιλάει στον λαιμό και για μια στιγμή νιώθω τόσο ωραία και αισθάνομαι να το απολαμβάνω αλλά μετά θυμάμαι που βρισκόμαστε και είναι σαν να ξυπνάω.
Μ-Αλέξανδρε θα μας δούνε. Είναι το μόνο πράγμα που βγαίνει από το στόμα μου.
Α-Μην ανησυχείς έχουν φύγει όλοι. Μου λέει και συνεχίζει αυτό που κάνει ενώ με σπρώχνει λίγο προς τα πίσω.Βγάζει το ένα χέρι του από πάνω μου και ακούω να γυρνάει το κλειδί της πόρτας.
Α-Και τώρα σίγουρα δεν θα μας δει κανένας. Μου λέει και με φιλάει στα χείλη.Ανταποκρίνομαι και περνάω τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του.Βγάζει την πετσέτα από πάνω του και ξεροκαταπινω.Βγαζει ένα προφυλακτικό από τον σάκο του και το φοράει ενώ εγώ βγάζω την μπλούζα μου και την φόρμα.Κάθεται στον πάγκο και πηγαίνω μπροστά του.Μου αφαιρεί το εσώρουχο και ανεβαίνω στα πόδια του.Τον νιώθω να μπαίνει σιγά σιγά μέσα μου και ξεκινάω να τον γρατσουναω στην πλάτη.Ανεβοκατεβαινω σε αργό ρυθμό και τον ακούω να βαριανασαινει.Αυτή η αίσθηση είναι ότι καλύτερο έχω νιώσει.Με σφίγγει πάνω του και ξεκινάω να ανεβοκατεβαινω σε πιο γρήγορο ρυθμό και νιώθω την ηδονή να με κατακλύζει.Μετά από λίγο βγάζω έναν αναστεναγμό.
Μ-Αχχ Αλεξανδρ-εε. Δαγκώνω το κάτω χείλος μου και μου λέει ο Αλέξανδρος:
Α-Αφεσου μωρό μου. Και αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο.Μετά από δύο ωθήσεις τελειώνει και ο Αλέξανδρος.Με φιλάει στα χείλη και σηκώνομαι προσεκτικά από πάνω του.Πετάει το προφυλακτικό και ξεκινάει να ντύνεται.Το ίδιο κάνω και εγώ.Κοιτάω το κινητό μου και βλέπω ότι η ώρα έχει πάει 12 μισή.Τα παιδιά έχουν τελειώσει εδώ και μια ώρα την προπόνηση και εμείς δεν έχουμε γυρίσει ακόμα σπίτι.
Μ-Αγαπη δεν πάμε σιγά σιγά γιατί πέρασε η ώρα και τα παιδιά ήξεραν ότι θα πηγαίναμε σε λίγο στο σπίτι;
Α-Ναι πάμε. Μου λέει και τον νιώθω να με αγκαλιάζει από πίσω.Με γυρνάει για να μπορώ να τον βλέπω και μου λέει:
Α-Ήσουν τέλεια.
Μ-Και εσύ ήσουν τέλειος. Του λέω και του αφήνω ένα φιλί στον λαιμό.Παίρνει τα πράγματα του ο Αλέξανδρος και αφού ξεκλειδώσει την πόρτα φεύγουμε.Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και ξεκινάμε για το σπίτι.
Α-Αγάπη..Ακούω τον Αλέξανδρο να μου λέει.
Μ-Πες μου. Του απαντάω.
Α-Θα πάω πρώτα εσένα από το σπίτι και θα περάσω απο το δικό μου για να κάνω ένα μπάνιο γρήγορα και μετά θα ξανάρθω,εντάξει;;
Μ-Εντάξει,αλλά δεν έκανες πριν μπάνιο;;
Α-Οχι κανονικό, μόνο λίγο νερό έριξα πάνω μου.
Μ-Εντάξει τότε.Θα σας περιμένουμε για να φάμε όλοι μαζί.
Α-Ωραία. Μου λέει και βάζει να ακούσουμε λίγη μουσική στο ραδιοφωνο.Μετά από κανένα μισάωρο φτάνει έξω από την πολυκατοικία και αφού του δώσω ένα φιλί κατεβαίνω από το αυτοκίνητο και μπαίνω μέσα στην πολυκατοικία.Ανεβαίνω πάνω και ξεκλειδώνω την πόρτα.Μόλις μπαίνω μέσα βλέπω την Ελπίδα στην κουζίνα να με κοιτάει.
Ε-Βρε καλώς την..Έτοιμη ήμουν τώρα να σε πάρω τηλέφωνο..Συγγνώμη τι κάνατε τόση ώρα;;Είπατε θα έρθετε λίγο πιο μετά και έχει περάσει πάνω από μια ώρα από όταν φύγαμε με τον Στέφανο από το γήπεδο.
Μ-Ηρέμησε.Πάρε μια ανάσα καταρχάς. Της λέω αφού άρχισε να λέει την μια πρόταση πίσω από την άλλη χωρίς να πάρει ανάσα.
Ε-Ρε ηλίθια άρχισα να ανησυχώ..Τόση κίνηση είχε στον δρόμο;;
Μ-Όχι.
Ε-Εε τότε τι κάνατε τόση ώρα;; Με ρωτάει και εγώ κοιτάω το ταβάνι.
Μ-Σεξ. Λέω λίγο πιο χαμηλόφωνα.
Ε-Πουυ;; Με ρωτάει απορημένη.
Μ-Στα αποδυτήρια.. Της λέω αλλά πιο πολύ ακούστηκε σαν ερώτηση.
Ε-Καλα είστε βλαμμενα;;Στα αποδυτήρια βρήκατε να το κάνετε;;
Μ-Αα δεν φταίω εγώ.
Ε-Ναι μωρέ σε παρέσυρε ο Αλέξανδρος.
Μ-Δεν είπα αυτό απλώς έτσι πως έγιναν τα πράγματα..
Ε-Ναι ξέρω δεν μπορούσες να αντισταθείς. Μου λέει και χαμογελάω.
Μ-Καπως έτσι.
Ε-Τουλαχιστον την επόμενη φορά στείλε μου ένα μήνυμα ή πάρε με ένα τηλέφωνο.Κάτι για να ξέρω να μην ανησυχώ.
Μ-Μάλιστα μαμά. Της λέω και γελάει ενώ το ίδιο κάνω και εγώ.
Ε-Πάντως βλέπω πολύ σε χάλασε.Ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά έχεις..Ήθελα να ήξερα δεν φοβοσασταν μην σας δει κανένας;;
Μ-Ο Αλέξανδρος μου είπε ότι είχαν φύγει όλοι και εξάλλου κλείδωσε την πόρτα όποτε και να ήταν κάποιος στο γήπεδο δεν θα μπορούσε να μας δει.
Ε-Αα πάλι καλά το σκεφτήκατε.
Μ-Ναι μωρέ γιατί εσύ είσαι καλύτερη;;Που έκανες σεξ στο πάρτι της Χριστιάννας ενώ κάτω είχε πενήντα άτομα.Νομίζω ήταν πιο πιθανόν να πιάσει κάποιος εσάς παρά εμάς.
Ε-Καλα έτσι όπως το θέτεις έχεις ένα δίκιο.
Μ-Ευχαριστώ. Της λέω και γελάμε.
Μ-Κοιτα τα ίδια πράγματα κάνουμε όποτε τι να λέμε τώρα.Και στο κάτω κάτω η ζωή θέλει και λίγη περιπέτεια.Άμα δεν δοκιμάσεις καινούρια μέρη,δεν πας σε καινούριους προορισμούς και γενικά δεν εξερευνήσεις λίγο τον κόσμο κάποια στιγμή λογικά θα βαρεθείς.Οχι προσωπικά εσύ, ο καθένας μας.
Ε-Θα συμφωνήσω απόλυτα σε αυτό.
Μ-Χαίρομαι..Άσχετο, τι θα φάμε;;
Ε-Ειπα να κάνουμε τα μακαρόνια με ντοματινια και φέτα, όποτε έβαλα τα ντοματινια με την φέτα στο φούρνο πριν λίγο.
Μ-Αα ωραία ιδέα.Λοιπόν θα πάω να κάνω ένα ντουζάκι στα γρήγορα και μόλις βγω θα έρθω να βράσω τα μακαρόνια.
Ε-Εντάξει.Εγώ πάω να χαζέψω λίγο στην τηλεόραση μέχρι να έρθεις.
Μ-Οκευ. Λέω και πάω στο δωμάτιο μου.Παίρνω ρούχα για να ντυθώ μετά το μπάνιο και μπαίνω στο μπάνιο.Μόλις τελειώνω με το μπάνιο βάζω την κρέμα σώματος μου και ντυνομαι.Επιστρεφω στην κουζίνα όπου βάζω το νερό να βράσει και ταυτόχρονα μιλάω με την Ελπίδα...Οταν επιτέλους το φαγητό ήταν έτοιμο ξεκινήσαμε να βάλουμε τραπέζι και εκείνη την στιγμή ακούμε το κουδούνι.Ανοιγω την πόρτα και τους λέω:
Μ-Πανω στην ώρα ήρθατε.Αντε περάστε. Κάνω άκρη και μόλις μπουν στο σπίτι κλείνω την πόρτα.
Σ-Μμ μυρίζει τελεία τι μαγειρεψατε;;
Ε-Μακαρονια με ντοματινια και φέτα.
Α-Πολυ tik tok βλέπετε.
Μ-Ξεκαθαρα..Το φαγητό πάντως επειδή το έχουμε ξαναδοκιμασει είναι πεντανοστιμο.
Α-Να δοκιμάσουμε και εμείς και θα σας πούμε.
Σ-Κατι παραπάνω ξέρουμε από ζυμαρικά αφού ήμασταν στην Ιταλία τα τελευταία χρόνια.
Ε-Κοιτα εδώ ψώνιο. Λέει η Ελπίδα και δείχνει τον Στέφανο ενώ εμείς γελάμε.Καθόμαστε στο τραπέζι και ξεκινάμε να τρώμε.
Ε-Και για πείτε τώρα πως σας φαίνεται;;
Α-Πολυ ωραίο.
Σ-Ναι το πετύχατε.
Ε-Οτι φτιάχνουμε το πετυχαίνουμε.
Σ-Ναι και μετά λες εμένα ψώνιο. Λέει ο Στέφανος και η Ελπίδα του δίνει ένα φιλί στο μάγουλο.
Ε-Αγαπη μου εσύ.
Μ-Λοιπον είπαμε με την Ελπίδα μετά το φαγητό να κάνουμε tik tok και οι τέσσερις.
Α-Να χωνέψουμε θα προλάβουμε ή κατευθείαν μετά το φαγητό θα ξεκινήσουμε να χοροπηδάμε σαν τα κατσίκια;;
Μ-Μα δεν είναι ανάγκη να χορέψουμε ξέφρενα.
Σ-Και τότε τι θα κάνουμε;;
Ε-Θα ψάξουμε να βρούμε κανένα challenge που κάνουν τα ζευγάρια.
Σ-Μαλιστα.
Α-Αντε να δούμε. Λεει ο Αλέξανδρος και συνεχίζουμε το φαγητό..Όταν τελειώσαμε βάλαμε τα πιάτα στο πλυντήριο πιάτων και πήγαμε να καθίσουμε στους καναπέδες για να είμαστε πιο άνετα.Μετά όμως σηκωθήκαμε να κάνουμε tik tok.Έξαλλου τα αγόρια έτσι όπως τους το είπαμε δεν είχαν και πολλές επιλογές αλλα ούτε μπορούσαν και να αρνηθούν.Παντως έπρεπε να είσαστε σε μια μεριά να μας δείτε.Καναμε κάτι σαν χορούς ανά δύο που ουσιαστικά ακροβατικά ήταν αλλα τελοσπαντων.Το θετικό είναι ότι είμαστε σωοι και αβλαβείς.Μετά κάναμε και κάποια σε πιο ήπιους ρυθμούς.Πάντως ήταν πολύ διασκεδαστικο, το απόλαυσα παρα πολύ.Μετα ξεκινήσαμε να κάνουμε ζύμη για να φτιάξουμε πίτσα το βράδυ.Πολύ ιταλική κουζίνα σήμερα..Ήρθαν και τα αγόρια για να μας κάνουν παρέα και προσπάθησαν να μας βοηθήσουν αλλά τελικά τους διώξαμε γιατί μας έσπασαν τα νεύρα.Δεν μπορείτε να πείτε είμαστε πολύ καλές..Τώρα οι πίτσες είναι έτοιμες και τις βάλαμε σε πιάτα και πήραμε και ένα μπουκάλι λευκό κρασί για να ανοίξουμε.
Ε-Λοιπον διαλέξτε τι ταινία θέλετε να δούμε. Λέει η Ελπίδα και αφήνουμε τα πράγματα στο τραπεζάκι του σαλονιού.
Σ-Τι είδους θέλετε;;
Μ-Εγω το ξεκαθαρίζω από τώρα δεν θέλω να δούμε τρόμου.
Ε-Αα ούτε εγώ θέλω.Έχω σκοπό να κοιμηθώ το βράδυ.
Α-Εε και τι θέλετε να δούμε τότε καμιά ρομαντική;;Λέει ο Αλέξανδρος με ένα βλέμμα απέχθειας να το πω;Δεν ξέρω.
Μ-Γιατι υποτιμάς τις ρομαντικές υπάρχουν κάποιες πολύ ωραίες.
Α-Δεν είπα ότι δεν υπάρχουν άλλα δεν νομίζω ότι σηκώνει το κλίμα τέτοιου είδους ταινία σήμερα.
Ε-Ωραια μπορούμε να δούμε κωμωδία ή μυστηρίου.
Σ-Μυστηριου καλύτερα.
Μ-Ωραια ξέρετε καμιά καλή;;
Α-Εχω διαβάσει καλές κριτικές για μια που νομίζω λέγεται the good liar.
Ε-Ωραια άμα είναι να την ψάξουμε για να δούμε εάν την έχει μέσα. Τελικά την βρήκαμε και την βάλαμε.Ταυτόχρονα τρώγαμε κιόλας.Στον έναν καναπέ καθόταν η Ελπίδα με τον Στέφανο και στον άλλον ο Αλέξανδρος και εγώ..

~°~
Η ταινία μόλις τελειωσε και την κλείνουμε.
Σ-Ωραια ήταν τελικά.
Μ-Ναι πολύ καλή.
Ε-Η αλήθεια είναι ότι δεν την περίμενα αυτήν την εξέλιξη.
Α-Κανενας μας νομίζω..
Σ-Για πες μου Ελπιδακι πως με είδες σήμερα στην προπόνηση;;
Ε-Ησουν πολύ καλός μωρό μου. Λέει και τον αγκαλιάζει.
Σ-Ο Αποστόλης πως σου φάνηκε;;
Ε-Ποιος είναι ο Αποστόλης;;
Σ-Το παιδί που ήταν δίπλα στον Δημήτρη.
Μ-Ειπα και εγώ δεν θα πει τίποτα.Λέω χαμηλόφωνα και ευτυχώς με ακουσε μόνο ο Αλέξανδρος.
Ε-Δεν τον παρατήρησα.
Σ-Δηλαδη δεν κατάλαβες ότι σε κοιτούσε για αρκετή ώρα.
Ε-Αυτο το κατάλαβα αλλά δεν τον παρατήρησα γενικά.
Σ-Μαλιστα. Λέει ο Στέφανος και εγώ είμαι έτοιμη να σκάσω στα γέλια αλλα συγκρατουμαι.
Ε-Ειδα όμως του μίλησες.
Σ-Φυσικα και του μίλησα.Θα άφηνα έναν να κοιτάει έτσι την κοπέλα μου χωρίς να πω τίποτα;;Αλλα είδες, σε ήρεμους τόνους μίλησα γιατί ο Αποστόλης είναι φιλαράκι και κατάλαβε μόλις του είπα.
Ε-Παλι καλά..Δηλαδή ζήλεψες;;Τον ρωτάει η Ελπίδα με νόημα.
Σ-Εννοειται. Λέει και βαζει στην αγκαλιά του την Ελπίδα.
Μ-Παντως Στέφανε μπράβο είσαι ειλικρινής..Εσύ όμως δεν μπορούσες να μην μιλήσεις. Λέω στον Αλέξανδρο και του ρίχνω το μαξιλάρι.
Α-Γιατι χτυπάς;;Και τι είπα πάλι;;
Μ-Μολις το είδες κατευθείαν το είπες στο Στέφανο.
Α-Συγγνωμη τι περίμενες ότι δεν θα πω στον κολλητό μου ότι κάποιος άλλος, ακόμη και αν είναι συμπαίκτης μας,κοιτάει την κοπέλα του;;
Σ-Καλα έκανε Μαριάννα, πολύ καλά...Και μετά ξεκινήσαμε μια άλλη συζήτηση.Και μιλούσαμε για πολλή ώρα και όταν γυρνάω για να κοιτάξω το ρολόι παθαίνω σοκ.
Μ-Συγγνωμη ξέρετε τι ώρα εχει πάει;;
Α-12 μισή;;
Μ-2 παρά.
Σ-Ποτε πέρασε κιόλας η ώρα;;
Ε-Οταν έχεις καλή παρέα η ώρα περνάει.
Μ-Θα μείνετε εδώ;;
Α-Εγω δεν έχω θέμα ότι θελει ο Στέφανος.Ετσι κι αλλιώς ή θα καθίσουμε και οι δυο ή θα φύγουμε και οι δυο αφού ήρθαμε με ένα αυτοκίνητο.
Σ-Εε ας καθίσουμε.
Ε-Ωραια.
Μ-Παω να καθαρίσω λίγο την κουζίνα γιατί έμειναν κάποια πράγματα και έρχομαι.Αφου τακτοποιησα την κουζίνα ξαναγύρισα στο σαλόνι και είπαμε να πάμε όλοι για ύπνο αφού είχε ήδη περάσει η ώρα και είχαμε ξυπνήσει σχετικά.Καληνυχτισαμε τα παιδιά και πήγαμε στο δωμάτιο.Εβαλα τις πιτζάμες μου και ξάπλωσα δίπλα στον Αλέξανδρο.Τον φιλάω γλυκά και με παίρνει αγκαλιά.
Α-Καληνυχτα όμορφη.
Μ-Καληνυχτα αγάπη. Του λέω και κλείνω τα μάτια μου ενώ έχω ένα χαμόγελο στα χείλη μου αφού η σημερινή μέρα ήταν πραγματικά τέλεια.

~^~^~
Νέο κεφάλαιο

Μια ακόμη μέρα που τα παιδιά πέρασαν πολύ ωραία☺Γενικά τα πράγματα πάνε καλά αλλά για να δούμε τι θα συμβεί στην συνέχεια😏😏

Ελπίζω να σας άρεσε το παρτ και εύχομαι να περνάτε καλά στις διακοπές σας❤Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!!💞🐣

Θα τα πούμε στο επόμενο.Φιλάκια💋💋