Part 3

57 4 0
                                    

Pov Ελπίδας
Σηκώνομαι με τα χίλια ζόρια από το κρεβάτι. Σήμερα παραμονή και λέμε με την Μαριάννα να βγούμε για καφέ. Ο καιρός είναι μουντός αλλα μου αρέσει. Βγαίνω από το δωμάτιο και μπαίνω στο μπάνιο κάνω τα απαραίτητα και χτυπάω την πόρτα της Μαριάννας. Δεν παίρνω απαντηση μάλλον θα κοιμάται. Μπαίνω σιγά σιγά μέσα και και κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού της. Την σκουνταω αλλά δεν αντιδράει.
Ε - Μαριάννα ...
Μ - μμμ
Ε - θα σηκωθείς να πάμε για καφέ? Έχει πάει 11
Μ - τώρα σε 5 λεπτά.
Ε - πάω να κάνω πρωινό .
Πάω στην κουζίνα φτιάχνω μια ομελέτα για μένα και μια για την Μαριάννα μόλις τελειώνω την βλέπω να έρχεται Μ
Ε - Καλημέρα
Μ - μμμ Καλημέρα .
Ε - ορίστε κυρία μου η ομελέτα σας
Μ - Ευχαριστώ.
Ε - Δεν μου λες θα πάμε αυτόν τον περιβόητο καφέ?
Μ - θα πάμε καλέ. Αλλά υπάρχει ένα θεματάκι .
Ε - τι θεματάκι?
Μ - εμμμ μου είπε από χθες ο Αλέξανδρος να πάμε όλοι μαζί για καφέ.
Ε - εντάξει και που είναι το πρόβλημα?
Μ - δεν σε πειράζει?
Ε - Όχι τι να με πειράζει.
Μ - εεε δεν ξέρω . Τέλος πάντων πάω να ετοιμαστώ ετοιμάσου και εσύ και φεύγουμε.
Ε - Καλά.
Βάζω τα πιάτα στο νεροχύτη και πάω στο δωμάτιο ψάχνω να δω τι θα βάλω. Πρέπει επειγόντως να πάω για ψώνια. Τελικά αποφασίζω να βάλω αυτά ⬇️

 βαφομαι ελαφρά αφήνω τα μαλλιά μου στο φυσικό τους και έτοιμη

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

βαφομαι ελαφρά αφήνω τα μαλλιά μου στο φυσικό τους και έτοιμη. Πάω το σαλόνι φοράω το μπουφάν μου και κάθομαι περιμένω την Μαριάννα. Ανοίγω το κινητό μου και βλέπω μια φωτογραφία του Στέφανου. Εντάξει εγώ μπορώ να πεθάνω τώρα . Θα με μαζεύετε. Αυτός ο άνθρωπος θέλεις να με τρελάνει δεν εξηγείται αλλιώς. Κλείνω γρήγορα το κινητό και το αφήνω δίπλα μου . Ακούω βήματα και γυρνάω και βλέπω την Μαριάννα .
Μ - άντε πάμε? Γιατί κάθεσαι θα αργήσουμε.
Ε - ααα σε περίμενα τόση ώρα
Μ - Καλά καλά πάμε.
Βγαίνουμε από το σπίτι μπαίνουμε στο αυτοκίνητο .
Ε - που θα πάμε?
Μ - θα μας περιμένουν στην Ερμού τα παιδιά.
Ε - παιδιά?
Μ - Ο Αλέξανδρος και ο Στέφανος μωρέ
Στην υπόλοιπη διαδρομή τραγουδούσαμε τραγουδια που έμπαιναν στο Ραδιόφωνο μετά από μισή ώρα φτάσαμε. Και τους βλέπουμε να μας περιμένουν. Όταν τον βλέπω νιώθω ένα περίεργο συναίσθημα που έχω αρκετό καιρό να το νιώσω.
Α - καλώς τα κορίτσια
Μας χαιρετάει και φιλάει την Βαλερια στο μαγουλο. Αυτήν κοκκινίζει και απομακρύνεται γρήγορα.
Μ - Γεια
Ε - Καλημέρα .
Σ - Καλησπέρα λέμε τέτοια ώρα μικρή.
Ε - Εντάξει μωρέ μπερδεύτηκα. Και σταματα να νε λες μικρή.
Σ - γιατί αφού μου αρέσει.
Ε - εμένα πάλι Όχι .
Μ - δεν πάμε σιγά σιγά.
Προχωράμε σε μια καφετέρια και βρίσκουμε εγώ κάθομαι δίπλα στην Βαλερια και τα αγόρια απέναντι μας. Έρχεται ο σερβιτόρος να παραγγείλουμε.
Σερβ- Γεια σας τι θα θέλατε?
Σ - ένα καπουτσίνο μέτριο
Α - και εγώ
Κ - εγώ θέλω ένα ζεστό πράσινο τσάι
Μ - εγώ θα πάρω το τσάι με τα φρούτα του δάσους .
Όταν φεύγει ο σερβιτόρος αρχίζουμε να συζητάμε.
Σ - και για πείτε τι θα κάνετε τΟ βράδυ?
Μ - δεν έχουμε κανονίσει κάτι ακόμα. Εσείς?
Α - θα πάμε στο σπίτι από τον Χάρη.
Κ - το παιδί από την ομάδα ?
Σ - Ναι αυτόν.
Μ - ααα ωραία.
Την βλέπω να κοιτάει κάτω και κατεβαίνω ότι στεναχωριέται που δεν θα πάμε στους δικούς μας λογικό είναι να θες τέτοιες μέρες να τις περνάς με την οικογένεια σου . Με κοιτάει με Ο Αλέξανδρος σαν να μου λέει γιατί στεναχωρηθηκε και εγώ ανασηκωσα τους ώμους μου .
Σ - γιατί δεν έρχεστε μαζί μας ? Ο Χάρης είπε ότι μπορούμε να φέρουμε και άλλα άτομα
Α - σωστά. Άμα δεν έχετε κανονίσει να πάτε κάπου ελάτε.
Ε - Μαριάννα τι λες?? Ωραία ιδέα
Μ - δεν ξέρω θα το σκεφτούμε και θα σας πούμε
Ε - δεν έχουμε να σκεφτούμε τίποτα. Θα πάμε.
Μ - Ελπίδα
Μου λέει προειδοποιητικά η Μαριάννα αλλά δεν της δίνω σημασία .
Ε - τι ώρα πρέπει να ήμαστε έτοιμες?
Σ - κατά τις 10 : 30 Και είστε έτοιμες.
Ε - τέλεια.
Οι ώρες περνούσαν και εμείς περνούσαμε πολύ καλά. Τα αγόρια αποδείχτηκαν πολύ καλή παρέα ίσως όχι μόνο φιλική. Αχχ Ελπίδα Σύνελθε.
Μ - Ελπίδααα.
Ακούω την Μαριάννα να φωνάζει και καταλαβαίνω ότι πάλι βυθίστηκα στις σκέψεις μου .
Ε - έλα βρε κοπέλα μου κάθε φορά ουρλιάζεις.
Σ - Καλά Ελπίδα τι θελεις να κάνει η κοπέλα όταν σου μιλάει και εσύ κοιτάς το κενό?
Ε - εσύ σταματα να ανακατευεσαι παντού.
Με κοιτάει νευριασμένα δεν με νοιάζει ας με κοιτάει όπως θέλει άντε μπράβο.
Α - λοιπόν τι λέτε να πάμε καμία βόλτα στην Ακρόπολη?
Μ - ναιι έχουμε καιρό να πάμε.
Σ - άντε σηκωθείτε.
Πληρώνουμε και βγαίνουμε από την καφετέρια.
Η Μαριάννα προχωρούσε μπροστά νε τον Αλέξανδρο και τους ακολουθούσαμε εγώ με τον Στέφανο. Δεν θέλω να μένω μόνη μαζί του αλλά δεν θέλω να το χαλάσω στην φίλη μου . Δεν μιλάει κανένας βλέπω ότι έχει ενοχληθεί έτσι όπως του μίλησα. Τον πιάνω μερικές φορές να με κοιτάει αλλά ξαναγυρίζει το βλέμμα του . Ωραία Αφού δεν μιλάει ο κύριος θα προχωρήσω μόνη μου . Προχωράω μπροστά Και μου πιάνει το χέρι. Άντε πάλι τα ίδια.
Σ - Ελπίδα?
Ε - τι είναι Στέφανε?
Σ - Μικρή δεν μου άρεσε Ο τρόπος που μου μίλησες .
Ε - Καλά δεν θα πάθεις και τίποτα.
Σ - Ελπιδακι.
Ε - σταματά με τα υποκοριστικά. Μπορέσεις να με φωνάζεις και φορά με το όνομα μου ?
Σ - μου είναι πολύ δύσκολο.
Γελάω και τον χτυπάω απαλά στον ώμο.
Προχωράμε χωρίς να λέμε τίποτα αλλά ο ήχος από το κινητό του με βγάζει από τις σκέψεις μου . Σταματάμε και φωνάζει και τα παιδιά να μας περιμένουν. Το σηκώνει αλλά δεν φεύγει από κοντά μου με αποτέλεσμα να τον ακούω.
Σ - έλα. Όχι σου είπα. Μην με ξαναπάρεις τηλέφωνο. Είπα κάτι. Γεια .
Το κλείνει και με κοιτάει. Βάζει μια τούφα πίσω από το αυτί μου .
Σ - έλα μικρή μας περιμένουν τα παιδιά.
Άντε πάλι με αυτό το μικρή.
Ε - Στέφανε.
Σ - Καλά καλά άντε πάμε.
Μετά από πολύ περπάτημα φτάνουμε στην Ακρόπολη.
Α - όσες φορές και να έρθω έχω ακριβώς τον ίδιο ενθουσιασμό .
Μ - και εγώ το ίδιο.
Σ - ήμαστε τυχεροί που ζούμε σε μια τόσο ομορφη χώρα. Και αυτό το καταλαβαίνει όποιος έχει φύγει και έχει ζήσει και αλλού.
Τον κοιτάω στα μάτια και βλέπω ένα θλιμμένο βλέμμα. Συνεχίσαμε την βόλτα μας και κατά τις 5 έπρεπε να φύγουμε γιατί το βράδυ θα πηγαίναμε στο σπίτι του Χάρη.
Μ - Λοιπόν εμείς σας αφήνουμε .
Ε - ευχαριστούμε για την βόλτα.
Α - Κορίτσια το βράδυ 10 : 30
Μ - εντάξει άντε γεια .
Αφού χαιρετηθηκαμε πήραμε το δρόμο για το σπίτι. Μπαίνουμε μέσα πάμε στα δωμάτια μας ξεντυνομαστε και πάμε στην κουζίνα να φτιάξουμε να φάμε.
Μ - Λοιπόν τι θα φτιάξουμε?
Ε - θες να κάνουμε πατάτες με μπιφτέκια στο φούρνο?
Μ - μμμ ναιι
Ξεκινήσαμε να το φτιάχνουμε και αφού το βάλαμε στο φούρνο καθίσαμε στο σαλόνι. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και κλεινω την τηλεόραση.
Μ - γιατι την έκλεισες ?
Ε - Για πες κυρία μου τι γίνεται με τον Αλέξανδρο?
Μ - τι να γίνεται δηλαδή?
Ε - μην κάνεις την κινέζα.
Μ - δεν γίνεται τίποτα βρε Ελπίδα.
Ε - να ξέρεις αυτός σε θέλει
Μ - μην λες βλακείες Ελπίδα .
Ε - εγώ λέω ότι βλέπω.
Μ - Καλά καλά.
Ανοίγει το λάπτοπ και μπαίνω και εγώ στο κινητό . Κάποια στιγμή την βλέπω να με κοιτάει επίμονα.
Ε ,- τι έγινε και με κοιτάς έτσι?
Μ - δες
Μου δείχνει το λάπτοπ και και παθαίνω σοκ. Ένα σάιτ έχει ανεβάσει φωτογραφίες από εμένα τον Στεφανο την Μαριάννα και τον Αλέξανδρο. Η πρώτη φωτογραφία είναι η Μαριάννα με τον Αλέξανδρο όταν την φιλάει στο μάγουλο. Στην άλλη είμαι εγώ με τον Στέφανο που μου βάζει μια τούφα από τα μαλλιά πίσω από το αυτί . Κατεβαίνω πιο κάτω στο άρθρο και μένω με το στόμα ανοιχτό.
" Η Μ.Οικονομου και η Ε.Καλεργη μια παίκτρια του ολυμπακου στο βόλεϊ και η νέα χορεύτρια στη σχολή της ολυμπιονίκης μας Π.Αλικη σε τρυφερές στιγμές με τους συντρόφους τους. Οι Καινούργιοι παίκτες του Ολυμπιακού με το που πάτησαν το πόδι τους είχαν τις κατακτήσεις τους."
Ε - τι μαλακιες είναι αυτές?
Μ - δεν ξέρω πραγματικά.
Ε - Παίρνω τον Στέφανο .
Πληκτρολογώ τον αριθμό του και μετά από λίγο το σηκώνει.
Αρχή κλήσης...
Σ - Ναι??
Ε - Στέφανε?
Σ - Έλα. Ξέρω γιατί με πήρες. Μόλις το διάβασα.
Ε - Ποιος τις γράφει αυτές τις βλακείες?
Σ - δεν ξέρω πραγματικά. Θα κάνω ότι μπορώ να το διαγράψουν το άρθρο.
Ε - Το ήξερες?
Σ - τι εννοείς?
Ε - Αυτό που κατάλαβες
Σ - Με κατηγορείς για κάτι?
Ε - σε ρωτάω απλά.
Σ - Ελπίδα κόψε τι μαλακιες γιατί θα τσακωθούμε. Νομίζεις εγώ ήθελα να πιστεύει ο κόσμος ότι είμαι μαζί σου ?
Ε - γιατί ρε σου πέφτω λίγη?
Σ - Δεν είναι αυτό το θέμα μας .
Ε - Αλλά?
Σ - το ότι με κατηγορείς άδικα. Άμα δεν ξέρεις έναν άνθρωπο μην τον κρίνεις. Άντε μπράβο.
Μου λέει και το κλείνει. Αχχχ τα νεύρα μου .
Μ - τι σου είπε?
Ε - οτι θα κάνει ότι μπορεί για να το σβήσουν.
Μ - μόνο αυτό?
Ε - Μαριάννα σε παρακαλώ δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με αυτόν.
Μ - Πάντως εγώ που μίλησα με τον Αλέξανδρο που είπε ότι θα μιλήσει με τον Στέφανο και θα το κατεβάσουν.
Ε - Και καλά θα κάνουν. Δεν θέλω να πιστεύουν ότι είμαι μαζί του .
Μ - Εεε καλά οχι ότι θα σε χαλούσε.
Μου λέει και τα νεύρα μου χτυπάνε κόκκινο.
Ε - Μαριάννα άντε τώρα και εσύ.
Μ - άμα έχεις νεύρα μαζί του μην ξεσπας σε εμένα.
Ε - αφού λες βλακείες.
Μ - Καλά Ελπίδα μου λέω βλακείες. Πάμε να φάμε τώρα έγινε το φαγητό.
Βάζουμε στα πιάτα και καθόμαστε στο τραπέζι.
Μ - έλα τώρα μην έχεις αυτά τα μούτρα. Σε λίγες ώρες αλλάζει ο χρόνος έτσι θα εισια ?
Ε - εγώ φταίω αυτός μου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι.
Μ - Χαχαχαχα έλα μωρέ σταματά. Ανυπομονώ για το βράδυ.
Ε- ανυπομονείς ?? Μήπως ανυπομονείς να δεις κάποιον.
Μ -Αααα ίσως.
Μου λέει και σηκώνεται.
Ε - ειιι που πας ?
Μ - πάω να κάνω ένα μπάνιο πήγε 7 η ώρα.
Ε - Καλά.
Μπαίνει στο μπάνιο και εγώ πάω πάω στο δωμάτιο μου . Ξαπλώνω στο κρεβατι και παίρνω τηλέφωνο τον αδελφό μου . Έχουμε μέρες να μιλήσουμε.
Αρχή κλήσης...
Ε - Πετροο
Π - έλα μικρή τι κάνεις?
Ε - αμάν και εσύ με αυτό το μικρή
Π - γιατί ποιος άλλος?
Ωχχχ αυτό δεν έπρεπε να το πω.
Ε - εμμ κανένας
Π - Μήπως Ο φίλος σου ο Παπαϊωάννου?
Ε - είδες και εσυ το άρθρο?
Π - το είδα.
Ε - δεν είναι αλήθεια απλά γνωρίσαμε τα παιδιά πριν 2 μέρες την δεξίωση και βγήκαμε για έναν καφέ.
Π - αααα μάλιστα. Πάντως δεν ήταν και πολύ φιλικές οι φωτογραφίες. Αλλά τέλος πάντων.
Που θα πας σήμερα?
Ε - Εμμμ θα πάμε σε ένα παιδί έχει πάρτυ σπίτι του . Εσύ?
Π - και εμείς σε σπίτι θα μαζευτούμε και μετά έξω κλαμπ γκομενάκια αυτά
Ε - Πέτρο θα βάλεις ποτέ μυαλό? 27 χρόνων μαντραχαλος και ακόμα να σοβαρευτείς
Π - εγώ θα είμαι μια ζωή ένας σέξυ γιατρός εργένης.
Ε - Ααα αυτά να τα πεις λίγο στον μπαμπά μπροστά.
Π - Να αφήσεις τον Γιωργάκη ήσυχο στην Μυτιλήνη.
Ε - Καλαααα.
Π - λοιπόν σε αφήνω καλά να περάσεις.
Ε - και εσύ φιλιά.
Αφού το κλείσαμε μπήκα για μπάνιο Αφού είχε βγει η Μαριάννα. Μόλις τελείωσα στέγνωσα τα μαλλιά μου τα έκανα ελαφριές μπούκλες και βάφτηκα. Βγαίνω στο διάδρομο και φωνάζω την Μαριάννα .
Μ - τι φωνάζεις παιδάκι μου?
Ε - έλα έλα θέλω βοήθεια.
Μ - Σε μισό να τελειώσω λίγο το μάτι και έρχομαι.
Μπαίνω μέσα στο δωμάτιο και βγάζω τα 2 φορέματα από την ντουλάπα μου . Ποιο να βάλω δεν ξερωω. Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει η Μαριάννα.
Μ - έλα πες μου
Ε - Ποιο από τα 2 να βάλω?
Μ - Εγώ λέω το μαύρο . Είναι πιο κολλητό θα τον τρελάνεις τον Στεφανακο.
Ε - ρε Μαριάννα αμανν.
Μ - εγώ αμάν?? Απλά προβλέπω το μέλλον. Λοιπόν παω να τελειώσω με το βάψιμο .
Φεύγει βιαστικά από το δωμάτιο και εγώ φοράω το φόρεμα μου ⬇️
Βάζω τις γόβες μου παίρνω το τσαντάκι μου και πάω στο σαλόνι. Η ώρα έχει πάει 10 και 20 . Πολύ γρήγορη ήμουν μπράβο μου. Μετά από 5 λεπτά βγαίνει και η Μαριάννα από το δωμάτιο.
Μ - Καλά εεε κούκλες ήμαστε μην μας ματιασω .
Ε - με έχεις εντυπωσιάσει.
Μ - Ελπίζω να εντυπωσιάσω και κάποιον άλλον.
Λέει χαμηλόφωνα για να μην την ακούσω. Αλλά εγώ όλα τα ακούω.
Ε - είπες κάτι?
Μ - όχι όχι . Δεν κατεβαίνουμε μην περιμένουν τα παιδιά?
Ε - Ναι πάμε. Κλειδιά πάρε.
Μ - Ναι τα έβαλα πριν μέσα στην τσάντα πάμε.
Βγαίνουμε από την πολυκατοικία και δεν περνάνε 5 λεπτά βλέπουμε να σταματάνε 2 αυτοκίνητα. Από το πρώτο κατεβαίνει ο Αλέξανδρος. Αλλά από το πίσω δεν κατεβαίνει κανένας λογικά θα πάμε και οι δύο με τον Αλέξανδρο.
Α - ωωω κορίτσια είστε πανέμορφες. Τι λέτε πάμε?
Μ - Ναι πάμε.
Α - Ελπίδα εσύ θα πας με τον Στέφανο
Ε - τι γιατί? Μια χαρά δεν ήμαστε και οι τρεις μαζί?
Εγώ δεν μπαίνω στο αμάξι μαζί του . Καταρχάς ήμαστε μαλωμενοι πως θα συμπεριφερθω Όχι δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να πάω μαζί του .
Μ - Ελπίδα. Σε περιμένει ο άνθρωπος.
Ε - που είναι δεν τον βλέπω.
Μ - Ρε ελπίδα μην κάνεις σαν μωρό.
Ε - Αλέξανδρε μπορώ να μιλήσω Λίγο ιδιαιτέρως με την κοπέλα από εδώ.
Α - Ναι εγώ θα περιμένω στο αυτοκίνητο.
Φεύγει από κοντά μας και μένουμε οι δύο μας .
Μ - πας καλά γιατί δεν θες να πας μαζί του?
Ε - Γιατί ρε Μαριάννα τσακωθηκαμε πριν και δεν θέλω.
Μ - Ελπίδα θα πας και θα πεις και ένα τραγούδι.
Ε - Ρε Μαριάννα μου σε παρακ......
Μπιιιιι μπιιιιι
Κορνάρει Ο Στέφανος . Ααα δεν θα τα πάμε καλά.
Μ - μας περιμένουν τελείωνε. Θα τα πούμε σε λίγο.
Φεύγει με ένα χαμόγελο. Θυμιστε μου μόλις γυρίσουμε να την χτυπήσω. Προχωράω διστακτικά μέχρι το αυτοκίνητο ανοίγω την πόρτα και κάθομαι στην θέση. Του έφαγαν οι γάτες την γλώσσα. Ξεκινάει το αυτοκίνητο και δεν μιλάμε. Θέλω να του χτυπήσω το κεφάλι στο τιμόνι. Κάποια στιγμή σταματάμε σε ένα φανάρι και νιώθω το βλέμμα του πάνω μου .
Σ - Έτσι θα ήμαστε τώρα?
Ε - Εσύ το επέλεξες.
Γυρνάω και τον κοιτάω και βλέπω στο βλέμμα του και απορία. Αναρωτιέται κιόλας Ο κύριος κατάλαβες?
Σ - Γιατί τι έκανα?
Ε - εσύ θύμωσες χωρίς λόγο.
Σ - Είχα λόγο.
Ε - Αααα ναι για να τον ακούσω.
Σ - Με κατηγορησες για κάτι Αν θυμάσαι.
Ε - Δεν σε κατηγόρησα απλά σε ρώτησα.
Σ - Ναι μάλιστα.
Ε - Ωραία εντάξει συγνωμη βλακεία μου που σε ρώτησα κάτι τέτοιο.
Σ - Συγχωρεμενη. Και εγω σου ζητώ συγνωμη που σου μίλησα απότομα.
Ε - Άρα όλα καλά?
Σ - ναιιι.
Συνέχισε τον δρόμο και εγώ σκεφτόμουν ότι σε 2 μέρες ξεκινάμε προπονήσεις και εγώ λίγο άγχος ελπίζω να τα καταφέρω και να μην απογοητεύσω την κυρία Αλίκη. Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η φωνή του Στέφανου.
Σ - Τι σκέφτεσαι?
Ε - Εεεε τίποτα.
Σ - Αφού βλέπω ότι κάτι σε απασχολεί πες μου τι είναι?
Ε - Απλά έχω λίγο άγχος για τις προπονήσεις.
Σ - Γιατί έχεις άγχος μωρέ? Θα τα πας μια χαρά.
Ε - Δεν θέλω να απογοητεύσω την μαμά σου .
Σ - Ελπίδα σταματά να σκέφτεσαι βλακείες η μητέρα μου έκανε την επιλογή της και ήταν πολύ σωστή.
Ε - Το ελπίζω.
Του λέω και γυρνάω τα μάτια μου στο παράθυρο. Νιώθω το χέρι του να χαϊδεύει το δικό μου και γυρνάω να τον κοιτάξω αλλά δεν έχει πάρει τα μάτια του από τον δρόμο. Νιώθω το χέρι μου να καεί και οι παλμοί μου ανεβαίνουν. Το τραβάω διακριτικά και γυρνάει να με κοιταξει για κλάσματα δευτερολέπτου .
Σ - Συγνωμη.
Ε - Δεν πειράζει.
Σ - Λοιπόν φτάσαμε
Ε - Στέφανε σε ευχαριστώ.
Σ - Τίποτα. Ότι χρειαστείς εγώ θα είμαι εδώ.
Μου λέει να κατεβαίνει από το αυτοκίνητο. Κατεβαίνω και εγώ και προχωράμε προς το εδμσωτρικο του σπιτιού. Έχει αρκετά μεγάλο σπίτι Ο Χάρης Ο χώρος ήταν γεμάτος με ανθρώπους που χόρευαν στον χορό της μουσικής. Εντοπίζουμε τα παιδιά και τους πλησιάζουμε.
Α -άντε ρε που είστε τόση ώρα?
Σ - εεε βλάκα είχε κίνηση τι να κανω ?
Η Μαριάννα κάνει νόημα αν είναι όλα εντάξει και αφού την καθησύχαζω πήγαμε να πάρουμε ποτά. Βλέπουμε από μακριά τον Χάρη και κάτι άλλα παιδιά από την ομάδα μας χαιρετανε κάθονται λιγο μαζι μας και μετα φευγουν .
Η ώρα ήταν 11 και 59 όλα τα φώτα ήταν κλειστά και όλος ο κόσμος μετρούσε αντίστροφα.
10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 Ανάβουν τα φώτα και πέφτουν πυροτεχνήματα.
Σ - Καλή χρονιά.
Ε - Καλή χρονιά με υγεία.
Α - Με επιτυχίες
Μ - Και με αγάπη.
Γελάμε όλοι μαζί η μουσική ξανά αρχισε χορεύαμε κάναμε βλακείες και γενικά περνάμε πολύ ωραία. Η ώρα έχει πάει 5 Και μισή έχει αρκετό κόσμο ακόμα αλλά εμένα τα πόδια μ8υ με έχουν πεθάνει . Άσε που έχω πιει 3 ποτά και κάτι σφηνάκια και η Μαριάννα το ίδιο και τα αγόρια μπορεί να έχουν πιει και από 5 ποτά. Αυτά είναι.
Σ - παιδιά δεν φεύγουμε σιγά σιγά ?
Μ - Ναι πάμε γιατί δεν αντέχω άλλο.
Α - Άντε πάμε.
Χαιρεταμε τον Χάρη και βγαίνουμε από το σπίτι του μπαίνουμε στα αυτοκίνητα και ξεκινάμε για το σπίτι . Μετά από ένα τέταρτο φτάσαμε τα παιδιά μας περίμεναν εκεί .
Ε - λοιπόν καληνύχτα.
Σ - Καληνύχτα όμορφη.
Βγαίνω από το αυτοκίνητο και προχωράω προς την είσοδο που ήταν η Μαριάννα με τον Αλέξανδρο.
Α - Άντε καληνύχτα
Ε - Καληνύχτα
Μ - καλό βράδυ.
Φεύγει από κοντά μας και μετά από λίγο φεύγουν και οι 2 από το οπτικό μας πεδίο.
Ε -Άντε βρε Μαριάννα ξεπαγιασα
Μ - Κάτσε δεν μπορώ να βρω τα κλειδιά.
Ε - Πες μου ότι δεν τα έχασες ?
Μ - Τι να σου πω μέσα στην τσάντα δεν είναι πάντως .Εσύ δεν πήρες μαζί σου ?
Ε - Όχι είπες ότι θα πάρεις εσύ και δεν τα πήρα.
Μ - Έλα να ψάξουμε κάπου εδώ θα είναι.
Βάζουμε φακούς στα κινητά και ψάχνουμε να δούμε μήπως έπεσαν πουθενά εδώ γύρω. Ψάξε ψάξε δεν θα το βρεις εεεε δεν τα βρήκαμε και απλά καθόμασταν έξω από την είσοδο.
Μ - Τώρα τι κάνουμε?
Ε - Υπάρχουν 2 λυσεις . Η μια να πάρεις τον Αλέξανδρο που ξερουμε οτι ειναι ξύπνιος και η δεύτερη να καθίσουμε δω μέχρι να ξημερώσει για να βρούμε κλειδαρα.
Μ - και τι θα του πω ααα ξέρεις χάσαμε τα κλειδιά μπορείς να με φιλοξενήσεις?
Ε - Ναιι
Αναστενάζει και τον παίρνει τηλέφωνο. Από ότι κατάλαβα θα έρθει με τον Στέφανο γιατί δεν χωράμε στο σπίτι του .
Μ - σε πέντε λεπτά θα είναι εδώ.
Ε - Την επόμενη φορά θα πάρω εγώ κλειδια να ξέρεις.
Ξαπλώνει στην ώμο μου και περιμένουμε πάλι. Μετά από λίγα λεπτά βλέπουμε πάλι τα αυτοκίνητα τους . Κατεβαίνουν και οι δύο με τα ρούχα που φορούσαν πριν καλά δεν πήγαν σπίτι τους αυτοί .
Α - Άντε ελάτε.
Σ - Ελπίδα εσύ θα κοιμηθείς στο σπίτι μου και η Μαριάννα στου Αλέξανδρου
Ε - Καλά .
Μ - άντε πάμε γιατί δεν αντέχω άλλο έχω γίνει παγακι.
Μπαίνουμε ξανά μέσα στα αυτοκίνητα και ξεκινάμε ευτυχώς έχει ανάψει το καλοριφέρ και έχει ζέστη.
Σ - Καλά πως χάσατε τα κλειδιά?
Ε - τι να σου πω και εγώ η Μαριάννα.
Σ - Χαχαχα .
Ε - Σας αναστατωσαμε και εσάς.
Σ - καμία αναστάτωση . Ευτυχώς πήγαμε να φάμε γιατί σας έβλεπα να περιμένετε μέχρι το πρωί.
Ε- χαχαχα ευτυχώς.
Σ - Λοιπόν εδώ ήμαστε.
Σβήνει την μηχανή και μπαίνουμε στη Πολυκατοικία.
Σταματάμε μπροστά από μια πόρτα και ξεκλειδώνει.
Σ - δίπλα μένει Ο Αλέξανδρος. Για να μην είναι το αυτοκίνητο λογικά δεν θα έφτασαν ακόμα.
Μου λέει και μπαίνει μέσα στο σπίτι και εγώ τον ακολουθώ.
Σ - θα κοιμηθώ εγώ στον καναπέ και εσύ στο δωμάτιο.
Ε - Ααα όχι δεν θα σου αλλάξω και κρεβατι θα κοιμηθώ εγώ στον καναπέ .
Σ - Δεν ακούω τίποτα. Πάω να αλλάξω και μετά μπορείς να πας να ξαπλώσεις.
Βγάζω τις γόβες μου και κάθομαι παρατηρώ το σπίτι. Ωραίο είναι πάντως σου βγάζει μια ζεστασιά. Ακούω βήματα και γυρνάω το κεφάλι μού. Τον βλέπω να φοράει μια μαύρη φορά και ένα μπλουζάκι κολλητό. Αααα δεν θα περάσουμε καλά.
Σ - Σου έστρωσα μέσα. Πάνω στο κρεβατι άφησα μια φόρμα και ένα μπλουζάκι ήταν τα πιο μικρά που είχα .
Ε - Ευχαριστώ πολύ. Καληνύχτα .
Σ - Καληνύχτα.
Προχωράω και μπαίνω στο δωμάτιο. Βλέπω πάνω στο κρεβατι μια γκρι φόρμα και ένα φούτερ μαύρο. Τα πιάνω στα χέρια μου και μυρίζω το άρωμα του . Πώς θα κοιμηθώ εγώ το βράδυ μου λέτε?
Ξεντυνομαι φοράω τα ρούχα που μου άφησε και είναι αν κλόουν βγάζω μια φωτογραφία στον καθρέπτη που έχει και την στέλνω στην Μαριάννα για να δει που με κατάντησε. Μπαίνω κάτω από τα σκεπάσματα και ο ύπνος νε παίρνει κατευθείαν.

~^~^~
Νέο κεφάλαιο

Άλλαξαν χρόνο όλοι μαζί και γενικά έρχονται πιο κοντά τα παιδιά...Και σαν παρέα και δεν ξέρω σαν τι άλλο😏😉

Πώς σας φάνηκε το παρτ, σας άρεσε;;

Θα τα πούμε στο επόμενο...Φιλακια και να περνάτε όμορφα❤❤

You & IWhere stories live. Discover now