Çıkışta beklemeye başladı Doyeon, Yukhei'yi. Yaklaşık yarım saat kadar süren ön randevu ardından odadan çıkan Yukhei cebindeki sigara paketini kenarda duran çöpe attı. Ardından odadan Doyeon'un kuzeni Taehyung çıktı ve omzunu pohpohladı Yukhei'nin. "Gayet hevesli çıktı, Doyeon. İyi ki getirmişsin bu oğlanı."
Doyeon gülümsedi. "Arkadaşım o da sonuçta, tabii sana getirecektim Taehyung abi."
Taehyung gülümseyerek el salladı. "Diğer bir randevum başlayacak şimdi, sonra görüşürüz. Hey Yukhei, randevu almayı unutma!" Yukhei kafa sallayıp danışmana giderken Doyeon da kapının önünde Yukhei'yi bekliyordu.
İşini halletmesi ardından Yukhei gülümsedi kocaman. "Sana çok teşekkür ederim Doyeon. Gerçekten bu alışkanlıktan kurtulabilirsem ailem çok mutlu olacak. Bütün ailem benim bu durumuma karşı çok canlarını sıkıyorlar. Sana çok teşekkür ederim tekrardan. İyi ki varsın."
Doyeon gülümsedi. "Sen de iyi ki varsın Yukhei. Hadi otobüsü kaçıracağız." Yukhei ağzı kulaklarında gülümserken yanında yürüyen Doyeon ile birlikte durağa varmışlardı. ...
Yukhei'nin uyuduğunu farketti Doyeon, camdaki kendi yansımalarından. Gülümseyerek Yukhei'nin başını kendi omzuna yasladı. Ardından derin bir iç çekti. "Hayatımda gördüğüm en sevecen sigara bağımlısı falansın herhalde Yukhei. Belki de benim sigara bağımlılarına karşı bir önyargım var, bilmiyorum."
Doyeon içindeki kaskatı durmasını sağlayan hislerle dondu kaldı. Kalp atışları hızlanıyor, farkında olmadan bacaklarını hareket ettiriyor ve ellerini sımsıkı birbirine kenetliyordu. En son bu duyguyu yaşadığında lisedeydi. İlk aşkında yaşamıştı bu durumu, aynı şekilde. Otobüste, oğlanın uyuduğu bir vakitte...
Yukhei iç çekmenin ardından mırıldandı. "Başardım."
