YARDIM EDİİİİNN

235 20 0
                                    

Elif'ten 

gece bir ses duydum ve arabadan inip baktım sesler ormandan geliyordu ormana girdim birden ne oldu anlamadım gözüm karardı ve gözümü açtığım zaman küçük bir kulübenin içindeydim hemen ayağa kalktım ve kapının oraya gittim kapıyı açmak istedim ama kilitliydi 

Elif: KİMSE YOK MU 

diye bağırdım ama ses gelmedi kapıyı zorlamaya başladım ama beceremedim ağlamaya başladım ve en sonunda yere oturdum 

Sinan'dan 

kötü bir kabus görmüştüm ve hava almak için arabadan indim ve Eliflerin kaldığı arabanın kapısının açık olduğunu fark ettim arabanın içine baktım ama Elif yoktu hemen çocukları uyandırdım

Sinan: Asya, Asya kalk 

Asya: ya beş dakika daha 

Sinan: YA ASYA KALK ELİF YOK 

Asya: nE 

Sinan: evet Elif yok hadi sen Arda'yı kaldır ben diğerlerini 

dedim ve bizim arabaya koştum ilk önce Mete'yi uyandırdım sonra İskender'i 

Mete: hepimiz dağılıp arayalım 

Asya: bence tek aramayalım 

İskender: neden 

Asya: yani saat çok geç ve hava karanlık başımıza ne geleceği hiç belli olmaz 

Sinan: evet 

Arda: ama nasıl ayrılacağız 

Mete: Arda sen benle ara, Asya sen de İskender ile ara 

Sinan: bende tek arıyayım 

Asya: çok dikkatli ol ama Sinan 

Sinan: tamam 

dedim ve ormana dağıldık nerede arayacağımızı bilmiyorduk ama onu bulmak zorundaydık aramaya devam ettim fakat hiç bir iz yoktu 1-2 saat aradım hava aydınlanmaya başlamıştı en sonunda küçük eski bir kulübenin önüne geldim  kapı kilitliydi zorladım ve bir ses duydum

Elif'ten

neredeyse sabah olmuştu ama ben buradan çıkamamıştım ağlamam artmıştı sonra kapının zorlandığını fark ettim ve bağırdım 

Elif: YARDIM EDİİİİNN 

Sinan'dan 

Elif içerideydi ve yardım istiyordu kapıyı zorladım ama açamadım en sonunda kapıyı kırdım ve hemen Elif'in yanına koştum ona sarıldım 

Elif'ten

kapı zorlanıyordu ama açılmıyordu en sonunda kapı kırıldı ve içeri Sinan girdi hemen koşup bana sarıldı bende ona sarıldım çok korkmuştum 

Elif: S-Sinan çok k-korktum 

Sinan: şşşşş sakin ol güzelim 

bana güzelim demişti bu beni çok azda olsun rahatlatmıştı çünkü sevdiğim çocuğun yanındaydım kendimi güvende hissediyordum 

Sinan: Elif sen iyisin değil mi 

Elif: i-iyiyim sadece k-korktum 

Sinan: tamam sakin ol bak ben yanındayım 

Elif: b-beni nasıl buldun 

Sinan: uzun hikaye 

Elif: S-Sinan 

Sinan: efendim 

Elif: ben özür dilerim 

Sinan: niye özür diliyorsun Elif 

Elif: şu 1 haftada seni çok kırdım lütfen beni affet Sinan 

Sinan: ben onları unuttum bile sen iyisin ya başka hiç bir şey önemli değil benim için 

sonra piknik alanına geri geldik 

Asya'dan

İskender ile her yerde Elif'i arıyorduk ama bir türlü bulamamıştık

Asya: İskender bence piknik alanına geri dönelim belki diğerleri bulmuştur 

dedim o başını sallayıp 

İskender: evet gidelim

dedi ve piknik alanına geldik orada Arda ve Mete vardı 

Mete: bulabildiniz mi Elif'i 

Arda: gardaşlarım lütfen bulduk deyin 

Asya: hayır bulamadık 

İskender: görünüşe göre sizde bulamamışsınız 

Mete: evet bizde bulamadık 

Asya: tek umut Sinan 

Arda: hak ketten Sinan nerede 

İskender: geliyor 

dedi ve ormanın girişini gösterdi yanında Elif vardı 

Mete: bulmuş 

Arda: işte benim gardaşım 

dedi hemen koşarak Elif'in yanına gittik ve ona sarıldık 


Bölüm Soruları:

1- bölüm nasıldı 

arkadaşlar artık Elif ve Sinan'ın arası düzeldi ve 1-2 bölüm olaysız olacak haberiniz olsun 


Kalbimin Hırsızı -ElSin-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin