Siyah Kutu

Bölüm 2/2:Pamir&Balo

Saatler sonra arabadan inmiş şirketin balo için ayarlamış olduğu mekana gelmiştik.Her şey çok güzeldi insanlar mutlu gözüküyordu.Yanındaki kişilereden memnundular.Bense Pamir ile gelmiştim.

Kısa bir süre dönüp Pamir'e baktım.Daha içeri girmemiştik çünkü Pamir beyin sigarasını bitirmesini bekliyorduk.Bir insan sigara içerken bile mi ruhsuz olur.Ya zevk alırsın ya da nefret edersin ama Pamir başka.Sigara içerken her şeyi unutuyormuş gibi gözüküyor.Yarım saattir onu izliyorum ve bir kez olsun fark etmedi.

Sonunda dayanamadım ve sordum.

'Ne zaman içeri gircez dondum?'Sorumu yönelttim ama kâle alan yoktu.

Derin bir nefes aldım ve hemen öksürmeye başladım.Bütün sigara dumanını içime çekmiştim.Nasıl içiyolardı bu iğrenç şeyi.Boğluyordum.

Ben kendime yeni gelmiştim ki Pamir içeri doğru yürümeye başladı.Koşturarak yanına geldim ve ona yetiştim.

İçeri girdiğimizde gözlerimi etraftan alamamıştım.Koskocaman bir salon, göz alıcı ışıklar ve sayamıycam kadar güzel yemeklerle dolu masalar vardı.Her gün daha da çok şaşırıyodum ve anlam veremiyodum.Zenginlik bana göre değildi.

Ben bunları düşünürken bir yandan da Pamirle Ferhat beyin yanına doğru yürüyoduk.Ferhat bey bizi görünce hemen gülümsemişti.

'Mehir di dimi?'Başımla onaylamıştım.

'Sana ne kadar teşekkür etsem azdır.Beni büyük bir dertten kurtardın.Her kız buna cesaret edemez.Pamir'e katlanmaya yani.'Belli etmeden gülmeye çalıştım ama başaramamıştım ne yazık ki.

Pamir bu konuşmadan sıkılmış olmalıydı ki üfleyerek etrafına bakınmaya başladı.Ben bakışlarımı ona çevirmiş ve onu izliyordum.O bunun farkındaydı ama bozuntuya vermiyodu.

Saat tam 21:00 olunca Ferhat Bey işinde ortak olduğu adamla konuşmak için yüksek bir yere çıkmış ve kadehlerin kaldırılmasını istemişti.Bu saçmalık.Neden burdayım?

####

Gece çok sıkıcı olmaya başlamıştı.Herkes kendi derdindeydi.Pamir'le bir masada durmuştuk.Yanına arkadaşları gelince beni orda bırakıp gitmişti.Saf gibi ortada kalmıştım.Sinirli değildim çünkü Pamirsiz daha rahattım.

Kimsenin umrunda olmadığım için küçük bir çığlık attım ve lanetlendiğimin kanatına vardım.

'Merhaba'

Kafamı kaldırıp baktığımda iki çift yeşil gözle karşılaşmıştım.Saçları sarıydı ve çosuksu bir surata sahiptti.Ve galiba çapkındı.

'Merhaba'dedim umursamadığımı belirtmeği amaçlamıştım ama o konuşmayı devam etti.

'Senin gibi bir kızı yanlız görmek garip geldi.'

Aha bir ukala daha diye geçirdim içimden.

Tam cevap vercekken Pamir önce davrandı.

'Yanlız değil benimle.Çekil şurdan.'Pamiri görmesiyle çocuk gözden kaybolmuştu.

İyi bari ağzımı yormadım diye geçirdim içimden.Daha sonra Pamire bakmaya başladım.

'Ne zaman gitçez ben çok sıkıldım.'Gerçektende sıkılmıştım ve Rüzgarı merak etmiştim.

'Daha var babama gecenin sonuna kadar kalıcağımızı söz verdim.'

Nasıl ya.

'Bana sormadan mı?'

'Seni takan kim?'

Gerçektende insanın sinirleriyle oynuyor bu çocuk.Bugün yeterince aşağaladı zaten .Onun yanında sürüklendim durdum bütün gece. Topuklu ayakkabılarda sıktı.Kafayı tırlatçam sonun da.Nedemek seni takan yok.Ukala.