Gökten Düşen Melek

"bir melek"

Daha önce hiç melek görmemiştim. Ta ki o bize yardım edene kadar.

Fakat meleğin hala neden gökyüzünden düştüğünü anlayamamıştım.

Neden hala uyanmadı ihtiyar?

Gözlüklerini düzeltti.

"Anlaşılan bu melek gökyüzünden kovulmuş.
Onun isteği dışında başka bir evrene geldiği için uyanmıyor.
Birkaç saat sonra uyanacaktır."

"Kovulduğuna göre kurallara uymamış demektir.
Bizim evrenimizde ona yer yok.
Zindana atın."

Kraliçe her zamanki duygusuzluğunu gösteriyordu.

'Bana kalırsa bunu yapmamalıyız kraliçem.'

"Sana fikrini sormadım. Askerler!
Şu kızı hemen zindana atın. "

'Anne hayır. En azından kızın uyanmasını bekleyelim.'

"Hayır lider.Askerler devam edin."

Askerler yatağa yaklaştığı anda başka taraflara savruldular.

"Neler oluyor?"

"Melekler karşılarındaki insanların niyetlerini bilirler.
Ve ona göre davranırlar.
Askerlerin ona zarar vereceğini hissetmiş olmalı. Demekki uyanmasına az kaldı kraliçem."

Kraliçe sıkıntıyla nefesini verdi.

İçeri giren Belis dikkatimi kraliçe hariç başka bir yere vermeme sebep oldu.

'Belis burada olmamalısın.'

Ancak Belis beni duymuyordu.
Yatağa yaklaşıyordu.

Belis'e dokunduğum anda elimi hızla geri çektim.
Elim yanmıştı.
Bu nasıl olur?

"Belis,güzel kızım uzak dur ondan. O tehlikeli."

Belis kıza yaklaştı.Fakat savrulmadı.
Kızın kalbine dokundu.

Dokunmasıyla kız gözlerini açtı.

"Kurtar beni."

Belis'in söylediği sözler beni şoka uğratırken kız Belis'in kalbine dokundu. Ve gözlerini kapattı.

Bir ışık kümesi oldu. Fakat bu bugün gördüklerimden farklıydı.

Kraliçe hiddetle bağırdı.
"İhtiyar bir şey yap."

"Kraliçem meleğin oluşturduğu görünmez bir çember var. O çemberi geçemem."

"Belis nasıl geçti o halde?"

"Aralarında bir bağ kurulmuş olmalı. Melek onu bir tehdit olarak algılamadığı için çemberden geçmesine izin verdi."

Odanın içindeki kraliyet sembolü parlamaya başladı.
Parladı parladı ve parladı.