Κάποιος σαν εσένα...

Εισαγωγή

Έι, ψιτ! Ναι, ναι σε εσένα μιλάω! Μην τρομάζεις... Είμαι η μοίρα σου! Σε ξέρω απ' όταν ήσουν μωρό. Οι ζωές μας είναι δεμένες σαν το ναυτικό κόμπο. Σε ακολουθώ όπου πας και ήμουν μαζί σου ακόμα κι όταν έπαιρνες τις πιο τρελές σου αποφάσεις. Ποτέ δεν σε άφησα μόνη σου, αλλά ούτε προσπάθησα ποτέ να σε συνετίσω! Είμαι εκείνη που σε παρηγορεί όταν κλαις σε στάση εμβρύου και που σε ξέρει καλύτερα απ' τον καθένα. Καταλαβαίνω τι σου συμβαίνει από τον τρόπο που ανασαίνεις και εφευρίσκω πάντα κάτι έξυπνο για να σε κάνω να χαμογελάσεις. 

Ξέρεις... όμως ήρθε η στιγμή να σου εμφανιστώ και να σου δείξω τον δρόμο. Τον δρόμο που ίσως δεν θα θελήσεις να ακολουθήσεις μόνη σου. Εκείνον που χρόνια τώρα αποφεύγεις και που δεν φαντάζεσαι ότι τον επιθυμείς. Εσύ λοιπόν, θα τρέχεις μακριά και εγώ θα σε σέρνω στην μοίρα που είναι για εσένα. 

Να θυμάσαι πως η ευτυχία είναι σαν μια ξαφνική καταιγίδα. Αν δεν τολμήσεις να περπατήσεις μέσα της, δεν θα σου δείξει ποτέ τι κρύβει. Μην φοβηθείς όταν ακούσεις την καρδιά σου να χορεύει σαν τρελή. Ούτε όταν νοιώσεις τα δάκρυα του έρωτα να σε λούζουν. Μην τρομάξεις από τους κεραυνούς που θα βρεις στο διάβα σου. Κράτα τα βήματά σου σταθερά. Φόρεσε το πιο γλυκό σου χαμόγελο και να θυμάσαι πως το τέλος δεν ήρθε ακόμα. 

Το τέλος θα το γράψεις εσύ... 

Εγώ θα σου δείξω απλώς προς τα που να πας για να ζήσεις όσα στερήθηκες, όσα δεν τόλμησες ποτέ να ονειρευτείς. Θα σου δείξω ένα κόσμο γεμάτο από αγάπη και λάθη. Μην διστάσεις να κάνεις λάθη. Μην τρομάξεις στο ύψος του γκρεμού που θα αντικρύσεις. Όσο πιο ψηλός είναι ο γκρεμός, τόσο πιο γρήγορα θα μάθεις να πετάς. 

Κράτα μου το χέρι σφιχτά και μην σκεφτείς το αύριο...

Τρία... Δύο... Ένα, πέτα!

Σημείωση: Μετά από αρκετά χρόνια αποχής από το wattpad, ένοιωσα την ανάγκη να επιστρέψω με μια ιστορία που καθώς την έγραφα, την αγάπησα βαθιά. Η ιστορία αυτή άγγιξε τις πιο ευαίσθητες χορδές μου, ίσως γιατί πέρασα πολύ καιρό σκεπτόμενη τους ήρωες πριν ακόμα ξεκινήσω να γράφω. Εύχομαι να σας αρέσει και να την αγαπήσετε! 

Υ.Γ., Το τραγουδάκι στην αρχή του κεφαλαίου είναι αυτό που νομίζω ταίριαξε απόλυτα με την ιστορία και που με συνόδευσε καθώς έγραφα το κάθε κεφάλαιο!