WAITING...

-CHAPTER 3-

Zachary Nathaniel Trent's POV

"WhAaAAaaaaAt?!?!?!?!" sigaw ni Gab na mukha yatang gustong basagin ang eardrums ko.

'OA naman ng gunggong na to kala mo ang gwapo para sigawan ako'

"Bakit mo sinabi yun? Malamang kong baka umiiyak nanaman si ate Sam. Alam mo naman na iyakin yun tapos gaganyanin mo pa? Utak naman kuya! Malala yang ginagawa mo!" Sermon ng OA kong kapatid.

"Bakit mo binabaliktad ang storya ha? Siya yung malala ang ginawa sakin! Ako dapat ang umiiyak ngayon!" sabat ko.

"Ayan ka nanaman kuya. Binabalik mo nanaman ang past niyo! Hindi niya deserve yang pananakit mo sa kaniya."

Nangunot ang noo ko. Ang overprotective naman niya samantalang ako yung kapatid niya at ako dapat kinakampihan niya. Sabagay, crush pala ng g*gong to si Sam.

"Puro ka past mo! Sayang pagpaparaya kuya!!"

'Past huh...'

----------

flashback 11 yrs ago (they're both 7 yrs old)

"MOOOOOMNMM!!!! ASAN SI SAAAAAMMM?!!! I MISS HER ALREADYYYY!" sigaw ko.

No response.

"Mooommm! Naririnig mo ba ko? Sabi ko na-mimiss ko na si Sam! Punta tayo kita Uncle Theo!! Kailangan ko makita girlfriend kooooo!"

Still no response.

Then it hits me. Umiyak ako ng umiyak nang maalala ko na it's been a month since nawala sila Mom and Dad. Nakalimutan ko.

'Bakit?!?' I cried out in my mind.

Maybe I should go to the Andersons'. Kailangan ko siyang makita.

"Jacob, can you please send me to he Andersons' . I need to see Sam." I spoke as soon I found our family butler.

"Are you okay Zach? Have you been crying? What happened?"

"Wala po to, I just remembered something. Sige po alis na po tayo." I suggest at tumango naman siya.

"Okay. We need to go back early since Zion might look for us." saad nito.

Nang makarating kami sa mansion nila, napakatahimik ng paligid at hindi ko naririnig ang boses niya. Inikot ko ang aking paningin sa sala nila nang may isang maid ang tumungo sa direksyon ko.

"Sir Zach, I'm sorry but the Andersons are not here?" sabi niya habang nakayuko sa harapan namin ni Jacob.

"Saan sila pumunta? Sa mall? Or sa park?" Tanong pero hindi sumagot sa akin ang maid.

"Sige babalik nalang ako kung umuwi na sila." Tatalikod na sana ako pero napahinto ako sa sinabi niya.

"Sir Zach, I'm afraid to tell you that they're not in the Philippines and they might not be home anytime soon. Miss Samantha moved to South Korea. But don't worry she'll be hom-."

"Whaaaa...?? What d-do y.... I-I don't ....n-no..." I can't even construct a proper sentence.

'This is a joke right? Ang sabi niya, nandiyan lang siya pero 'bat siya umalis? Hindi to magagawa sakin ni Sam. She promised me that she'll stay by my side. Bakit kailangan niyang umalis kung kailan kailangan ko siya? Pati ba naman siya iiwan din ako?'

"May I ask when are they going to return?" Tanong ni Jacob sa maid na nasa harapan namin.

"Maybe 5 years or more sir." She replied hesitantly.