Met you in October (DDC Series 1)

CHAPTER 10

10 – Good morning:)

"Dessert? Juice? Wine?" Sunod-sunod na tanong sa'kin ni Dahryl.

Umiling ako, "Umupo ka na nga diyan, ako 'tong nahihilo sa mga pinagtatatanong mo." I crossed my arms while watching the children play from a far.

He sighed. "Mayb-"

"Ok. Water will do." Ayaw kasi tumigil, kanina pa 'to. Ang dami na ng nakain ko kanina, hindi na kaya ng tiyan ko.

I wonder, tapos na ang mga bisitang kumain ng dinner pero hindi ko parin nakikita ang parents ni Dahryl hanggang ngayon.

Bumalik si Dahryl sa round table na may dala-dalang dalawang basong tubig. "Here you go!" Ngumiti siya bago nilapag ang tubig sa mesa. Kami lang dalawa ang nandito, malayo sa mga bata. Medyo madilim din banda dito, malayo sa malaking ilaw sa garden.

Uminom muna ako bago nagsalita, "Kung sinabi mo kanina pa lang na hindi naman pala ikaw 'yung may birthday, edi sana nakabili pa ako ng regalo para sa kapatid mo." I placed the glass back on the table and gave him a threatening look.

"Sorry. My bad." He gave me an apologetic look, but I heard him laugh afterwards.

Oh come on! Who wouldn't resist that face! Parang anghel na lilipad-lipad lang sa langit tapos biglang bumaba para kumuha ng prutas dito sa garden.

"Stop laughing!" Seryoso kong sabi.

Natatawa na rin tuloy ako dahil sa tawa niya.

I gave up! Now, we were both laughing. Ang laking kapalpakan lang kasi ng ginawa ko.

He stopped then fixed his collar, "You know, I wouldn't mind if you'll give me back my gift. Para sa'kin naman diba 'yon?" Humarap siya sa'kin at bingyan ako ng mapang-asar na mukha.

"Hindi ka counted!" I waved off as an excuse of saying no.

He didn't answer, but instead he cocked his head while smirking.