HEP♡~eyfet #Wattys2019

Minik Anka

Belime sarılı kolları hissettiğimde dudaklarım benden izinsiz iki yana kıvrıldı. Onunla uyanmak muhteşem bir duyguydu, varlığını hissetmek ellerinin bana dokunduğunu bilmek, kalbinin benimle kaplı olması beni Bir kelebek kadar narin ve eşsiz yapıyordu.

Onu uyandırmamaya dikkat ederek kollarından ayrılıp banyoya gittim. Kısa bir duş alıp mutfağa indim. Ona mükemmel bir kahvaltı hazırlamak istiyordum.
İlk önce dolaptan kahvaltılık malzemeleri çıkartıp masanın üzerine yerleştirdim, sabahları çay içmeyi tercih etmiyorduk ama karnımda ki ufaklık yüzünden fethi her gün sabahları portakal suyu içmem için beni sıkı sıkı tembihliyordu. Bahçede ki portakal ağacından taze toplanmış portakalların suyunu sıkmaya başladığımda belime dolanan eller ve burnumu bayram ettiren o kokuyla irkildim. "Günaydın sevgilim"diyip yanağımdan kocaman bir öpücük aldığında kıkırdadım. "Günaydın koca bebek"dedim sırtımı göğsüne yaslarken.

"Benim meleğim ne yapıyormuş bakalım"diyip dizlerini kırarak önümde çöktü ve elleriyle karnımı okşadı. "Elbise niye giyiyorsun hayatım, meleğimi hissedemiyorum"diye homurdandığında "Tamam hadi kalk daha kahvaltı hazır değil, tahminimden daha erken uyandın"dedim. Hızlıca ayağa kalkıp bana yardım etmeye başlamıştı.

Kısa sürede kahvaltı masasını hazırlayıp yemeye başlamıştık. Uzun sohbet eşliğinde bitirdiğimiz kahvaltıdan sonra bulaşıkları Fethinin üstüne yıkıp bahçede güneş banyosu yapmaya başlamıştım. Elimi karnıma koyup aklıma gelen şarkıyı mırıldanmaya başladım.

Sen gülünce güller açar Gülpembe,
Bülbüller seni söyler, biz dinlerdik, Gülpembe
Sen gelince bahar gelir, Gülpembe
Dereler seni çağlar, sevinirdik Gülpembe

"Şarkı keyfi mi yapıyorsunuz siz anne kız" fethi kaşlarını çatarak bize doğru ilerliyordu. "Bize katılmaya ne dersin?"diye sorunca yanıma oturup beni kollarının arasına aldı.

Güz yağmurlarıyla bir gün göçtün gittin, İnanamadık, gülpembe
Bizim iller sessiz
Bizim iller sensiz
Olamadı, gülpembe...

Sesinde ki huzur kalbimin yerinden çıkmasını sağlayacak kadar rahatlatıcıydı.

Dudağımda son bir türkü, gülpembe
Hâlâ hep seni söyler, seni çağırır, gülpembe

Bu sefer ben de eşlik etmiştim.

Güz yağmurlarıyla bir gün göçtün gittin, İnanamadık, gülpembe
Bizim iller sessiz
Bizim iller sensiz
Olamadı, gülpembe

Dudağımda son bir türkü, gülpembe
Hâlâ hep seni söyler, seni çağırır, gülpembe
Gözlerimde son bir bulut, gülpembe
Hâlâ hep seni arar, seni bekler, gülpembe

"Sen harika bir baba olacaksın"dediğimde dudaklarını alnıma bastırıp yutkundu. "Sen de harika bir anne olacaksın güzelim"dediğinde yanaklarımın kızarmaya başladığına emindim. O kadar zaman geçmesine rağmen bana hala güzelim demesine alışamamıştım. Bunu bildiği halde sık sık bana güzelim demekten kaçınmıyordu.

"Biraz yürüyelim mi?" Diye sordum ona bakıp. "Tamam"diyip ilk önce kendisi kalktı daha sonra da beni kaldırdı. Hamileliğimin son aylarına yaklaştıkça hareketlerim de kısıtlanmaya başlıyordu. Arkadaşlarımızdan uzakta Bodrum'da bir ev almıştık ve buraya yerleşmiştik. Kocaman bahçesi vardı, sık sık arkadaşlarımız buraya gelir bahçede mangal geceleri yapardık.

"Aşkım istanbula gitme ihtimalimiz var biliyorsun"diye söze girdi fethi. "Ay fethi sakın istemiyorum deme lütfen. Ben hasta değilim sadece hamileyim tamam son aylarda olabiliriz ve kızımız dışarı çıkmak için meraklı olabilir ama ben arkadaşımın düğününe de gidemiyceksen ne anlamı var arkadaş olmamın"dedim huysuzca.