HEP♡~eyfet #Wattys2019

Ölüm

Eylem'den
Şu an bütün tim salonun ortasında çiftetelli oynuyordu. Bizse onları kenarda alkışlamakla meşguldük.

Fethi yanıma yaklaşıp elimden tuttu ve beni de ortaya çekti. Aynı şekikde mücahit,ateş,feyzullah,yavuz onlar da eşlerini piste çıkarttı.

Herkes şen şakrak eğlenirken çocuklarımız da bizim etrafımızda gülüp alkışlıyorlardı.

Fethiyle karşılıklı oynarken birden silah sesi duyuldu ve o an bizim hayatımız değişti. Herkes kendisini yere atarken ben de ikizlerimi alıp masanın altına geçtim. Bebeklerim ağlamaktan kıpkırmızı olmuşken çantamda ki silahı çıkartıp ateş etmeye başladım. Tim'de aynı şekilde karşılık veriyordu.

Arkama dönüp baktığımda gördüğüm manzarayla şok geçirdim. Şeyda kanlar içerisinde mücahitin kucağındaydı. (Bunu yaptığım için özür dilerim)

"Şeyda!"diye bağırıp oraya doğru gitmeye çalıştım.

Zor da olsa yanlarına ulaştığımda silah sesleri de kesilmişti.

Güler abla ikizleri sakinleştirmek için kucağına aldığında bende şeydaya kalp masajı yapıyordum. Mücahitse şok geçirmiş biçimde sadece şeydaya bakıyordu.

"Şeyda, şeyda"diyip yanımıza geldi fethi.

"Ambulansı arayın hemen"diyip derin bir nefes aldım.

"Nerden çıktı lan bu herifler şimdi"diyip duvara yumruk attı ateş.

Fethi şeydayı kucağına alıp hızlıca salondan çıktı.

"Fethi,dur"diyip arkasından gittik.

Ben şoför koltuğuna geçtiğimde mücahit de yanıma oturdu.

Gaza yüklenip son sürat hastaneye doğru yola çıkmıştık. Arkamızdan da ateşler geliyordu.

Kısa sürede hastaneye ulaşmıştık. Arabayı hastanenin kapısında durdurup aşağıya indim.

"Biri yardım edebilir mi?!"diye bağırdım.

Fethiyle mücahit de arabadan inip hızla hastaneye girdi.

Şeydayı acil müdahale odasına aldıklarında biz de merakla beklemeye başladık.

Bir süre sonra ateşler de hastaneye geldi.

İkizlerimi kucağıma aldığımda kolumda hissettiğim acıyla yüzümü buruşturdum.

"A-ateş çocuklar"diyip kendimi yere attım.

"Eylem,noldu?"diyip çocukları kaldırdı.

"Kolum"diyip tuttuğumda elim kanlar içinde kaldı.

"Ben hemen doktor çağırıyorum"diyip gitti bahar.

*
"Nolmuş?"dedi fethi yanıma gelip.

"Önemli değil, sıyırmış sadece"dedim.

"Ben çocukları güler ablayla gönderdim"dedi.

"Tamam"diyip bekleme salonuna doğru ilerledik.

Nazlı şiş karnıyla hastane sandalyesinde uyuyordu. Ateş ayakta ileri geri gidiyordu. Keşanlı yerde oturmuş gözünü bir yere dikmiş birşeyler söylüyordu. Feyzullah sanki bir abi edasıyla mücahitin omzuna eline koymuş destek oluyordu.

Fethiye baktığımda gözlerinin kızardığını gördüm.

"Eylem,ben dışardayım"diyip hızlıca çıktı.

Kendisini zor tuttuğunu biliyordum.

"Ateş, nazlıyı eve bıraksana"dedim.

"Tamam. Sen nasılsın"dedi.