Πρόλογος - Η Κηδεία

74 2 3
                                    

Πηνελόπη

11 Ιανουάριου 2015

 Οι προηγούμενοι μήνες ήταν σωστή κόλαση για μένα και την μητέρα μου, καθώς ο σύντροφός της και πατέρας μου έχασε την μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα και μας άφησε μόνες μας. Η μητέρα μου, μαζί με την βοήθεια του γραφείου κηδειών, ανέλαβε όλα όσα έπρεπε να γίνουν για την κηδεία του πατέρα μου.

 Ακόμα δεν είχα ξεπεράσει το σοκ και την θλίψη, όχι ότι η μητέρα μου πήγαινε πίσω, άλλα έσφιγγε τα δόντια και παρέμεινε δυνατή για μένα, κάτι που με έκανε να νιώθω ένοχες.

 Ήθελα να είχα το κουράγιο να σταθώ στα πόδια μου και να μπορούσα να σηκώσω -έστω και λίγο - από το βάρος που έπεσε στους ώμους της, αλλά το σώμα μου ήταν μουδιασμένο και δεν ήξερα τι να κάνω. Πως γίνετε ένα 16 χρόνο κορίτσι να ξέρει τι να κάνει μετά τον θάνατο του πατέρα της?

 Το μυαλό μου χωρίς να το θέλει πήγε πίσω στις καλές εποχές πριν ανακαλύψουμε ότι ο πατέρας μου ήταν ήδη στο 2ο στάδιο του καρκίνου του πνεύμονα. Είμασταν τόσο αγαπημένοι και ενωμένοι σαν οικογένεια. Θυμάμαι πως κάθε σαββατοκύριακο πηγαίναμε διάφορες εκδρομές γύρω από την Κάρπαθο όπου μέναμε. Ήταν τόσο όμορφα και ξέγνοιαστα. Όμως τώρα ο μπαμπάς δεν είναι εδώ και όλα θα αλλάξουν.

 Στην σκέψη αυτή νιώθω την καρδία μου να πονάει και ένα δάκρυ ξεφεύγει από την άκρη του ματιού μου,, αλλά το σκουπίζω γρήγορα πριν πέσει. Όχι! Πρέπει να φανείς δυνατή Πηνελόπη! Για την μαμά και τον μπαμπά σκέφτομαι και κουνάω το κεφάλι μου ενώ παίρνω μια βαθιά ανάσα.

  « Πηνελόπη, είσαι έτοιμη? » η φωνή της μητέρας μου ακούγεται πίσω από την κλειστή πόρτα του μπάνιου που είμαι τόση ώρα κλεισμένη

  « Ναι, μαμά! Έρχομαι »

 Ρίχνω μια τελευταία μάτια στο είδωλο μου στο καθρέφτη. Ένα κορίτσι με οβάλ πρόσωπο, καστανόξανθα μακριά μαλλιά, μεγάλα μελί μάτια, μικρή ίσια μύτη και λεπτά χείλια μου ανταποδίδει το βλέμμα στον καθρέφτη.

 Αναστενάζω και χωρίς να ρίξω δεύτερη μάτια στο κορίτσι στο καθρέφτη – που δεν είναι άλλη από έμενα – βγαίνω από την κρυψώνα μου για να αντιμετωπίσω ότι θα ερχόταν από 'δω και πέρα.

Μαζί με την μητέρα μου βγαίνουμε από το ξενοδοχείο Golden Age Athens Hotel και κατευθυνόμαστε προς το ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο που πήραμε για να πάμε στον Ναό του Άγιου Γεωργίου για την κηδεία

Παίζοντας Με Την ΦωτιάWhere stories live. Discover now