⚡️PSİKOPATLAR⚡️

Zorla

Odadan çıktığımızda Alya hala bağırıyordu. Ben alyayla uğraşırken Burak ve kucağındaki Ece kavga ediyorlardı.

Burak: seni şuan bırakmayacağımı ikimizde biliyoruz.

Ece: allahım şimdi çıldırıcam.

Burak: bence sus.

Ben: hey n'oluyo gençler.

Alya: azıcık medeni ol öküz. Bak burağa Ece'yi kucağında tutuyor. Sen napıyosun kız kaçırır gibi beni omzunda süründürüyorsun. Yaw başım dönüyor diyorum. Bari düzgün tut beni.

Burak: olm şu kızı düzgün tut şimdi bayılacak başımıza kalcak.

Ben: bu bizim farkımız:)

Alya: sıçarım senin farkına.

Ben: Aa sana böyle laflar hiç yakışmıyor güzelim.

Emre'nin anlatımıyla;

Odaya yavaşça girdim Melisa hala uyuyordu. Şu an o kadar tatlıydı ki onu öpmemek için kendimi zor tutuyordum. Sonra koridordan gelen sesleri duydum. Ve Melisa'yı uyandırmaya çalıştım.

Ben: Melisa hadi kalk kahvaltı vakti.

Melisa: tamam kalkıyorum.

Dedi ve uyandı. Yanında beni görünce hemen ayağa kalktı korktu galiba.

Ben: günaydın.

Melisa: g-günaydın sen dün gece burda uyumadın demi.

Ben: hayır , boş bi odaya çıkıp uyudum.

Melisa: ohh iyi bari.

Ben: çok sevindin galiba.

Melisa: evet.

Dedi ve sonra onun yanına geçtim. Kolundan tutup kapıya götürmek istedim ama inat etti.

Melisa: ya Emre bırak kolumu canımı acıtıyorsun.

Ben: ya aşağıya inicez.

Melisa: ya bırak diyorum bırak kolumu morartacaksın.

Ben: e o zaman bana başka çare bırakmadın.

Dedim ve onu kucağıma aldım. Bu sefer bağırmaya başladı.

Melisa: ya bırak diyorum sana her canın istediğinde beni kucağına alma yetkisini kim verdi.

Ben: bilmem, kendi kendime verdim sanırım.

Derken koridora çıkmıştık...

Ece'nin anlatımıyla;

Ben Burak a bağırırken alya da kereme çemkirirken bi odadan Emre ve Melisa geldiler. Tabiki normal bi şekilde odadan çıkmadılar.emre Melisa'yı kucaklamıştı Melisa'da ona bağırıyordu.

Kerem: evet herkes geldiğine göre artık aşağıya inebiliriz.
Dedi ve merdivenlerden alyayla inmeye başladı. Sonra arkasında Burak kucağındaki benle indi en sonda Emre ve Melisa geldi ve sonunda bizi salondaki koltuğa bıraktılar.

Alya: of başım dönüyor.

Ben: iyi misin canım?

Alya kerem e bakıp imalı imalı konuşmaya başladı.

Alya: şu 1 haftadır hiç iyi değilim. Hele de şu öküzle tanıştığından beri hiç mutlu değilim.

Emre ve Burak gülerken kerem sinirlenmişti.

Kerem: sanki ben seni tanıdığım için çok mutluyum keçi.

Kerem şu an resmen Alya ya keçi demişti. Alya duyduğu an sinir krizi geçirdi ve duvara yaslanan keremin yanına gitti.