6.BÖLÜM
VEFA
"Ben varken sigara içme."
Şirketten çıkıp hızlıca eve geçtim. Ufaktan bir şeyler atıştırıp kendi evime geçip motorumu aldım, üzerime de uygun bir şeyler giyip Külliyeye doğru yola çıktım. Külliye bizim yarışların yapıldığı mekanın ismiydi. Kendimi bildim bileli motorla içli dışlıydım. Severdim. Bir nevi terapi gibiydi.
Külliyenin önüne gelip motorumu park ettim. Çocuklar zaten çoktan toplanmıştı. Beni görünce Hakan yanıma geldi.
"Uzun zaman sonra sizleri burada görmemizin sebebi nedir Saye Hanım." dedi alayla .
Gözlerimi devirip ona sarıldım. Oda bana sarıldı. Diğerleriyle de konuşup yarış alanına geçmeye başladılar. Toplam üç yarış yapılacaktı. İlki amatörler, ikincisi tecrübeliler ve profesyoneller. Ben son yarışta vardım sadece. Kaan'dan aldığım mesaja göre Arzen ve ikisi gelmişti. Fakat Arzen'in benim bunu bildiğimden haberi yoktu. Kaan ve Arzen de yarışta benim kim olduğumu bilmeyeceklerdi .Zaten Gölge adıyla yarışıyordum. Ben tanımaları imkansızdı.
Nihayet yarış zamanı geldiğinde motorun üstündeydim. Burası oldukça profesyonel bir mekandı. Skor tabloları. Seyircilerin izlemesi için yan ekranlar. Yardımcı elemanlar. Ekip desteği. Mükemmel ortam. Arzen'in yarışmacılar arasında beni bulmaya çalışması. Benim onun bu haline kahkaha atmak istemem mükemmeldi.
Anons verildiğinde iyi bir çıkış yapmıştım. Zaten genelde yarışı ben kazanırdım çok nadir Hakan alırdı ki o da moralim bozuksa eğer .Bitiş çizgisi önümde belirirken yine ve yine birinci bitiren ben olmuştum.
En azından ben öyle düşünüyordum. Birazdan ana ekran da fotoğrafı beliren kişi kazanandı. Hepimiz oraya kilitlenmiştik.
Nihayet adımı ve resmimi görünce gözüm Arzen'e kaydı. Bu zaman kadar kaskımı çıkarmamış ,beni görmesine izin vermemiştim. Şimdi ise şaşkınlıkla bana bakıyordu. Yavaşça kaskımı çıkardım. Yanında oturan Kaan ise ayaklanmış gururla alkışlıyordu.
Hakan yanıma gelip tebrik dolu konuşmasıyla sıkıca sarılmıştı .Arzen'e dönmeye fırsatım olmadan beni aralarına alıp garaja doğru götürdüler.
Kalabalık dağılıncaya kadar mecbur bizim çocuklarla muhabbet etmiş .Bir sonraki yarışları konuşmuştuk. Her daim yanımda olan Onur da arka plandan yarışı izlemiş. Yaptığım hataları not almıştı. Bir dahakine daha iyi olabilirdim. Bu benim elimdeydi.
Herkes gittiğinde tribünlere baktım. Arzen yoktu. Kaan ise merakla bana bakıyordu. Onun yanına yürüdüm.
"Sen sormadan söyleyim. Arzen sinirlendi ve gitti." dedi kısaca
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LAVİNİA
Teen FictionLavinia Sana gitme demeyeceğim. Üşüyorsun ceketimi al. Günün en güzel saatleri bunlar. Yanımda kal. Sana gitme demeyeceğim. Gene de sen bilirsin. Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, İncinirsin. Sana gitme demeyeceğim, Ama gitme, Lavinia. Adını...