⇢ ‧₊˚✧ 𝓣𝑰𝑻𝑳𝑬 ↷ Ben drowned × reader
⇢ ‧₊˚✧ 𝓝𝑶𝑻𝑬 ↷ Ben sessiz bir çocuktur ve bu yüzden zorbalık görmektedir. Hayatı boyunca uzun süreli bir arkadaşlığa sahip olmamıştır, y/n ile tanışana kadar. İnsanlar sürekli onun garip alışkanlıklarından...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Artık sürekli oyun oynuyordu. Bir arkadaşa ihtiyacı yoktu, oyunlar ona yeterince keyif veriyordu. Ben yine oynamak için eve çabucak giderken yolu kesildi. Baktığında zorbaların başıydı. Yüzünde kocaman bir çizik olmuştu. Ben geriye gitmedi sadece ona baktı ve bekledi.
"Hey ezik, benimle geliyorsun."
Ben omzuna atılan kolla şaşırdı ama bunun sonu iyiye gidecek gibi değildi. Türkündü ve hemen oradan uzaklaşmak için hamle yaptı ama çoktan pişman olmuştu. Elinde hir bıçak vardı ve onu sadece ikisi görüyordu. Ne olacağına dair fikri yoktu bile. Etrafa baktı ama insanlar pek onlarla ilgileniyor gibi değildi.
"Ne o bir kahraman mı bekliyorsun?" "Çabuk ol seni pis ucube."
İki çift göz tam yanlarından geçerken durdu. Bunu yapamazdı, öylece geçip gitmek. Arkasını dönüp hızlı bir şekilde çoçuğu ittirdi. Bütün gücünü kullanıp bunu yaptığına şaşırdı. Cılız beden yere düşerken yanında olan sarı çoçuğun kolundan tutup koşmaya başladı. Çabucak bildiği sokaklarda en iyi saklanma yerini bulmuştu. Sessizce farklı bir caddeye doğru ilerlediler. Ben şaşırmıştı. Bunu beklemedi ama koşmak içinde hazırdı bu sebeple daha da hızlı olmuşlardı. Artık yavaşladıklarında bir şey demedi. Daha önce böyle bir yol kullanmadığı için sokakları tanıyamamıştı. Etrafına baktı, anımsattığı yeri yine de çıkaramadı. Kız sakince ilerlerken arkadasından gelmekte olan oğlana baktı.
"Onu tanıyor muydun? Seninle aynı formaya sahipti."
Ben soruya cevap vermedi, kız dönüp sorgular bir şekilde bakarken hâlâ tık yoktu. Böylece pes etti ve sustu. İşlek bir caddeye çıktıklarında durdu.
"Onu şikayet etmelisin. Sana zarar verebilir."
"Hıhı."
Ben onayladı ve daha sonra etrafa baktı. Sanırım buradan gidebilirdi. Ben hızla ilerlerken kız ona baktı. Daha sonrasında oda kendi yoluna gitmeye başladı.
Ben eve girdiğinde annesi mutlaktaydı. Odasına geçerken annesi seslendi.
"Bu kadar geç kalmazdın ve bana günümü sormadan geçiyorsun, endişelenmem gereken bir şey mi var?"
Oğlunun herhangi bir arkadaşa sahip olmadığını biliyordu ama zorbalığa uğradığına dair bir fikri yoktu. O sadece Ben'in çekingen olduğunu düşünmüştü. Bu yüzden oğlunun genelde eve erken gelmesine alışmıştı.
