(Gaby's POV)
Dalawang bagay lang pinagsisihan ko noon.. Ang Bagay na ginawa ko at ang bagay na hindi ko nagawa..
Nagawa kong saktan at baliwalain ang babae na walang ginawa kundi ang mahalin ako hanggang sa huling hininga nya.
At hindi ko manlang nagawang sabihin o iparamdam sa kanya na mahal na mahal ko din sya.
Ngayon huli na. Dahil wala na sya, tama nga ang sabi nila na malalaman mo lang ang halaga ng isang tao kapag nawala na sya sayo.
At ngayon iba na dahil may bago ng nagpapatibok sa puso ko,ang babaeng naturo sa akin na magmahal ulit,ang babaeng nagsabi sa akin na wala na akong dapat pang katakutan.
Isa lang naman ang kinakatakot ko..yun ay ang mawala ulit ang pinakamamahal kong babae.
Pero bakit ganun? Kung kailan ok na ang lahat,saka pa mangyayari ang bagay na yun? Bakit minumulto pa rin ako ng alala nya?
