Galata Kulesi

10

Ablamların evine doğru uykulu uykulu yürümeye başladım.
Şifresini bildiyim binanın kapısını açıp ardımdan kapattım. Sanırım binanın ilk katındaki boş daireye birileri taşınmış. Çünkü kapının önünde koliler ve birkaç ayakabı vardı. Bende onlara aldırış etmeden en üst kata çıkmaya başladım. Kapının önüne gelince önce aykabılarını çıkartıp kenara koydum. Ve sanırım annemler hariç birsürü kişi daha var çünkü sesler ve ayakabılar bunu işaret ediyor. Kapıyı çaldım ve biraz bekledim ve ata yani büyük yiyenin kapıyı açtı. Sanırım beni beklemiyordu ki baya bi şaşırdı. Bende onu kenara itip eve girdim elerimi yıkayıp yeni doğan yiyenim atlasın yanına gittim. 40 çıkmıştı ama ben okul yüzünden gelememiştim. Ve onun bu güzelliyini ilk defa görmüştüm. Atlas huysuzlanmaya başlayınca bende daha geldiyimden haberi olmayan ablamın yanına gittim beni görünce hiçte küçük olmayan bi şoktan sonra ne istediyimi sordu bende atlasın huysuzlanmaya başladığını onu dışarı çıkartmak istediğimi söyledim. Oda izin verip atlasın üstünü deyiştirip bana verdi. Yavaş yavaş merdivenlerden inerken sesler gelmeye başladı ve bende umursamadım. Son kata geldiyimde biri ayakabısını giyen biri diyerlerine kızan biride daha yeni üstüne tişört giyip hırka aldı. Diyerlerine kızan çocuk sonunda beni fark etmiş gibi konuşmaya başladı.

Çocuk:Şey bişey sorabilirmiyim?

G:Buyrun.

Dedim inanılmaz sert ve kalın sesimle.

Ç:Ben selim bu batu buda emir.

Dedi ilk kendini sonra üstünü giyen çocuğu sonrada ayakabılarını giyen çocuğu göstererek.

G:Memnun oldum bende gece. Siz ne soracaktınız.

Dedim adının batu olduğunu öğrendiyim çocuk söze başladı.

B:Bu civarda suyun başımı ne öyle bi yer varmış. Nerde bize tarif edermisiniz.

Dedi bende meedivenleri inmeyi bırakıp cevap verdim.
Tamam siz çıkın ben size tarif edicem dedim ve çocukların önden çıkmalarıma izin verdim.
Bende atlasın bebek arabasını getirdim ve çocukların yardımıyla aşağıya indirdim ve atlası yatış pozuzyonunda oturttum ve çocuklara gidecekleri yeri tarif ettim.