✨4🌸

336 41 27
                                    

ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲပစၥည္းေတြထည့္ရင္းအလုပ္ရူပ္ေနတဲ့ေကာင္္ေလးတစ္ေယာက္အနားမွာမ်က္နွာသိပ္မေကာင္းတဲ့မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ဟာပစၥည္းေတြကူယူေပးရင္းစကားဆိုလာသည္။

"သားငယ္ေလး တကယ္သြားေတာ့မွာလား"

"ဟုတ္ကဲ့ သားဆံုးျဖတ္ၿပီးသြားၿပီ"

"ဒါေပမဲ့..."

"ေမေမရယ္ကြၽန္ေတာ္ကအေဝးႀကီးသြားမွာမွမဟုတ္တာ
အိမ္ကိုလည္းမၾကာခဏျပန္လာမွာပါ"

"သားငယ္ေလးက အိမ္ျပင္မွာသြားေနမွာဆိုေတာ့ေမေမက စိုးရိမ္လို႔ပါ"

ေမေမရဲ႕လက္ေလးကိုကိုင္ရင္းကုတင္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္သည္

"သား ကိုယ့္ကိုကိုယ့္ ဂရုစိုက္မွာပါ ေမေမ မစိုးရိမ္နဲ႔ေနာ္"

"သားက ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့လည္းမေျပာေတာ့ပါဘူးေလ"

"ေမေမကို ခ်စ္တယ္ေနာ္ မြ"

ေမေမကိုဖက္ၿပီးအာဘြားေပးလိုက္ေတာ့ေမေမခင္ဗ်ာမ်က္ရည္ေလးေတြဥလာခဲ့တယ္။

အၿမဲတမ္းမိဘဆီလက္ျဖန္႔ေတာင္းၿပီးဘဝႀကီးကိုေပ်ာ္ပါးေနလို႔မွမျဖစ္တာ။ကြၽန္ေတာ္အနာဂတ္ေရွ႕ေရးအတြက္အေပ်ာ္အပါးေလ်ာ့သင့္ၿပီထင္လို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တာပါ။
ေက်ာင္းအေဆာင္မွာေနၿပီးအခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္လုပ္ရင္းအေတြ႕အႀကံဳယူခ်င္တယ္၊ကြၽန္ေတာ္လုပ္အားခနဲ႔ပဲေက်ာင္းတက္မယ္ဒါကြၽန္ေတာ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပဲ။
ကြၽန္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္မမွားေလာက္ဘူးဒါေပမဲ့ေမေမကိုေတာ့သနားမိတယ္၊ကြၽန္ေတာ္ကမိသားစုရဲ႕အေဝးမွာတစ္ခါမွအၾကာႀကီးမေနခဲ့ဘူးေတာ့ေမေမစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာဟာထူးေတာ့မထူးဆန္းပါဘူး။

"ေမေမ သားသြားေတာ့မယ္ေနာ္
ေက်ာင္းပိတ္တဲ့ေန႔ေတြျပန္လာမယ္အားရင္လည္းျပန္လာပါ့မယ္"

"အြန္းပါ သားငယ္ေလး ဂရုစိုက္ေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့ေမေမ တာတာ့"

လက္ျပႏူတ္ဆက္ရင္းေက်ာင္းအေဆာင္ရွိရာသူ၏အခန္းသို႔ဦးတည္လာခဲ့သည္။

ကုတင္၊စာအုပ္စဥ္နွင့္ပစၥည္းမ်ားအားလံုးဟာ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေနတာေၾကာင့္ေနခ်င္စဖြယ္ေကာင္းလွသည္။

𝙂𝐮𝐢𝐝𝐢𝐧𝐠 𝐒𝐭𝐚𝐫 (လမ္းျပၾကယ္){ZG+Uni} SOPEWhere stories live. Discover now