Γιατί με άφησες; |Jeon Jungkook ff|

Κεφάλαιο 19.

Ώσπου να βγει αυτός είχαμε πάει στο αμάξι αλλά για κακή μας τύχη μας κυνηγούσαν ώσπου ξαφνικά

Ώσπου ξαφνικά, αυτός και οι άλλοι μαζί του που μας κυνηγούσαν τράκαραν σε ένα πάρκο, δλδ έτσι όπως οδηγούσαν δίπλα είχε ένα πάρκο έστριψαν απότομα και τράκαραν

Jm: τι έγινε;

Jk: τράκαραν

Η Y/n μόλις το είπα, δεν ξέρω τι έγινε αλλά ήταν έτοιμη να κλάψει

R: τέλεια, σωθήκαμε, το ίδιο και η Y/n

Y/n: τι... έγινε...;

Jk: τράκαραν

Y/n: και... ήταν... ο Lee Know μέσα...;

Jk: ναι, γιατί;

Y/n: ΤΙ- ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ! μου λες ψέματα... Έτσι; πες μου ότι δεν είναι αλήθεια

Jk: αλήθεια λέω

Και τότε άρχισε να κλαίει, γιατί όμως;

End of Jungkook POV

Y/n POV

Ναι, το ξέρω, μπορεί να με απήγαγε αλλά... ήταν και είναι ο κολλητός μου, που μου συμπαραστάθηκε όταν χώρισα, με φρόντιζε σαν τον μεγάλο αδερφό που ποτέ δεν είχα... ήταν τόσο καλός... γλυκούλης... Και όποτε κάποιος με έβριζε ή κάτι τέτοιο με προστάτευε... οπότε ότι και να κάνει δεν θα τον αφήσω ποτέ. ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΟΣΟ ΖΩ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΩ!

Ε: Σταμάτα το αυτοκίνητο

Jk: τι;

Ε: είπα... ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Jk: Οκ, οκ, αλλά γιατί;

Ε: θέλω να σώσω τον Lee Know, δεν θέλω να πεθάνει

Jk: μετά απ-

Ε: δεν έχει σημασία, και έχει κάνει πολλά καλά πράγματα για εμένα, το ξέρεις;

Jk: πες μου ένα

Ε: όταν εσύ και εγώ χωρίσαμε ήταν ο πρώτος που μου συμπαραστάθηκε, με προστάτευε, και ήταν σαν τον μεγάλο αδερφό που ποτέ δεν είχα. ΟΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ. Σε παρακαλώ...

Jk: καλά...

Βγήκα έξω, τον φώναζα, ώσπου τον βρήκα. Είχε κλειστά τα μάτια και αυτό με φόβισε...

Ε: LEE KNOW! ΞΥΠΝΑ! ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ!

Lk: Y/n...

Ε: ΝΑΙΙΙΙ, ΕΙΣΑΙ ΞΥΠΝΙΟΣ! ΖΕΙΣ!

Lk: μπορεί να είναι η τελευταία μέρα που ζω...

Ε: ΜΗΝ ΛΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΤΩΡΑ, ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ! Και θα κάνουμε νέες αναμνήσεις... ωραίες... Και χαρούμενες...