"Sige na kuya please? Sandali lang naman tayo sa mall. Gusto ko lang naman na bilhan si mama ng pasalubong. Biglaan kasi pag-uwi natin kaya hindi na ako nakabili." Pagungulit ng kanyang kapatid.
Mula pagsakay nila ng eroplano hanggang makarating sila sa NAIA airport ay kinukulit parin siya nito. Hindi na pinaalam nila sa kanilang mama na uuwi na sila para ma surprise ito. Kaya ito kinukulit siya nito na dumaan ng mall para bumili ng pasalubong.
"Give her what she wants. You know that she won't stop." Saad ng kanilang ama na nakasunod sa kanila. Nakukulitan na siguro ito sa kanyang kapatid. Who wouldn't? Having Marie around is a disaster. She's so annoying. And i think having a sister is a mistake.
Huminto siya at humarap dito. "Okay! But i'm giving you a 1hour only. Either you've buy what you need or not, were going home. Got it?" Saad niya dito. Kailangan niyang maging strikto dito. Dahil kung hindi, gabi na sila makakauwi sa bahay. Parang lilibutin nito ang buong mall sa tagal.
Nagtatalon pa ito sa tuwa. "Okay, kuya. Promise. Sabi na eh, hindi mo talaga ako matitiis." Nakangiting saad nito sa kanya.
He rented a car na gagamitin nila sa araw na iyon. Mas convenient ang ganitong set up, lalo na at traffic na sa mga oras na ito. It's already 10am at kailangan pa nilang dumaan sa mall. Half an hour at narating narin nila ang mall.
"Kuya?" Pa sweet na saad ng kapatid nang matapos niyang ma i park ang sasakya May pa puppy eyes pa itong nalalaman. Napabuga siya ng hangin. Ano na naman kaya ang ihihirit nito?
"Ano na naman, Marie? Kulang pa ba ang perang binigay ko sa'yo? Sobra pa nga 'yun, di ba?"
"It's not about the money kuya. But, pwede mo ba akong samahan? Please?" Pakiusap nito.
"That's the last thing that i would do. Not with you in this matter." Tanggi niya. He knows better what would happen kung sasama siya dito. Gagawin lang naman siya nitong alalay, for sure.
"Dad, look how kuya treated me. He doesn't love me anymore." Nagpapaawang saad nito sa ama.
"I'm tired, Marie." Tanggi niya.
"What if may mambastos sa akin? Sinong magtatanggol? Sige na kuya! Just go with me." Paawa nito.
"And who told you to wear such dress? Kita na nag pusod mo ang ikli pa ng shorts mo. Di ba sabi ko magsuot ka ng matino?" Paninisi niya dito.
"Cause this is how i dressed! But promise, this would be last time that i'll be wearing this."
"Okay!" Suko niyang saad. "Dad, would you like to come with us?" Alok niya sa ama.
"I'd rather stay here. You know how i hate roaming around with lots of people. I'll just take a nap for the moment. Enjoy yourself guys." Tanggi nito.
Excited itong bumaba sa sasakyan habang hila ako. This would be a long 1hour shop, i guess. Naiiling na nagpahila nalang siya dito.
"Ma! Alis muna ako. Pupunta kami sa mall nila Bogz." paalam ni Tatin sa ina. Lumabas ito sa kusina at seryoso ang mukhang nakatingin sa kanya. "Ma, if you are just going to nagged. Spare me this time dahil late na ako." pakiusap niya.
"Aalis kang ganyan ang suot mo?" seryosong saad nito. Tiningnan siya niyo mula ulo hanggang paa.
She's wearing loose ripped jeans and a t-shirt. She paired it with a black shoes and a cap. Ano na namang masama sa suot niya?
"Anong masama sa suot ko ma?"
"Magsabi ka nga sa akin ng totoo? Tomboy ka ba? Totoo ba iyong sinasabi ng mga kapitbahay natin?" tanong nito sa mataas na boses.
YOU ARE READING
T A T I A N A
Short StoryTomboy ang madalas na bansag kay Tatiana. Palibhasa ay mahilig siya sa sports lalo na ang basketball. At ang mga kaibigan niya ay kilalang basagulero sa kanilang kanto pero sa totoong buhay takot sila sa kanilang mga nanay. Pero nang makilala ni Tat...