Her Şeyin Bitişi

119 9 3
                                    

"Lily! Harry'i de al ve git buradan!"
Zavallı, kızıl saçlı kadın; zümrüt yeşili gözlerini açtı. "Sorun nedir James?" diye sordu kocasına, gecenin geç saatleriydi. "O geldi, Lily!" Lily, bunu duyar duymaz zümrüt yeşili gözleri büyüdü, göz yaşlarıyla doldu güzel gözleri. Genelde hep gülümserdi, ama o anda tek hissettiği duygu korkuydu. Gözleri dolmuştu. Huzurla uyuyan bebekleri Harry'e baktılar ikisi de. 
"James, hayır, seni bırakamam. Sen öleceksen ben de öleceğim."
"Balım, lütfen bunu yapma, lütfen. Harry'i ve kendini kurtar. Sana demiştim ya, senin için canımı veririm diye, şimdi vereceğim. Lütfen Lily. Kurtar kendini."

Yatak odalarının kapısı açıldı, kapının gıcırtısının ardından içeri giren kişinin ayak sesleri sarmıştı etraflarını. Bu oydu. Bu Karanlık Lord'du. Sonları gelmişti. 20 yıllık ömürlerini tamamlamışlardı, bu dünyadan gideceklerdi. Remus ve Sirius yanlarında değildi. Peter yanlarında değildi. Küçükken gittikleri evlerinde, Hogwarts'da değillerdi. Güvende değillerdi. Kan dondurucu bir gülüş duyduktan sonra, yeşil, parlak bir ışık etraflarını sarmıştı. Lily'nin gözleri ışığa alıştığında yerde James'in cansız bedeninin yattığını gördü, onun yerine kendisi ölmek istemişti. Hissettiği suçluluk duygusu, korkusunu bastırmıştı. Ölmek istemiyordu. Hayatını birlikte geçirmek istediği adamın uyanmasını istiyordu. 

Severus, gördüğü yeşil ışığın ne olduğunu anlamıştı. Lord Voldemort, James'i öldürmüştü. Şimdi ise Lily'i öldürecekti, sonrasında Harry'nin hayatına bir son verecekti. Severus, asasını sağ eline aldı, önünde tutarak eski binaya girdi. Merdivenleri yavaşça çıkıyordu.

Voldemort, acımasızca Lily'e doğrultmuştu asasını. "AVADA KEDAVRA!" Lily, güzel gözlerini dünyaya yumdu, yere yığıldı. Karanlık Lord acımasızca Harry'i öldürecekti bile. "Avada Kedavra!"

O ölmemişti. Harry hala yaşıyordu. Alnında duyduğu acı tarifsizdi, fakat yaşıyordu. Harry, hıçkıra hıçkıra ağlıyordu, küçücük elleriyle beşiğinden çıkmak için çabalıyordu. Annesinin cansız bedeninin yanına gitmek istiyordu. Annesini son bir kere görmek istiyordu belki de.

Severus, bunları duyduktan sonra adımlarını hızlandırdı, artık her şeyin gerçekleştiği yerdeydi. Yatak odasındaydı. Lily ve James ölmüşlerdi. Harry beşiğinde, şimşek şeklindeki yara iziyle ağlıyordu. Severus dizlerinin üstüne çöktü, Lily'nin bedenine sarıldı, alevleri anımsatan kızıl saçlarını okşadı, başını omzuna koyup ağladı, daha çok ağladı, durmak bilmeden ağladı. Her şey bitmişti. Bu her şeyin sonuydu.

- - - - - - - -

"Evet, Harry, işte ailen böyle öldüler." Hagrid, paltosunun cebinden çıkardığı lekeli bir mendile burnunu sildi. "Çok iyi insanlardı. Hayatımda tanıdığım en iyi insanlardı onlar." Harry, olan her şeyi dikkatle dinlemişti. Dursley'ler ona yalan söylemişlerdi. Ailesi bir trafik kazasında ölmemişlerdi. Voldemort denilen bu herif, ailesini elinden almıştı.

"Alnındaki yara izi, Harry. Sıradan bir kesik değil o. Alnındaki yara izi, bir vahşetin izi."

yazar notu ;; bayağı uzun bir aradan sonra yeni bölüm attım, bu bölüm beni bile üzdü be. Bu hesapta iki admin var, birisi ben, birisi ise Maria admin, genelde Maria bu hesapta oluyor. Bu bölümü yazmak için ben giriverdim, DM'lere falan da Maria bakıyor yani. Umarım günleriniz güzel geçiyordur, hepinizi çok seviyorum, kendinize çok çok dikkat edin. Sihirli günler!

Çapulcular - Harry Potter Fan Kurgusu - TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin