Time skip>>>>
Peteက ဒီနေ့ စာမသင်ပဲ....မြိုံထဲ လျှောက်လည် ချင်တယ်ဆိုလို့...သူ့အဖေကို ကျွန်တော် ဖုန်းဆက်တော့...
"ရပါတယ်...ဆရာKao... နေ့တိုင်းစာသင်ရရင် ငြီးငွေ့နေမှာပေါ့....ဂိုဒေါင်ထဲမှာ Peteဆယ်တန်းအောင်ရင် ပေးဖို့ ဝယ်ထားတဲ့ ကားတစ်စီးရှိတယ်...အဲ့ကား ယူသွားလိုက်ပါ..."
"ခ... "
ဒီလိုနဲ့ တစ်မြို့လုံးလျှောက်သွားပြီး ညဈေးတန်းက အပြန်
အိမ်ရောက်ခါနီးမှာ ကျွန်တော့်ကို ကားခဏရပ်ခိုင်းတယ်....
"Pete....ဘာလို့လဲ..."
Peteရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက တခုခုကို စိုးရိမ်နေသလိုပဲ...
သက်ပြင်းတွေလည်း ခဏခဏ ချနေတယ်
Pete အသက်ကို ဝဝရှူသွင်းလိုက်ပြီး...
"ကျွန်တော် P'Kao ကို ချစ်တယ်...ဆယ်တန်းအောင်ပြီးမှ ဖွင့်ပြောရင် နောက်ကျသွားမှာစိုးလို့ပါ...P' ကျွန်တော့်ကို စိတ်မဆိုးပါနက်....ကျွန်တော်Gayတစ်ယောက်မဟုတ်ပါဘူး...ဒါပေမဲ့...P'ကိုတော့ ကျွန်တော် တကယ္ခ်စ္တာပါ..."
ကျွန်တော် လုံးဝမထင်မှတ်ထားတဲ့ စကားတွေပါ....
ကျွန်တော်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ချင်း မတိမ်းမယိမ်းဆိုပေမဲ့
အသယ်ဆယ်နှစ်ကျော်ကွာတဲ့ ကျွန်တော့်ကို Peteက ချစ်တယ်တဲ့လား..."
"....P'Kao... ကျွန်တော့်ကို စိတ်ဆိုးသွားတာလား..စိတ်မဆိုးပါနက်..ကျွန်တော့်ကို ပြန်ချစ်ပါနော်..."
Peteက ကေလးပီပီ...သူလိုချင်တဲ့ အရာအတွက် တတွတ်တွတ်တောင်းဆိုနေတယ်...
Peteရဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ဆုံမိတော့ ကျွန်တော် တစ်ခု သတိထားမိလိုက်တယ်....ဘုရား ဘုရား....
အသက်သုံးဆယ်အရွယ် ကျွန်တော့်ရဲ့ ရင်တွေ ခုန်နေပါလား....ကျွန်တော်ကရော Peteကို ချစ်နေပြီလား....Peteလို ရင်ခုန်တတ်စအရွယ် ခလေးတစ်ယောက် ချစ်တယ်လို့်ပြောတာ အပြစ်မဟုတ်ပေမဲ့...ကျွန်တော်လို ဆရာတစ်ယောက်က လူ့ကျင့်ဝတ်ကို စောင့်ထိန်းသင့်တယ်မလား...
"P'Kao....ဖြေပါဗျာ...P'လည်း ကျွန်တော့်ကို ချစ်တယ်မလား.."
Peteကို ဘယ်လိုပြန်ဖြေရမယ် ကျွန်တော် မသိဘူး....ကျွန်တော့်ခေါင်းတွေ အရမ်းမူးနေပေမဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု အမြန်ချလိုက်တယ်...
YOU ARE READING
"ဆုံဆည်းခွင့်လေးပေးပါ"
Fanfictionငါ မင်းကို မမှတ်မိခဲ့လို့ တောင်းပန်ပါတယ်New Tay.....ဒီတစ်ခါ မခွဲတော့ဘူးနော်.........
