Kabanata 7

1 0 0
                                    

Nilock ko ang pintuan at padapang nahiga sa kama ko. Pinipilit kong pigilan ang pag-iyak ko, but my tears are keep going out my eyes.

I did not expect this to happen. Alam ko namang wala na sa mood si kuya ng dumating dito, but that doesn't make sense! Hindi nya parin dapat ako pinahiya sa harap ng ibang tao. I feel so humilliated. I am so down.

I hear a knock on my door.

"Andi, princess. I'm sorry. I...I was just upset when I come home, I'm sorry kung nabaling ko sayo ang galit ko." Humina ang boses nya. "Forgive me, princess."

I did not say anything. Humihikbi lang ako.

Narinig ko na ang mga yabag nya palayo. Lalo akong napahagulhol.

I forgive him, pero hindi ko parin maiwasan mag tampo. He is my brother after all and beside I can't keep mad at him. Maybe I am mad now but later I am already not.

Unti-unti ng humupa ang mga luha ko. At unti-unti narin akong kumalma.

Napabalikwas lang ako ng bangon ng maalala si Jaxon.

Dinukot ko agad ang cellphone ko sa bulsa ko, at nakita ang 25 missed calls galing kay Jaxon.

I flinch when he call again.

Tumalon ako paalis sa kama at humarap sa salamin.

Medyo namamaga na ang mata ko, at namumula narin ang dulo ng ilong ko. Halata na galing ako sa iyak.

Mabuti sana kung call lang hindi nya makikita ang mukha ko, but he is calling via facetime.

Huminga muna ako ng malalim bago sinagot ang tawag.

"I've been calling you for hours! You're not answering. What did you do..." he stop and stared at me for a second, and then his jaw clench. "Did you cry?"

Napatikhim ako para alisin ang nakabara sa lalamunan ko bago magsalita.

"Uhm. H-hi." Siniglahan ko ang boses ko. "Are you done? I missed you. Uuwi ka na ba?" I joked.

Lalo lang nag-igting ang panga nya.

"I'll book a flight, now."

Nawala ang ngiti ko sa sinabi nya.

"What?! Tapos ka na ba dyan?"

"No. By night I'm already in manila, so prepare your explanation. I'll hung up."

"What?! No. No. No. You can't do that. Tapusin mo na lang muna ang mga gagawin mo dyan. Pwede naman tayo mag-usap pagkadating mo."

Nagbibiro ba sya? Uuwi sya dahil lang sa umiyak ako? No!

"Yeah. Mag-uusap tayo pag-uwi ko. Later tonight, Andriette." He said in a final tone before he hung up.

What the heck!

Dahil sa sobrang frustration ko ay napaligo ulit ako. Nagtagal ako ng ilang oras sa banyo kakaisip kay Jaxon. But then kinilig din naman ako dahil sa ginagawa nya. He just made me feel that he is always here beside me. At kinikilig ako sa isiping iyon.

Alas onse ng makatanggap ako ng text galing kay Jaxon.

Handsome: Pupuntahan kita.

Kinabahan agad ako sa text nya kaya dali-dali na akong nagreply.

Me: No! Ako nalang ang pupunta sa unit mo. Just wait me there.

Lumapit ako sa pinto at dinikit ang tenga doon para pakinggan ang paligid. Tahimik na.

Bumalik ako sa kama at binuksan ang speaker ko sa side table at pinlay ang mga soft music. Para kapag nagpunta si kuya sa tapat ng kwarto ko at narinig ang tugtog iisipin nya na tulog na ako. He used at me to play music before I sleep so he won't doubt.

Secretly YoursWhere stories live. Discover now