...I'm In Love With My Teacher...

A24

<<Adrien : Annenlere haber güzelim. Yarın Annemle tanışmaya geliyoruz.>>

Mari : ne?

Adrien : duydun işte?

Mari : ciddi misin?

Adrien : elvet bir gün tanışacaklar. Tanıştıralım işte.

Mari : Ta-tamam o zaman.

*Marinette annesini arayıp haber vermişti. Adrien da arayıp haber verdikten sonra oturup konuşuyorlardı.*

Mari : bunu yaptığın için teşekkğr ederim.

Adrien : Bunu ikimiz için yapıyorum. Sonuçta Yakında Agreste olacaksın. Ailen kızının nasıl bir yakışıklıyla evlendiğini bilmeli.

Mari : Yine egolanmışız bakıyorum.

Adrien : ee ne de olsa aşırı enfes bir kızla çıkıyorum.

*Birlikte gülüşmüşlerdi. Sonunda ise yatmışlardı. Sabahın erken saatlerinde kapı çalınca Adrien açmıştı.*

Adrien : Anne?

Emilie : Ay! Oğlum çekil! Çok yoruldum!

Adrien : Anne niye geldin? ben seni alıcaktım.

Emilie : Ah güzel oğlum, sen gelene kadar çok zaman geçer. Yapıcak çok işimiz var.

*Üzerinde kalçalarına kadar tişört olan Marinette uykulu bir şekilde esneyerek ve konuşarak geliyordu.*

Mari : Kim gelmiş?

*Gözlerini açtığında karşısında kadını görünce şaşırmış ve utanmıştı. Adrien hemen Marinette'in önüne geçerek onu odaya doğru götürmüştü.*

Mari : Annen gelmiş! ve onun karşısına böyle çıktım.

Adrien : sakin ol abartma hayatım.

Mari : çok utanıyorum...

*Elleri ile yüzünü kapatan Marinette'e kahkaha atarak. Ellerini yüzünden ayırıp öpücük bırakmıştı.*

Adrien : sen giyin, ben annemin yanındayım.

Mari : tamam...

*Marinette hemen üstünü giyip elini yüzünü yıkadıktan sonra. İçeriye gitmiştiniz.*

Mari : Hoşgeldiniz Emilie hanım.

Emilie : Hoşbuldum kızım! ama artık Anne demelsin sonuçta aile oluyoruz.

*Marinette gülerek başını sallamıştı.*

Mari : Tabi Annecim.

Emilie : ay! Bak daldım yine hadi seninle alışverişe çıkacağız. Bir sürü şey alacağız.

Mari : Biliyor musunuz, hiç gerek yok.

Emilie : Olur mu öyle şey. Adrien! Gidiyoruz hadi.

Adrien : geldim anne.

Mari : Nereye gidiyoruz?

Adrien : Alışverişe.

Mari : gerek yoktu gerçekten.

Adrien : bu konuda annemi yenemezsin.

Emilie : Olmaz öyle şey Adrien tut kızımın elini gidiyoruz.

Mari : gerçekten yenemem galiba...

Adrien : Demiştim...

*Marinette Adrien'ın uzattığı elini tuttuyor ve yolculuk başlıyor.*

*Alışverişe çıkan ikili, Heyecanla her mağazaya girip bir şey seçip alan Emilie'nin peşinden koşuyordu.*

Emilie : Kızım!

Mari : Efendim annecim.

Emilie : Annen hangi çiceği sever?

Mari : Bütün çiçekleri sever neden ki?

Emilie : Tamam o zaman, Merhaba buradaki bütün çiçeklerden bir buket alayım.

*Adrien ve Marinette birbirine şaşırarak bakıp Emilie'yi durdurmaya çalışmıştı.*

Adrien : Anne bu biraz fazla olmaz mı?

Emilie : Hayır, fazla olmaz.

Mari : Annecim! Hatırladım da Annem papatya sever. Sadece papatya

Emilie : haa o zaman sadece 1 buket papatya alalım.

Çiçekçi : tabi efendim.

*Çiçekci, çiçeği hazırlayıp Adrien'a verdiğinde. Emilie Marinette'i başka bir mağazaya götürüyordu.*

Emilie : ikinizi de çift gibi giydirmem lazım. Çok güzel görünmeniz lazım. Hadi kızım istediğini seç dene (Yazar :banada böyle kayınvalide lütfen)

Mari : Aslında...

*Emilie öyle bir bakmıştı ki Marinette hemen susmuştu.

Marinette kendine birşeyler bakarken Emilie işe el atmış ikisine de güzel kıyafetler bulup ellerine verip, denemeleri için kabine yöneltmişti.

Çıktıklarında ise ikisi de muhteşem gözüküyordu*

Emilie : çok güzel oldunuz. Yaklaşın da bir fotoğrafınızı çekeyim.

*Adrien hemen Marinette'in beline elini atmıştı. Marinette ona bakarak koluna girmişti ve kameraya dönmüşlerdi.*
(yazar :eriyorum)

Emilie : artık hazırsınız, gidebiliriz...
.
.
.
.
.
.
.
.
.

>>Ve Diğer hikayeme de bakarsanız sevinirim.. Hem de çok.

<<>>Yorum yapıp
<<>>Oy atıp
<<>>Takip ederseniz.
<<Gerçekten çok sevinirim.>>

<<>>Yeni Bölüm'de Görüşmek Üzere...