Одоо хэн нь хэн гэдгийг шийдэх хэрэгтэй ч хэн ч хэн гэдгээ мэдэхээ байчихжээ...
Чангкюн - Хён одоо босоорой. Та өөрөө л өглөө эрт явна гээд байсан биздээ. Цайгаа уугаад явцгааяаа
Вону - Ойлголоо Кюнаа. Одоо бослоо
Чангкюн - Дэлгүүр хэсэцгээе! Тиймээ!
Вону - Байнга л хамт дэлгүүр хэсдэг байж хэт хөөрөөд л эгдүүтэй гэдэг нь
Чангкюн - Солонгост нэг ч удаа хамт дэлгүүр хэсэж байгаагүй шдээ
Вону - Ойлголоо доо хайраа
Шөнө дунд болсон зүйлсийг хэн хэн нь мартсан аятай урьдныхаараа л бие биенээ эрхлүүлсээр гэрээсээ гарцгаав.
Чангкюн - Хён тэрийг тэрийг хардаа хөөрхөн юмаа. Авмаар байна.
Вону - Авна авна гэчихээд дараа нь таалагдахаа больчихлоо гээд хаях хэрэгтэй болдог шдээ кюнаа. Нөхөр чинь ажилгүй шдээ
Чангкюн - Гэхдээ л авмаар байна.
Вону - Заза хайр нь аваад өгье
Чангкюн - Та картаа нээлгээгүй байгаа шдээ
Вону - Өө тийм бил үү? Мөнгөтэй байж ашиглаж ч чадахгүй нээ хха
Чангкюн - Хён ямар нэг зүйл уумаар байна уу?
Вону - Тэгье. Кофе л уумаар байна
Чангкюн - Би яваад аваад ирье ээ
Вону - Хамт явцгааяаа
Чангкюн - Би гялс яваад ирье. Та эндээ юм харж бай
Чангкюныг кофенд явсан хойгуур Вону энэ тэрүүгээр нүдэндээ таалагдсан зүйлсээ л харах аж.
'...' - Хён энэ та мөн биздээ?
гэсээр зүүдэнд нь гардаг хоолой ард нь гарсаар Вонуг эргэж харж ч амжаагүй байхад энгэрт нь наалдаад тэврээд авчихав.
Вону - Уучлаарай хүн андуурсан байна. Би өөрийг тань танихгүй юм байна
'...' - Хён тоглох хэрэггүй. Би Хёнвон л байна шүү дээ. Найз залуу чинь. Таныг энэ дөрвөн жил би ямар их хайсан гээч. Чангкюн таныг нуучихаад гэнэт алга болчихсон болохоор би бүүр яахаа мэдэхгүй
Вону - Уучлаарай гэхдээ нөхрийг минь яаж таньдаг гэдгийг мэдэхгүй ч би лав таныг огт танихгүй юм байна. Харин одоо намайг тавьчихгүй юу?! Хүмүүс хараад байна
Хёнвон - Хён та өвдчихсөн юм уу? Яагаад намайг танихгүй байгаа юм? Сүүлд надаас болоод осол гарчихсан юм шиг санагдаад. Дээрээс нь таныг ч олохгүй байх надад ямар хэцүү байсан гээч
YOU ARE READING
Time that I forgot {#Edited}
FanfictionНэг өглөө сэртэл би нөхөртэй болчихсон байсан... Changkyun+Wonho=Happy ~Tiff~