İki Yıldırım (BNHA fanfic × Denki Kaminari)

11.Bölüm-Olmaması Gereken Düşler

Selağm yine ben neyse bir şeyler yazmaya üşendim direkt bölüme geçelim.
...............................................

Gözlerimi açtığımda karanlık bir odadaydım. Ellerim bağlıydı ağzımda bir kumaş parçası ile kapatılmıştı. Gözlerim karanlığa alışınca bir yatağa bağlı olduğumu gördüm.

Ne olduğunu hatırlamaya çalıştım. Son hatırladığım şey Todoroki ile olan konuşmamızdı.

'Üzgünüm Sevgilim.'

Neler oluyor lan burda?

Tebrikler Misha bu sefer yarrağı yedin.

Her geri zekalı kurbanın yaptığı gibi ilk olarak 'İMDAT' diye bağırmak yerine daha salakça bir şey yapıp geri uyumaya karar verdim.

Tam uykuya dalacakken kapı açıldı. İçeri giren ışık parçası gözlerimi alırken Bay Yanderenin sesini duydum.

"Günaydın Güzelim."

"Siktir git amına koyarım."

"Çok agresifsin bebeğim."

"Sen mi gidersin ben mi kolunu götüne sokayım?"

"Yemek getirdim bebeğim."

"Pislik herif."

"Mish-"

"Kes o boktan sesini."

"Seni başkasının almasına izin veremezdim."

"Sevdiğin kızı bağlayıp acı çektirerek mi gösteriyorsun sevgini?"

"Kaçarsın diye yapmıştım."

"Todoroki bileklerim acıyor." diye mırıldandım ağlamaklı bir tonla.

"Üzgünüm biraz daha öyle kalmak zorundasın."

"Yemeğimi nasıl yiyeceğim?"

"Ben yediririm."

"Pekala."

Todorokinin beni kaçırmasına rağmen bana yedirdiği lezzetli yemeğin karnımı doyurmasına izin verdim.

"Ne yapmak istersin?"

"Böylesine rahatsız edici bir odadan çıkmak."

"Eğer uslu bir kız olursan daha güzel odalara geçebilirsin."

"Mhm pekala."

Todoroki yavaşça odayı terk ettiğinde tekrar yatağa uzandım. Eğer onun huyuna gidersem gafil avlayabilirdim. Kelepçelerimi çözdüğü anda burdan çıkacaktım. Kafamda çeşitli planlar kurarken uykuya daldım.

(Denki'nin Ağzından)

Sabah Misha beni uyandırmaya gelmediğinden uyuya kaldığını düşünüp odasına gittim. Kapıyı büyük bir enerjiyle açıp içeri girdiğimde toplu yatağı ve Kacchanın boş mama kutusu onun orda olmadığını belli ediyordu.

Kacchanın mamasını doldurup odadan çıktım ve onu aramaya karar verdim.

Telefonu odasında çalıyordu. Yurdun etrafına baktığımda o elinden düşürmediği kahvesiyle etrafı izleyen bir Misha görmeyi bekliyordum ama yoktu.

Çatıya çıktığımda orda da yoktu. Panik yapmaya başlamıştım koşarak Bakugouya haber verdim.

Birlikte tekrar aradığımızda yine bulamadık. Tüm Yurda haber verdiğimizde Todoroki de ortada yoktu.

"Nerde bunlar?"

"Bilmiyoruz dün gece ikisi bahçede konuşuyorlardı en son o zaman gördüm."