Berk'ten; Sahile geldiğimde Tolga ve Aybike'nin yanında Asiyede vardı. Oturdukları banka doğru yürüdüm. Önlerinde durdum. - Selam. - Senin planın yok muydu Berk? Dedi Aybike. - Gitmek istemedim. Sizin burda olduğunuzu görüncede geliyim dedim. Tolgaya dönerek; - Ee Asiyede burdaymış ben sizi yanlız sanmıştım fotoğrafı görünce. - Asiye o sıra telefonda abisiyle konuşuyodu kanka.
Tabi sende fırsatı kaçırmadın. Diye düşündüm. Sabır.
- Aybike seninle soruları yapalım istersen. Tolga Asiyeyi bırakır. - Sonra yaparız. Hoca bize bir hafta daha süre verdi. - Tamam sen bilirsin. Tolga o sıra lafa girdi; - Bana gidelim isterseniz. - Bana gidelim. Diye söze girdim. - Tamam kanka. Sen ne dersin Aybike? - Bana uyar Asiye sen? - Doruğuda çağırırız. Dedim. - Tamam gelirim bende.
Hep birlikte eve doğru yürüyorduk. Tolga sürekli Aybike ile konuşmak için konu açıp durdu. Bende konuya dahil olmadan durmadım tabi. Evin önüne geldiğimizde Doruk arabasından indi hemen gelmişti. Eve girdik.
- Oyun? Dedim.
Herkes olur demişti. Hep beraber kutu oyunları oynamaya başladık. Bir kaç tur sonra herkes sıkılmaya başladı. Koltuklara geçtik. Tolga hala konuşma peşindeydi. Asiye Dorukla konuşuyordu. Aybike ile Tolga konuşurken bende onlara katılıyordum. Beş dakika sonra Tolga yukarı lavaboya çıktı. Doruk ve Asiye bahçeye çıktılar. Aybike de telefonuna bakıyordu. O an aklıma gelen şey tam bir delilikti. Ama hatayı telafi edebilecek bir delilik. Bir Aybike'nin beyaz spor ayakkabısına bir de masada duran kaleme baktım. Biraz dejavu yaşıyo olabilirim ama kesinlikle Melisanin ayakkabısından, o andan daha güzel olacağı kesindi. Çünkü karşımdaki kişi Aybikeydi.
Masadan kalemi aldım. Hemen Aybike'nin yanına çöktüm.
- Berk napıyosun! - Dur biraz tatlım.
Sağ ayakkabısının dış tarafına çizimi yapmaya başladım. Aybike'de izliyordu.
- Telefonuna bakar mısın?Sürpriz olsun. Hafifçe gülerek konuştu. - Delisin sen. Tamam.
Lütfen bittikten sonra ayakkabıları başıma geçirme Aybike lütfen. Diye düşünerek çizime devam ettim. Aybike'den bunu beklerdim. Ama ben o günü telafi etmek istediğim için yapıyordum bunu. Tepkisini de çok merak ediyorum. İki dakika sonra bitmişti. Gerçekten güzel olmuştu.
Berk'in çizimi;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aybike'ye baktım. Hâlâ telefonuyla oynuyordu.
Aybike'den;
Berkten beklemezdim ama telafi etmek istiyordu işte. Ayakkabıları kafasına geçirmeyi düşünmedim değil ama ne çizdiğini çok merak ediyorum. Sanırım bitmişti.
- Bitti Aybik.
Hemen ayakkabıma baktım. Gerçekten çok beğenmiştim. Harikaydı.
- Çok güzel olmuş Berk.
Sırıtarak ayağa kalktı. O an aklıma bir şey geldi.
- Acaba daha kaç kişinin ayakkabısına böyle şeyler çiziceksin - Bu ilk olmasada sondu. Zaten ilkide saçmaydı. Ya Aybike ben burda ne yapıyorum sen ne diyosun.
Yüzümde ki sırıtmamla konuştum;
- Tamam tamam. Gerçekten beğendim. - Sevindim. Mutlu olmana, beğenmene.
O sırada Tolga geldi.
- Ne yapsak ya sinemaya falan mı gitsek? - Olur. Sen ne dersin Berk? - Sana uyarsa bana da uyar.
Ne alaka şimdi Berk bazen saçma sapan şeyler söylüyo işte. - Ben Asiyelere haber veriyim. Dedim ve kalktım. Onlarada haber verdikten sonra yine yola koyulduk.
Asiye, Doruğun arabasına binmişti. Ben ve Tolga'da Berk'in. Ben arka koltuktaydım. Sinemanın önüne geldiğimizde Sona ben ve Berk kalmıştık. Diğerleri sinemaya girmişti. Arabadan indim.Hava kararmıştı. Berk ile içeri girerken kapının önünde telefonum çaldı. Annem arıyordu. Telefonu açtım ve sonrasında yaşadığım şokla olduğum yerde kalakaldım.
Selamm. Bu bölüm biraz kısa oldu.
Bölümhakkında ki yorumlarınızıbekliyorum.
Bide sizce hikayeyi Aybike'ninmi Berk'in mi düşünceleriyle okumak dahagüzel? Bunu da cevaplarsanızsevinirim.
