I am a Swift! Well, and? (Taylor Swift and One Direction fanfic)

Love? Or fake?

Hallotjes lezers,

Ik ben nu al bezig met een volgende hoofdstuk omdat iemand me heeft geholpen met ideeen.

Bedankt, xLiesx! Je hebt me echt geholpen! Ik ga een van je ideeen gebruiken!

Dus veel leesplezier!!

xxxx

~~

Ik glimlach naar Cheri. "What you think about the movie?" Vraagt ze. Ik haal me schouders op. "I think I like it!" Zeg ik. Cheri schiet in de lach. "Wow! Surprisingly!" Zegt ze. Ik geef haar een zetje. "He! Be careful with this girl!!" Ik schiet in de lach. Maar mijn lach verdwijnt als de sneeuw voor de zon. Cheri kijk me verbaast aan, als ik opeens stil sta. "Cheri...I walk form here! You can go home!" Zeg ik. "And you than?" "I walk alone!" Zeg ik. Cheri twijfelt even maar loopt dan weg. Als ik zeker weet dat ze weg is loop ik naar voren. "I knew it!!" Ik ontdek dat ik nu al begin te schreeuwen. Harry kijkt verschikt op. "R-Robin!" Weet hij uit te brengen. De vrouw naast hem kijkt hem verbaast aan. "You know this girl?" Vraagt ze. Harry schenkt geen aandacht aan haar. "What you doing here? I though that you were go too a movie!" Stamelt Harry. "Yeah, i was!" Ik zet een stap naar voren. "With whom you now sat to decorate?!" Ik probeer mijn stem duidelijk te laten kliken. Maar hij breekt. Hoe kan hij?! Hij heeft met mijn zus en dan gaat die met iemand anders flikflooien!! Harry slikt. "Please don't tell this too Taylor!" Smeekt hij. Ik kijk hem recht aan. "What do you think? That I my sister a player boyfriend has?!" Ik draai me om en been naar huis. "Robin! Please! It's a mistake!" "I do not hear!" Zeg ik. Harry grijpt me arm. "Let me loose, if you wanna keep that arm!" Zeg ik met opgeklemde kaken. Harry laat me haastig los. "Please?!" Smeekt hij nog eens. Ik kijk hem aan. "Listen Harry, I never trust you, and that will never happend! So, forget it!" Ik draai me om en loop naar huis.

Ik kijk naar het plafon van mijn hemelbed. Heb ik het wel goed gedaan, door het Taylor te vertellen? Vraag ik me voor de 600e keer af, als ik weer een hartverbrekende snik hoor uit Taylor's kamer. Ik klim uit het bed en open mijn deur. De jongens liggen al te slapen. Niall keek me boos aan toen ik het vertelde. Dat doet me misschien bijna meer pijn dan de pijn in Harry's ogen. Ja, ik heb medelijden met hem gekregen. "Taylor?" Ik klop op mijn zus' deur. Een hartverschurende snik als antwoord. Ik open de deur en bekijk de kamer van mijn zus. De kamer ziet er kleurig uit, niet zoals ik me voel. Ik laat me zakken op Taylor's bed. "You oke?" Terwijl ik weet dat ik het een domme vraag is. "Robin, why I fall in love with him?!" Zegt Taylor's gebroken stem. "Because ..." Verder kom ik niet. "... Love makes you blind!" Verzin ik uiteindelijk. Taylor komt overeind. Voor het eerst in mijn leven is zij niet de gene die mij moet troosten, maar ik haar. Ik strijk over haar wang. "I'm sorry!" Zeg ik. "I had keep my mouth shut!" Zeg ik. "No! You did the right way!" Zegt Taylor. "But by 1 sentence to say, break I 2 hearts!!" Zeg ik verontwaardigt. Taylor glimlacht verdrietig. "But it's already oke!" Zegt ze, maar vertrouwen doe ik haar blik niet.