I am a Swift! Well, and? (Taylor Swift and One Direction fanfic)

First day without you

Ik kijk op toen de deur open ging. 'What can I do for  you, sir?' Vraag ik netjes, zoals ik dat elke zaterdag doe in de winkel. 'A box with candy for cats please!' 'Okay, That's all?' De man knikt. 'Okay then. That's then 8 dollars and 20 cent please!' De man geeft me een briefje van 10. 'Okay, this is 80 cent, and 1 dollar, have a nice day!' De man glimlacht en loopt de winkel weer uit. Ik ga zuchtend zitten. Nog 2 uur te gaan! 'Hey babe!' Ik kijk op. Een grijns vormt zich om mijn lippen. 'Hey Naill!' Hij leunt over de toonbank heen en kust me zachtje op mijn voorhoofd. 'When you done?' Vraagt hij. 'In about 2 hours!' Zucht ik. Naills glimlach verwijnt. 'Are you kidding me?!' Kreunt hij. 'I never see you!' 'I know, honey. But I need to do like I'm a normal young adult!' 'And tommorow?' Naill kijkt me hoopvol aan, zoals hij alleen kan. 'I wish, but no. Taylor and I are going home. This week we will be with our family. I mean I didn't see Austin(Taylors echt broertje), mom and dad for a long time!' Ik glimlach bij de herinnering van de laatste keer. Austin is nu 21 jaar, bijna 22, en is 3,5 jaar ouder vergeleken met mij, en 2,5 jaar jonger dan Taylor. Austin is veel groter dan mij, net zo als Taylor, maar hij is soms net 16. En dat zegt veel! 'I will be back Friday, next week.' Naill zucht bij mijn hoopvole blik. 'I can't. That Friday, the lads and me are going on a little Great Britian tour.' Ik zucht. Een bekend vriendje hebben heeft duidelijk nadelen. 'Well, then we need to wait!' Probeer ik de trieste stemming weg te halen. 'Yeah, 6 weeks!' Zucht Naill. 'Hey, we gonna survive it!'  Hij glimlacht, als ik zijn hand pak. 'Oh, crap! I need to change the cats place!' Naill grinnikte als hij mij achter de toonbank ziet schieten, naar de katten. 'They will survive that to!' Zegt hij voor hij zijn armen van achteren om me heen slaat. Ik giegel. 'I know. But I won't survive my boss, if I'm not doing it now!' Zeg ik, terwijl ik mij omdraai. Ik kijk in zijn prachtige blauwe ogen. 'I need to go to my family, and you need to go on tour. We will survive it, right?' Ik kijk hem lichtjes bang aan. 'We will!' Fluistert Naill, voor hij zijn lippen op die van mij drukt.

'Mom?' Taylors stem vult het lege gangentje van het Swift huis. 'Taylor, Robin!' Het is niet onze moeder die daar staan. Nee, het is onze bijna 22 jarige broer. Hij tilt mij direct op, alsof ik een klein meisje ben. 'Hey Austin!' Grinnik ik. 'Hey little mouse!' Klinkt het onder mij. 'Why is every one calling me that right now?! I GREW, AM I CLEAR?!!!' Schreeuw ik door het huis. Mijn moeder trekt haar wenkbrauwen op. 'Robin Brooklyn Swift, what did I told you about screaming?' Ik zucht. 'Don't scream, we're not deaf.' Mummel ik, zodra ik op de grond sta. Taylor grinnikt. 'When she is in my house, she isn't screaming!' Zegt ze, voor ze haar armen om onze moeder slaat. 'Yeah.' Zeg ik. 'But Austin learn me to scream!' Ik grijns vals naar de verbijsterde Austin. 'Not fair, little mouse!' Pakt hij mij direct terug. Ik steek kinderachtig mijn tong uit. 'Austin and Robin, quit the childhood and behave like you're older than 17!' Mijn vader veschijn in de deuropening. Ik glimlach naar mijn vader. 'Hey daddy!' Zeg ik. Ik wil naar voren lopen, maar struikel over de in de weg liggende Kayla. Kayla laat een klein piepje horen voor ze er van door schiet. 'Great.' Mummel ik. Ik kuch en knuffel mijn vader toch. Zodra ik hem heb geknuffeld, ga ik opzoek naar Kayla. 'Kayla' Zeg ik rustig. 2 Paar bange bruine ogen kijken mij aan, vanaf de bank. Zodra ik haar heb, na veel gemopper. Ik leg Kayla's mand en drinkbak klaar, en plof naast mijn broer. Mijn ouders en mijn broer en zus praten over iets wat ik niet volg. Ik geef het op na een paar zinnen, en pak mijn Iphone. Ik open Whatsapp, en app Naill, die onmiddelijk antwoord. "Is it fun there?" Mijn duimen schieten over het toetsenbordje. "No, not really! I wish I was with you!" "Yeah, me to! <3" Ik glimlach. 'Robin, stop texting Niall, and be social!' Grinnikte Taylor. Ik kijk geschrokken op. Mijn ouders kijken me grijzend aan, en Austin kijk alsof hij iets vies heeft gezien. 'Okay,' Zeg ik. 'But you texting Harry all night long.' Taylors gezicht vertrekt. 'Oh and Austin, if you keep staring that way, after midnight it will always stand that way!' Grijns ik. 'Robin, why didn't you grew up?!' Zucht mijn vader lachend. 'And thank you, daddy!' 'I ment that you still the childish Robin, and not the, what I expect, a grew up Robin!' 'And that's a compiment?' Vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. Mijn moeder grinnikt. 'Well, I think it was! Are you guys hungry? I made cake!'

~~

Wow, ik heb in dat laatste stuk Robin best een bitch gemaakt! Hihihi, foutje!

xxxx-tjes

YannieSwifter