-Unutma-

12. Bölüm

Salih uyandığında koltukta Denizle Kulkanı görür Deniz Kulkanın üstüne yatmış birbirlerine sarılmışlardır.

Cennet: Günaydın

Salih: Günaydın ne zaman geldi bunlar

Cennet: Sabah 7de

Salih saate bakar.

Salih: Saat 8...

Salih telefonundan Yamacı arayarak terasa çıkar.

Yamaç: Efendim babamın oğlu

Salih: Nehir ne zaman geliyo

Yamaç: Öğleden sonra gelir noldu ki

Salih: Öğleden sonraya bizimkiler uyanırsa tabi..

Yamaç: O kadar uyumazlar ya

Salih: Saat sabah 7de gelmişler

Yamaç: Yok ebenin-..Nerdelermiş sabaha kadar

Salih: Ev leş gibi kokuyo Kulkanın işleri işte

Yamaç: Bunlarda bişi var gibi hayırdı-

Salih Kulkanın ayağa kalktığı farkedip apar topar.

Salih: Ben seni aricam birazdan

Kulkan oturma odasının duvarında asılı olan boydan aynada saçını düzeltirken Salih yanına gelir.

Salih: Terasa gel

Kulkan: Yok su içiyim yatcam ben

Salih: Terasa gel dedim!

Salih terasa yönelir.

Kulkan: Ne kızıyon naptım şimdi

Kulkan odaya çıkıp dolaptan bi örtü alır Denizin üstünü örtüp terasa çıkar.

Kulkan: No-

Salih: napıyosun lan sen

Kulkan: Yine naptım

Salih: Kızı pavyona götürmüşsün yetmemiş içirmişsin bi de leş gibi kokuyo etraf ha rujunda güzelmiş Kulkan Bey

Kulkan eliyle dudağını siler. Salihe dönerek;

Kulkan: Oğlum dövmiceksen anlatıyım yani kolları sıvamaya başladın bile

Salih kollarını sıvamayı bırakıp Kulkana bakar.

Salih: Anlat

Kulkan:....Seviyorum yani anlatıcak pek bişey yok o da beni se-

Salih Kulkan cümlesini bitirmeden bi tokat yapıştırıp yakasına yapışır.

Salih: Ben bu kızı pavyon köşelerinden mi toplicam Kulkan he ya da 2 güne ağlayarak bana dönmesini mi beklicem

Kulkan: Lan beni tanımıyomuş gibi konuşma senin için nelerimi verdim Deniz için iki katını veririm

Yakasını kurtarır Salih biraz sakinleşir. Elini Kulkanın omzuna koyarak.

Salih: Söz ver...üzmicene..

Kulkan: söz hatta en ufak bişey olursa gel beni bul sık kafama

Salih: Sanki öyle bişey yapabilirimde

Kulkan: Yani öyle bi tokat koydun ki çenem çıkıyodu

Birbirine bakarak sırıtırlar.

Salih: Hadi git yat