The Flesh of Dreams

Chapter 2

Mary Claire Fuentes PoV

Nakakapagod din pala ang kumain lang ng kumain no? napapangiti na lang ako dahil sobrang busog talaga ako dinagdagan din kasi ni tita Mhey ang pagkain namin. Ayan tuloy parang sasabog na ang tiyan ko. Ginabi na rin kami kakagala naka pang bahay na rin ako at ready nang matulog.

Nag lalakad ako sa gilid ng highway sa gitna ng madilim at maliwanag na bituin at buwan, tahimik ang daan ngayon walang mga sasakyan at motorsiklo. Tahimik lang ako nag lalakad habang naka tingin sa ulap. Kay gandang tanawin, ang haplos ng hangin ay sobrang sarap sa pakiramdam, hanggang sa nakarating ako sa park. Sobrang Ganda kapag Gabi na, nakikita ko ang mga alitaptap na nag liliwanag, umupo ako at dinamdam ang hangin, sobrang relaxing talaga. Sinubukan kong manghuli ng alitaptap at may nakuha nga ako dalawa , bat ang ganda niyong tignan? Alam kung nanaginip lang ako pero para na ako nasa kabilang Dimension sobrang sarap sa pakiramdam. Alam nyo? Para kayong si Yesha at Rhian , mas gusto ko pa manatili dito sa panaginip kesa realidad. Dito kasi wala akong problema magandang tanawin nakikita Malaya ako gumala. Malalim na yata ang tulog ko kailangan ko na bumalik hangang sa muli. Hinayaan ko na lumipad ang mga alitaptap.
Nag lakad na uli ako pa uwi, mag uumaga na pala. Hindi ko namalayan merong sasakyan na mabilis ang takbo patungo sa direction ko, natulala ako at di maka galaw, nang may biglang humila sa akin na sobrang lakas. Na out balance kami dahil sa impact ng paghila niya. Nanglaki ang mga mata ko dahil sa pag tama n gaming mga labi. Tatayo na sana ako ng bigla niya akong yakapin. I don’t but I feel so comfortable with this man, palagi ko siya nakikita sa panaginip ko but I don’t know him in person.

Hindi ko namalayan gising na pala ang diwa ko, hangang sa pag gising ko ramdam ko parin ang yakap niya. Hays nasa kama parin ako nakatulala sa kisame. Bumangon na ako upang mag saing, napapaisip na lang ako ahil hindi ko naman kilala yung tao na iyon, kitang kita ko ang mukha, kung marunong lang sana ako mag drawing siguro na puno ko na ang kwarto dahil sa bawat panaginip ko lagi siya nandun. I don’t even know him. Narinig ko ang pag bukas ng pinto. It’s Yesha.

Ayaw mo talaga samahan ka namin dito Claire?
Ano ka ba? Nakatulog naman ako ng maayos I really appreciated you Guys. I have my own reason, na wag kayo dito tumira.
Yah! Heto may ulam ako na dala.
Ano Ba yan?
Hmmmm sardinas na may itlog, yung favorite mo.
Woah! Thank you ha! Saluhan mo na ako kumain alam ko hindi ka pa nag breakfast .

Pag katapos naming kumain dumeritso na kami sa paaralan, hindi kami mag kaklase ni Yesha at Rhian.
Around 7:00 pm natapos ang klase naming, nag start 12:30 noon end 7pm.

*BEEP*
Inopen ko yung message ng group chat namin.

Yesha: Claire mauna kana sa park, kasi nag me-meeting pa kami about sa reporting see you!
Rhian: Seee you!

Then I replied: wag nyo naman ako pag hintayin masyado HAHAHA
I put my phone back to my pocket. Then I continue to walk, then I realize this scene is so familiar.
The cold air touches my skin, the fresh air I Breath and…… what? ……. A fireflies?  Hmmmmm…. I’m speechless,but I still continue walking. Marami na ing students ang nauna sa akin papunta ng park, our stress reliver is food street. Nakarating na rin ako sa park, nag hanap ako ng mauupuan kaso puno na ang lahat na bakante. Then I realize I was sitting in the edge of the street, Friday pala ngayon kaya pala madaming mag aaral ang nandito.

Watching the fireflies crossing the highway, describing how beautiful the night is. Maybe I’m too bored.
Isang malaking truck ang dumaan sa harapan ko but I feel the time is getting slow, when I see the man sitting in edge of the highway.  His sitting like me, in front of me. His features is too familiar, after seeing that man my heart beat so fast ….. No words can explain how I feel, dahan dahan siya papunta sa direksyon ko, baka nag soslow parin ang nangyayari sa akin.

CLAIRE!!!!!! Narinig ko tawag nina Yesha at Rhian.

At agad ako napalingon sa kabila, mabilis ang pagpapatakbo nang sasakyan patungo sa direksyon ko, nagulat na alang ako nang may yumakap sa akin, yung impact nang pagyakap ya sa akin ay dahilan nakaalis kami sa pwesto. Napapikit ako dahil sa patuloy naming pag layo sa pwesto. Sa pag mulat ng aking maga mata, I was kissing him. I saw the man of my dreams. Million question running in my mind, I still feel the time is slowing, only I can see is this man of my dreams, finally I can hear his voice.

John Felix Mariano PoV

Agad ako tumayo ng Makita ang sasakyan patungo sa deriksyon ng babae, hindi ko alam pero tumakbo na ako sa kanay, at agad na niyakap, dahil sa impact ng pag takbo ko tumilapon kaming dalawa. Napapikit ako dahil sa mga galos na nakuha ko, sa pagmulat ng aking mga mata, we’re kissing , I can see in her eyes she feel embarrassed. She’s trying to stand but I still hug her. Ilang minuto din kami nag yakap at sa huli hinayaan ko na siya kumawala sa yakap ko. Nakita kung umupo siya, alam kung na shocked siya sa pangyayari. Dalawang babae ang lumapit sa kanya, na kanina pa tumatawag sa pangalan niya na Claire. Umupo rin ako at nilapitan ng mga Tropa ko, mas dumadami na ang tao sa direksyon namin. I can see the tears flowing in her eyes, agad na akong tumayo. I don’t know but I don’t want to see a girl crying.

Dude? What happened? Why did you get involved?
Your annoying Vincent! Just stop!let’s Go Home.
Pero felix ang dami mong galos uuwi ka lang? ano sasabihin ni tita niyan sa amin nag basag ulo na naman tayo?
Ano ba kayo Rocky? Nasanay na si mommy sa mga galos ko. Uwi na tayo antok na ako!.