Ada: Bence günlüğümü bana geri vermelisin.
Loki: Hayır, teşekkürler.
Ada: Dalga geçmiyorum.
Loki: Günlüğünün okuyabildiğim her sayfasını okudum. Neden geri istiyorsun?
Ada: Her sayfasını okuduysan neden geri vermiyorsun?
Loki: Bilmem. Hoşuma gidiyor.
Ada: Uyuz.
Ciddiyim. Geri ver.
Loki: Ah. Anladım. Yazman gereken şeyler var.
Ada: Evet.
Loki: Biliyorsun, bunları bana da yazabilirsin.
Ada: Hiç sanmıyorum.
Loki: Peki. Sanırım günlüğünü bir kez daha okuyacağım. Yavaşça. Birkaç yılımı alabilir.
Ada: Çok zahmetli, bence bana geri ver ve kurtul.
Loki: Zahmetli değil. Eğlenceli. Ben özellikle bana sırılsıklam aşık olduğunu yazdığın paragrafları seviyorum.
Ada: Bir kez daha söylüyorum, öyle bir şey yazmadım ben.
Her neyse. Günlüğüm sende kalsın.
