Leyl Hüznü

Hüzün Tohumu; Yirmi.

Hâlâ bakabiliyorsun öyle derin.
İçime işleyen gözlerine kadar gülebiliyorsun.
Bir zaman geliyorsun baş ucuma,
Açtığın yarayı pençeleyip tekrar gidiyorsun.
Sanki hiç gelmemişsin.

Rüyamda bir rüzgârın tülleri dolanıyor bulutlara.
Ciğerlerime dolan gökyüzü kadar karanlık olabiliyorsun.
Mütemadiyen gidiyorsun,
Gittikçe bendeki beni bitiriyorsun.

Dağlar aşıyorsun sular serin.
Düşürdüğün kayaların altında eziliyor kalbim,
Görmüyorsun.
Yaradan bir tek bana kör kılmış seni.
Geçsem karşına vurursun beni,
Acım bana kalır da sen üzerime basıp geçersin.

Konuşuyorsun susarak.
İnadına mezarımı gösteriyor parmağın.
Üstüne gururdan topraklar atılır diye fısıldıyor gece.
Ruhumu gömüyor gözlerin.
Ruh gömülmez ki deme,
Sen imkânsızları kalbinde taşırsın.

🥀