အာ့..င့ါခေါင်းနာလှချည်လား..!!
ဆူလိုက်တာကွာ!!
ဘယ်သူလာနာညည်းနေလဲ?ရိုင်းစိုင်းတဲ့ကောင်တွေ!!
သူ့ခေါင်းကိုစောင်နဲ့ပြန်အုပ်လိုက်ပြီးတစ်ဖက်ကိုပြန်လှည့်လိုက်သည်။
"ဝမ်ရယ်! ရှောင်ဝမ်ရယ်...နိုးလာပြီလား?"
တစ်ယောက်ယောက်ကစိတ်လှုပ်ရှားစွာပြောနေသံကြားလိုက်ရသည်။
**အိပ်နေတုန်းပဲ..လာမခေါ်နဲ့**
"ဝမ်ရယ်..နိုးလာပြီလား? ဝမ်ရယ်?"
**အိပ်နေတယ်..အိပ်နေတယ်လို့..**
"ဝမ်ရယ်နိုးလာပြီလား..ဝမ်ရယ်..? ဝမ်ရယ်..ရှောင်ဝမ်ရယ်..."
"မနိုးသေးဘူး..! မနိုးသေးဘူး!လာမအော်နေနဲ့တော့!"
သူမတက်နိုင်စွာစောင်ကိုခေါင်းကပြန်ဆွဲချကာအော်ဟစ်လိုက်သည်။
သူအော်တာအရာမရောက်တဲ့အပြင်ပိုတောင်ဆူညံလာ မယ်လို့သူဘယ်ထင်ခဲ့ပါ့မလဲ..။
"ရှောင်ဝမ်ရယ်..နိုးလာပြီ..! ရှောင်ဝမ်ရယ်နိုးလာပြီ!"
ဆူညံသံတွေကအခန်းထဲမှာပျံ့နှံ့သွားသည်။
ဘုရားရေ! ဘာလို့အဲလောက်ဆူညံနေတာလဲ! သူစိတ်တိုလာပြီးအော်လိုက်သည်
"အားလုံးတိတ်စမ်း!"
တစ်ခန်းလုံးတိတ်ဆိတ်သွားပြီးလူအားလုံးကသူ့ကို ကြောင်အစွာကြည့်နေသည်။
သေချာကြည့်ရင်တစ်ခန်းလုံးမှာ ကြီးကြီးငယ်ငယ် လူတစ်ဒါဇင်လောက်ရှိနေသည်။
"ရှောင်ဝမ်ရယ်..နောက်ဆုံးတော့သတိရလာပြီပေါ့..!"
အစေခံအိုတစ်ယောက်ကစိတ်လှုပ်ရှားစွာမြည်တမ်း လိုက်ပြီးသူ့အိပ်ရာနားကိုရောက်လာပြီးမျက်ရည်တွေ နှင့် ပြောလိုက်သည်
"ဝမ်ရယ်သေသွားရင်..ကျွန်တော်မျိုးအရင်ဘုရင်ကြီးကိုဘယ်လိုမျက်နှာပြရတော့မှာလဲ....ဒီအစေခံအိုအသုံး မကျပါဘူး.. ဝမ်ရယ်လေးကိုကောင်းကောင်း မစောင့်ရှောက်နိုင်ခဲ့ဘူး.."
ရှောင်ဝမ်ရယ်ကိုသူ့ကိုကြည့်လိုက်ပြီး
"မင်းဘယ်သူလဲ?"
YOU ARE READING
BL-My Wangfei is a Man
Historical Fiction*** Please note no copyright infringement is intended, and I do not own nor claim to own this novel. The original novel/content belongs to its rightful author.If you are the original author and would like to remove the content in this site, please d...
